DJ Rush

Nothing else but energy

Het is een zonnige zondagavond, eind mei 2003. De meeste mensen nestelen zich in hun luie stoel om Studio Sport te kijken, liggen bij te komen van de zaterdagavond, of volgen de laatste ontwikkelingen in de wereld op het journaal. 250 mensen in een kelder aan de Rotterdamse Kruiskade hebben echter andere plannen. Zij hebben zich hier verzameld voor maar 1 persoon: Isiah Major, ook wel bekend als Dj Rush. De man die bekend staat om z'n legendarische sets. Een optreden van Rush is 'nothing but energy'. Maar een gesprek met de excentrieke performer eigenlijk ook. Lees en huiver!

Tekst: Celine

Het is de tweede maal dat Rush Nighttown aandoet tijdens MAW Sundayz. De eerste editie vond plaats in november 2002. Vanavond zullen Edwin Bazen, Paul Hazendonk en Valentino Kanzyani het publiek voorbereiden op de harde klappen van "the Major".
Rond een uur of acht komt een lange, donkere man met een geel trainingsjasje de Basement binnenwandelen. Aan de gezichten van het publiek te zien moet dit Rush zijn. Fototoestellen komen tevoorschijn en platenhoezen moeten gesigneerd worden. Rush neemt voor iedereen even de tijd.

Als ondergetekende voor Rush staat, voelt ze zich klein. Het is een imponerende man van bijna twee meter lang en in het donker zie je alleen het wit van z'n ogen. Dan komt er een grote glimlach op zijn gezicht en stelt ie voor om boven rustig te gaan kletsen.
In de lege, grote zaal horen en voelen we de dreunen van de techno van Valentino. Maar voor ik mijn eerste vraag op hem af mag vuren belt z'n moeder uit Chicago hem op zijn mobiele telefoon. "Ze belt me voor elk optreden, ik ben zenuwachtig weet je. De stem van m'n moeder maakt me rustig."

L2P: Je komt over als een echt familiemens. Maar je woont in Duitsland, ver weg van je familie. Mis je ze?

Rush: "Ik mis mijn familie inderdaad. Ik ga minstens 3 keer per jaar naar huis. Maar toch, het is niet genoeg. Ik zou ze vaker willen zien."

L2P: Hoe ben je je carriere als dj gestart?

Rush: "Ik groeide op in een huis vol muziek. Ik ging ermee naar bed en stond er mee op. Heel mijn familie houdt van muziek. Vanaf jongs af aan zit muziek al in mijn ziel. Toen ik een jaar of 11 was begon ik al naar party's te gaan. Ik moest gewoon muziek om me heen hebben. Vanaf dat moment ontstond mijn interesse voor het draaien. Het mixen van twee platen vond ik toen al erg fascinerend. Na flink wat gezeur heeft mijn moeder toen draaitafels voor me gekocht en begon ik te oefenen. In '88 draaide ik voor het eerst voor een publiek, maar er kwam niemand omdat ze nog nooit van de naam Rush gehoord hadden. Na een tijd hoorde een clubeigenaar uit Chicago me draaien. En in '89 kreeg ik mijn eerste residentie en kwam mijn carriere van de grond."

L2P: Hoe ben je in Duitsland beland?


Rush: "Dat was in '96. Alles ging best aardig in Chicago. Ik had net een lange relatie beeindigd die me beklemde. Eigenlijk werd ik er behoorlijk moe van dat er geen echte vooruitgang in m`n carriere zat in Chicago. Ik deed continu hetzelfde. Een vriendin van me uit Berlijn zei dat ik naar Duitsland moest komen. Gewoon om iets nieuws te proberen. Ik heb er toen met mijn moeder over gesproken. Zij zei: "Doe het gewoon jongen!". En nu woon ik al een aantal jaren in Europa."

L2P: Heb je het idee dat mensen in Amerika anders op je muziek reageren dan in Europa?

Rush: "In Amerika draai ik disco, jaren 70 muziek. Daar kennen de mensen me van. Als ik in Chicago op een discoparty draai, komen er zo'n 1000 mensen op af. In Amerika houden een hoop mensen van disco. De mensen gaan er echt van uit hun dak en dansen tot ze erbij neervallen. In de States houden niet zoveel mensen van techno. Op een technofeest komen meestal maar zo'n 200 mensen af. Maar af en toe draai ik ook wel eens disco in Europa, heel af en toe."

L2P: Je reist heel de wereld over, word je daar nou niet een beetje moe van?

Rush: "Nee, ik ben het reizen nog lang niet zat. Ik zorg ervoor dat ik nooit alleen reis. Er is altijd iemand bij me die me bezighoudt en waar ik mee kan praten. Maar als ik alleen zou moeten reizen, zou ik het snel zat worden.
In het land waar ik naartoe ga vermaak ik me meestal wel. Alleen het vliegen vind ik minder leuk. Het is ook wel eens voorgekomen dat ik mijn bagage (lees: platenkoffer) kwijt raakte. Dat was een goede les, die neem ik nu altijd mee als mijn handbagage!"

L2P: Hoe bereid je jezelf voor op een set?

Rush: "Ik bereid me niet voor. Ik zet mijn platen niet klaar, ik oefen van tevoren niet. Ik houd ervan om spontaan te werken. Als mensen mij horen, weten ze niet wat ze kunnen verwachten en vice versa. Het is een uitdaging voor me.
Ik ben altijd zenuwachtig voor een optreden. Maar ik vind dat je fouten mag maken. Dat is het leven weet je... Je mag fouten maken."

L2P: Wat zijn je inspiraties?

Rush: "Alles in het leven. Mensen, auto's, de zon en regen. Alles! Ik word geinspireerd door het leven. Daar komen m'n ideeen vandaan."

Als je geen dj/producer zou zijn, wat was je dan geworden?

Rush: "Ik ben eigenlijk een computerprogrammeur. Verder heb ik diploma's om met geestelijk gehandicapten te werken ('Anger Management') en was ik bezig met een studie om architect te worden. Jaja, ik ben een slimme man hoor! Hahaha..."

L2P: Wat heeft je voorkeur: een groot feest als Awakenings of een intieme avond als vanavond in Nighttown?


Rush: "Ik vind het allemaal geweldig. Ik hou van grote feesten omdat ik dan echt "dangerous and dirty" kan worden. Je kunt mensen dan verrassen met tracks die shockerend zijn en die met hun hoofd sollen. Dat is uitermate geschikt voor een groot feest.
Op een kleiner feest weet je wat de mensen willen. Ze zijn er omdat ze van mijn muziek houden. Je hebt meer plezier met ze, het voelt dan meer als een soort familie. Maar ik houd van alle soorten feesten: big, small & medium."

L2P: Hoe ziet jouw ideale party eruit?

Rush: "Poeh, ik denk niet dat jullie de dj's die er zouden draaien kennen. Want de dj's die ik goed vind zijn echt dirty and hard! Het zou sowieso een event zijn dat dirty & hard is. De mensen zouden dan helemaal uit hun dak gaan en hebben zeker 3 dagen slaap nodig om weer bij te komen. Hahaha...
Het is prima om een feest te geven waarbij je de mensen naar een climax brengt en dan weer down, naar een climax en weer down enz. Maar dat zie je overal. En dat wil ik dus niet. Ik wil dat de mensen gaan en gaan en gaan en gaan (hij beweegt zijn handen steeds verder omhoog). Totdat ze zeggen: 'Oke, we hebben ons vermaakt, we kunnen niet meer'. Dat wil ik bereiken, dat is mijn doel.
Volgend jaar wil ik zoiets gaan organiseren. Maar het blijft wel klein. De mensen weten dat het de hele nacht intens wordt. Wil je het smooth en up and down? Prima, maar dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Wil je intense pressure? You're mine! Ja dat is meer mijn soort feest. De dj's die ook zouden draaien zijn Paul Langley uit de UK, Marco Remus uit Duitsland, dj Sasha uit Berlijn."

L2P: Wat vond je van je optreden op Shockers 2003?

Rush: "Ik was ontzettend zenuwachtig. Ik sta natuurlijk op veel grote feesten, maar ik wist niet goed wat ik hiervan moest verwachten. In de zaal waar ik geprogrammeerd stond was de line-up een beetje apart. Ik had dus geen idee hoe de mensen zouden reageren op mijn muziek. Na een halfuur zat ik er echt helemaal lekker in. Ik vond het geweldig en zou het zo weer doen."

L2P: Dans je zelf vaak?


Rush: "Ja heel vaak. Ik ben een goede danser! Toen ik opgroeide, danste ik alleen maar tijdens feesten en ging ik helemaal op in de muziek. Dat hoort gewoon bij me. Op een feest kan ik me nooit zo laten gaan omdat de mensen me kennen. Maar als ik ergens ben waar niemand me kent: dan is de dansvloer van mij!"

L2P: Als je iets kon veranderen aan de dancescene, wat zou dat dan zijn?

Rush: "Ik zou alle normale mensen veranderen die er komen. Ik houd van mensen met karakter en stijl. Met een eigen stijl. Nou hoef je natuurlijk niet meteen een baljurk ofzo aan te trekken. Maar ik vind het leuk om echte individuen te zien. Het wordt saai als je mensen ziet die er allemaal hetzelfde uitzien."

L2P: Naar wat voor muziek luister je thuis?

Rush: "Naar werkelijk bijna alle muzieksoorten. Veel uit de jaren 60 en 70. De jaren 80 vind ik iets minder. Ik luister veel naar jazz en hiphop. Alles dat verband houdt met elektronische muziek heeft mijn voorkeur."

L2P: Heb je ooit iets gedaan waarvoor je gearresteerd kunt worden?

Rush: "Ik heb inderdaad wel eens iets gedaan waarvoor ik gearresteerd ben. Ik was in Chicago op het treinstation. Het was 's nachts. En ik had seks met iemand op het station. De politie reed voorbij en zag het. Ik werd toen 12 uur vastgehouden op het bureau. Maar ach, het was maar voor de lol, je moet af en toe iets geks doen."

L2P: Wat kunnen we van een optreden van Rush verwachten?

Rush: "Heel veel energie en plezier. Energy, energy, energy! Mijn muziek is energie. Je hebt energie nodig om te bewegen, om te ademen. Je hebt overal energie voor nodig, Dat is dus de reden dat ik mijn muziek "nothing else but energy" noem."

L2P: Wat zijn je toekomstplannen?

Rush: "Mijn zaken uitbreiden en zorgen dat ik er nog meer van kan genieten. En dan terugkeren naar Chicago waar ik voor mijn familie ga zorgen. En dan een lekker rustig leven leiden. Ik wil dan een huis kopen en een gezin stichten, met een leuke hond en een stationwagon. Als ik kinderen krijg wil ik er wel voor ze zijn. Ze zien opgroeien. Toen ik opgroeide had ik mijn hele familie om me heen. En dat is het heerlijkste wat er is."

Dj Rush