Dimitri from Paris

Defected in the House

Dimitri from Paris kan zo ongeveer wel te boek als het boegbeeld van Disco meets House. Tijdens zijn opkomst als dj heeft hij natuurlijk de Franse filterdisco-hype voorbij zien komen, maar waar deze trend langzaam weer vervaagde, dook Dimitri juist steeds dieper de donkere krochten van de discomuziek in. In combinatie met zijn liefde voor warme housesounds resulteerde dit steeds in een prettige samensmelting van beide genres. Daarmee zette hij zichzelf neer als autoriteit in dit genre, en is hij tegenwoordig dan ook in elke uithoek van de wereld achter de draaitafels te vinden.

Interview & tekst: John

Onlangs vroeg Defected records aan Dimitri from Paris een mix te maken voor hun serie, Defected in the House. Uit respect voor het label, hoewel hij er verder eigenlijk verder niet zo veel mee had, ging hij akkoord, maar de belangrijkste reden was toch wel dat zijn vrienden, Bob Sinclar en Dj Gregory zich zo goed op dit label thuis voelden. Zijn set die uit 3 cd's bestaat, is echt een aanrader voor iedereen die van house met een heerlijk warme sfeer houd. Als je hier niet blij van word kan alleen een sofatrip bij de psychiater je nog redden. Om wat meer over hem te weten te komen, zochten we hem dus maar eens op. Want als Dimitri niet op tournee is, kan hij de hotelkamers eindelijk weer verruilen voor zijn eigen stulpje in Parijs. Daar spraken we hem dan ook vlak na de release van zijn Defected in the house-cd.

L2P: Woon je hier helemaal alleen? Dimitri: Nee, ik woon hier met mijn vriendin. L2P: Heb je zo onderhand al kinderen? Je bent nu ook al weer veertig. Dimitri: Nee, nog steeds niet. L2P: Ik lees in sommige stukken dat je uit Turkije komt, en in andere ineens dat je een Griek bent. Wat is het nou eigenlijk? Dimitri: Ik ben geboren in Turkije, maar mijn ouders zijn Grieks. Dus het klopt allebei wel een beetje. Mijn ouders verhuisden naar Parijs, toen ik drie jaar oud was, dus sindsdien ben ik echt 'Dimitri from Paris'. L2P: Over je nieuwe cd, wat voor muziek kunnen we van je verwachten?

Dimitri: Als je mijn andere mixalbums kent, zul je niet teleurgesteld zijn. Je moet het een beetje zo zien: Als ik een lange set van een uur of zes doe, en je haalt daar de beste dingen uit, heb je zo ongeveer deze cd, een uurtje of 2 en een half met de beste platen. Er staan een hoop nieuwe dingen op, maar ook wat oudere, ouwe disco- en houseclassics bijvoorbeeld, zoals het Lil Louis-nummer (New Dance Beat, red), dat alweer een jaar of 10 uit is. In ieder geval nogal wat dingen die best ongewoon en soms ook moeilijk te vinden zijn. Maar dus wel erg goed! Dingen die ik graag met andere mensen wil delen. Het thema is vooral house, of eigenlijk, house&disco, net zoals op mijn Playboy Mansion cds dus. Ik vind een goeie sfeer creeren gewoon belangrijker dan het draaien van de laatste hitjes.

L2P: Als we de artiesten op je album even onder de loep nemen, voor wie heb je dan bewondering?
Dimitri: Oh, eigenlijk best een boel, maar ik vind vooral de producties van Next Evidence en Dj Gregory erg goed. Dat zijn echt muzikale mensen, en dat vind ik belangrijk. Dat is trouwens wel weer een beetje de trend aan het worden bij de Franse producers. Na Daft Punk werd het eigenlijk steeds maar harder, en dat was niet echt mijn ding. Nu is er weer een soort van Second Wave met wat meer harmonieuze muzikale dingen aan de gang

L2P: Ben je al wat enthousiaster over het clubklimaat in Frankrijk, je vond het nogal triest.
Dimitri: Nou, het is nog steeds niet veel. Over de muziekscene ben ik wel te spreken, daar gebeuren hele leuke dingen, maar in de clubs is het nog steeds vrij saai. Het is gewoon heel moeilijk een leuke tent te vinden, met een goeie dj, leuke mensen, goeie sfeer en een mooie inrichting. Er zijn wel wat feesten met een goede sfeer, maar het zijn er nog steeds te weinig en heb je er eindelijk een gehad, dan duurt het meestal wel weer even voordat de volgende komt.


L2p: In Japan heb je vorig jaar Cruising Attitudes uitgebracht. Dat is eigenlijk de langverwachte opvolger van je eigen meesterwerkje Sacre Bleu. Waarom duurt het allemaal zo lang om hem ook hier uit te brengen?
Dimitri: Nou, daar heb ik wel wat nieuws over, in maart of april komt de cd ook in Europa uit. Het heeft sowieso al lang geduurd om dit album op te nemen. Na mijn eerste album werd ik overal als dj gevraagd, en eigen nummers maken zie ik toch meer als een hobby. Dus als ik lekker relaxed ben en wat tijd over heb even wat schrijven en zo. Je snapt al, dat schiet dus geen meter op. Ik beschouw het niet als werk, dus ik deel er eigenlijk ook geen tijd voor in. Toen kreeg ik ook nog eens het idee om niet met samples te gaan werken, maar juist met live-muzikanten. Dus moest ik eerst de juiste mensen vinden, kijken wanneer ze tijd hadden, en ze dan de studio in zien te krijgen. En daarna moest ik het ook nog bij een platenmaatschappij onder zien te brengen. Al met al ben ik er ongeveer 5 jaar aan bezig geweest.

L2P: Kunnen we je nog in Nederland verwachten, binnenkort?
Dimitri: Ja, op 2 april draai ik in Amsterdam, bij Luvdancing in Paradiso. En de bedoeling is dat ik Koninginnedag, (dat is toch op 30 april dacht ik?), in Rotterdam draai. (Noot: Weet nog niet waar!) Ik dacht altijd dat koninginnedag alleen in Amsterdam heftig gevierd werd, maar dat schijnt dus niet zo te zijn.

L2P: Nee, dat is wel zeker, Rotterdam bruist van het leven tegenwoordig. Dimitri: Ja, dat weet ik niet, ik ben nog nooit in Rotterdam geweest. Dus ik ben benieuwd. De laatste keer dat ik in Amsterdam, in Paradiso draaide is me in ieder geval wel bijgebleven. Ze hadden toen een soort van Sm show met danseressen. Die stonden achter me, dus ik kon eigenlijk niet zien wat ze deden. Een van de danseressen heeft toen mijn hand met handboeien aan haar hand vast gekoppeld, dus stond ik met 1 hand te mixen. Dat was wel grappig. Er hing sowieso een hele leuke sfeer toen, dus ik heb er wel weer zin in. L2P: Hoe heet je nou eigenlijk echt? We zien je achternaam nooit ergens vermeld staan.

Dimitri: Dat hou ik geheim, mijn voornaam is wel Dimitri, maar de rest hou ik maar voor mezelf. (Noot:hij schijnt dus Dimitri Yerasimos te heten, kwam ik later toch nog achter, fijn, weten we dat ook)

L2p: Hoe is het eigenlijk met je ouders?
Dimitri: Nou, ze leven nog allebei, maar mijn vader woont in Parijs, en mijn moeder in Griekenland. Ze zijn gescheiden dus.

L2P: Hoe sta jij tegenover de ontwikkelingen in de wereld, zie jij het somber in?
Dimitri: Ach, zoals ik het bekijk is het altijd al wat geweest in de wereld. Het word er ook niet beter op. Van de geschiedenis leer je dat er altijd al een meerderheid is geweest die het niet echt voor de wind gaat, en daarnaast is er ook een kleine groep boffers, de Happy Few dus. Dat zal helaas wel zo blijven. Tegenwoordig heb ik het geluk juist bij dat kleine groepje te horen. Mijn taak is het om de andere mensen ook blij te maken, maar waarschijnlijk maak ik allen dat kleine groepje nog wat vrolijker. Tja, ik zit nou eenmaal in de entertainment, dus mijn taak is het te entertainen, en iedereen naar huis te laten gaan met een goed gevoel over de avond.


L2P: Je kijkt altijd zo serieus, zeg maar bijna nors, geniet je eigenlijk wel van je sets?
Dimitri: Ik ben ook serieus, en zeker als ik werk. Als ik draai sta ik niet te feesten, ik wil de mensen juist laten feesten. Daarnaast is draaien best wel een technische aangelegenheid, het moet per slot van rekening wel een beetje vloeiend klinken, dus ik ben daar best wel geconcentreerd mee bezig. Steeds weer denk ik: welke plaat plak ik hier nu weer achter aan? Ik reageer dus heus wel op het feest, maar het duurt meestal wel anderhalf uur voordat ik mezelf een beetje begin te ontspannen.

L2P: Wat is je favoriete track op je nieuwe cd?
Dimitri: Lil Louis in ieder geval. Het was best moeilijk om dit nummer erop te mogen zetten. De platenmaatschappij durfde het niet aan, en toen ben ik maar gaan zoeken naar Lil himself. Toen ik hem eindelijk aan de telefoon had, zei hij dat hij normaal nooit toestemming voor zulke dingen gaf, maar hij vond de muziek die ik draai erg goed, dus het was wel o.k.
Ik wilde dit nummer ook erg graag op de cd, want het is een plaat, waarin hij echt een vooruitziende blik had. In zijn tekst voorspelde hij 10 jaar geleden al precies hoe de toekomst van de house zou worden. Verder natuurlijk een van mijn favorieten, de Ojays met I love music, die ik een beetje verbouwd heb, en Chrystal Waters classic Gypsy Woman. Dit is zekerteweten een echte klassieker, waaraan ik hier nog een Bossanova beat heb toegevoegd.

L2P: Zie je nog een beetje toekomst voor het House/Dancemusic genre?
Dimitri: Nou en of. Zoals tegenwoordig de diverse genres door elkaar gemixt worden, zijn er nog heel wat leuke dingen te verwachten.
Het is ook goed dat dancemusic zich weer onderscheidt van popmuziek. Het doel is nu niet meer het verkopen van een hit, het gaat weer om de muziek. Met de huidige technologie is het mogelijk om in je eigen huiskamer, live-instrumenten te mixen met electronische muziek. Je hoeft er dus geen dure studio meer voor af te huren. Plotseling ligt het maken van een volwaardig product in iedereens handen, en dat schept perspectieven. Mensen zijn het, denk ik, ook wel zat om steeds hetzelfde soort liedje te horen, en tegenwoordig zijn er weer genoeg interessante dingen voorhanden om het allemaal boeiend te houden.

L2P: Afsluitertje, heb ik me altijd al afgevraagd, was je nog een beetje jaloers op Hugh Hefner (baas van het Playboy imperium), toen je daar draaide en een kijkje in zijn keuken mocht nemen? Dimitri: Nee, joh. Ik geloof echt dat het Hugh nooit om de centen en de lekkere vrouwen te doen is geweest. Hij had echt een bepaald idee in zijn hoofd. Hij wilde gewoon laten zien dat het goed is wat er tussen een man en een vrouw gebeurd. Ondanks wat sommige religieuzen ons proberen wijs te maken is sex gewoon normaal. Hij wilde gewoon een soort van sexuele vrijheid in het nogal preutse Amerika. Hij is trouwens helemaal geen patser. Hij is eigenlijk zelfs wat verlegen, en blijft het liefst een beetje op de achtergrond.

L2P: Toch nog 1, zijn er nog wat DJs die je wel bewondert, en ken je ook nog een Nederlandse Dj?
Dimitri: Ja, ik weet er wel een paar, sommige zijn Franse DJs die niet echt bekend zijn, maar ik vind o.a. Danny Krivitz en Joey Negro erg leuk. Ook Mr.Scruff vind ik erg goed. Ze moeten wel een beetje gevarieerd kunnen draaien.

L2P: Maar ken je dj Roog ook?
Dimitri: Wie? O, die van Hardsoul? Heb ik nog nooit horen draaien. Ik zou het niet weten, verder ken ik niemand uit Nederland eigenlijk.

Defected in the House is nu verkrijgbaar via NEWS. Binnenkort is Dimitri dus 2 keer in Nederland te bewonderen, houd deze site in de gaten voor meer info.