Flowriders

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
interviews


Het debuutalbum van de Flowriders is er een van grote klasse. Starcraft is een strakke productie waaraan topmuzikanten hebben meegewerkt. De vocalen zijn zo zomers als de heetste zomerdag. En het mooiste komt nog: het is een Nederlands product! Love2Party sprak met een van de oprichters over deze doorbrekende tien mans band.

Door: John de Groot


Het is zaterdagavond. Eerst schuiven we aan bij het Turkse restaurant 'Sultan'. Heerlijke voorgerechten met zelfs Griekse olijven. Spiesen leeggegeten, een sloot wijn naar binnen, en dan nog even chillen onder het genot van een waterpijp. Half 12 alweer, tijd voor Connected. Een korte autorit, en een wat langere zoektocht naar een parkeerplaats, en daar lopen we het imposante Westelijk handelsgebouw al in. Bestemming is het Land van Waas. Reden? Een interview met The Flowriders.

Het Land van Waas blijkt een vrij grote kroeg te zijn, omlijst met originele rode bakstenen muren. De kroeg is half gevuld, met achter de draaitafels twee heren die elkaar veelvuldig afwisselen: Gerd en Pathless. De releases van de Flowriders verschijnen op Gerd's 4Lux label en Gerd, Gert-Jan dus, stelt ons voor aan Vincent Helbers. Een van de oprichters van 'The Flowriders'. Van deze formatie verscheen onlangs het soul/jazz&beats-, zeg maar voor het gemak, 'broken soul'-album Starcraft. We besluiten wat later met elkaar te spreken. We zijn hier voorlopig toch nog wel even, klinkt het bijna simultaan. De muziek staat ondertussen flink hard, maar er wordt nog niet echt gedanst. Het is nogal vroeg. De enige die wel danst is een aantrekkelijke dame in het rijke bezit van twee elastieken benen. Vincents vriendin blijkt achteraf. Haar levensgezel, Vincent dus, is een aimabele, ietwat kalende man, met een zeer beschaafde spreekstijl, die gemakkelijk voor Wassenaars door zou kunnen gaan. Ik besluit gelijk hoog in te zetten, met een lekkere binnenkomer:



Vincent in gesprek met Love2Party

L2P: Vincent, hoe denk jij dat we de jeugd een beetje meer voor soul, jazz en funk warm kunnen laten lopen?
"Lekkere vraag voor na twaalven, zeg. Ik weet het niet. Ik denk dat je weinig meer kunt doen dan je best. Muziek maken waar je achter staat. En vooral integer blijven. Ik heb diverse malen workshops op scholen gegeven, had trouwens niks met Flowriders te maken, de muziek was voornamelijk van Marvin Gaye. Dan blijken ze er echt wel open voor te staan. Maar het is nu eenmaal niet de muziek die je overal hoort en waar de Free Record Shop mee vol ligt."


L2P: Heb je nog wat opgestoken van Gerd bij je productie, en denk je dat hij nog wat van jou geleerd heeft?
"Gerd is een dj en producer. Productietechnisch kon ik dus heel veel van hem leren, en hij heeft ook nog eens een grote platencollectie, waar prachtige dingen tussen zitten, waar ik wel wat van opgepikt heb. Of hij nog wat van ons geleerd heeft, zou je hem zelf moeten vragen. Ik kom uit een conservatoriumachtergrond, en benader het allemaal wat anders, meer vanuit een akoestische jazz insteek.'



De muziek komt niet vanzelf

L2P: In de loop der tijd hebben zich nogal wat wisselingen in de bezetting van de band voltrokken. Waarom?
"De band bestond altijd al uit professionals. Dat wil zeggen, mensen die met muziek hun geld moeten verdienen. Als de gages nog niet zo hoog zijn, en je bent met vrij veel mensen, valt er niet zoveel te verdelen. We hebben een tijdje met een Amerikaanse zangeres gewerkt. Die kon op een gegeven moment 1000 euro per weekend gaan verdienen met een commerciele show. Daar kan je dus niet tegen op."

L2P: En hoe is het nu?
"We hebben nu wel een redelijk vaste bezetting.



L2P: Wat is je favoriete clubavond?
"Toch wel Paradisoul"

L2P:En welke muziek draai je zelf graag?
"Ik luister tegenwoordig heel veel naar New Sector Movements, IG Culture."

L2P: In 2003 stonden jullie op het North Sea Jazz Festival. Ik las dat je er dit jaar weer bij bent. Al zin in?
"Nou, we hoorden net dat het niet doorgaat. We weten nog niet waarom niet, maar de booker zei dat het niet doorgaat."

L2P: Wel andere festivals in het verschiet?
"In ieder geval Oerol op Terschelling en Mundial in Tilburg. We zijn nog met vrij veel festivals in onderhandeling: Lowlands, Montreux Jazzfestival, dingen in Finland, Lissabon en Berlijn, maar die zijn allemaal nog niet bevestigd."

L2P: Jullie deden nogal wat voorprogramma's voor bekende artiesten. Aan welke denken jullie het liefst terug?
"Toch aan Isaac Hayes, dat blijft gewoon geweldige muziek. En aan Bugge Wesseltoft, die trouwens onze nummers gaat remixen. Net als wat mensen van Sonar Kollektiv. Zo gauw we alles binnenhebben, komt er een remixplaat uit. Zal waarschijnlijk in het najaar zijn."


L2P: Hoe oud zijn de nummers op de cd gemiddeld eigenlijk? Het is soms wat moeilijk om de richting van jullie sound eruit te destilleren. Ik hoor toch best nogal een grote diversiteit aan stijlen.
"De meeste tracks zijn er al een tijdje. Sommigen zelfs al jaren. We hebben allerlei nummers gemaakt, en binnenstebuiten gekeerd, en dan wil je die dingen toch gebruiken, omdat je er aan gehecht bent. De nummers die we tegenwoordig schrijven, hebben wel een wat andere sound. Een goed voorbeeld van een recent nummer is 'Soulsearchin'."

L2P: Hoe gaat het met de cd-verkoop?
"Heel goed. Ik heb altijd tegen Gerd gezegd dat-ie zich niet zo druk moest maken. Dan zei hij: 'als we er maar 500 verkopen ben ik blij.' Ik zeg: 'daar ga ik niet voor.' Ondertussen is de eerste persing van 1000 stuks weg en de bijpersing van 500 stuks uitverkocht. We hebben sublicentie voor Japan. Daar gaan er 2000 heen. En daarbij zijn er voor Japan ook nog eens 750 extra van de Europese editie besteld. Bij de laatste optredens hebben we er zelf ook nog eens 200 verkocht. En hij is nog maar twee weken uit. Dus dat gaat best goed."

En zo keuvelen we nog wat door. Tot er ineens iemand, BAM, met een Love2Party flyer op tafel slaat. Collega's Marcel en Menno zijn ook aanwezig in Club Waas. Dan begint mijn telefoon ook nog eens te trillen. Mijn vrienden zoeken contact. Ik neem afscheid van Vincent, en loop naar de dansvloer. Daar zijn ze dus niet. Ze blijken al een half uur achter ons te zitten. Ze vinden het niet bijzonder leuk hier en willen naar huis. Het bewijs is geleverd. Er is nog een lange weg te gaan voordat iedereen deze muziek eindelijk echt 'digt'!



De hoes v/h album Starcraft

Flowriders
Recensie Starcraft
Luisteren naar Starcraft

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws