Timo Maas

De nuchterheid van een superster

In navolging van zijn debuutverzamelalbum Music for the Maases volume 1, kon je er op wachten: de release van een tweede deel. Twee verschillen. 1) Ditmaal betreft het geen dubbelalbum, maar een cd + DVD (in gelimiteerde oplage). 2) In tegenstelling tot deel 1, bestaat dit mixalbum louter uit Timo Maas-producties, veelal remixen. Wij voerden vorig jaar augustus een gesprek met de sympathieke Duitser. En spraken over zijn producerende wederhelft Martin Buttrich, over zijn verleden en over het scoren van andermans vriendinnen: "Ach, zo gaat dat in het leven."

Tekst Marcel

Het is vrijdag 23 augustus 2002. We bevinden ons backstage achter de Bravo tent tijdens het Lowlands festival. Daar trachten we Timo Maas te interviewen, maar worden daarbij hevig gestoord door twee (prettig gestoorde) mensen. Koen van Trooyen, ex-initiator van de Amsterdamse clubavond Kremlin en Underwold ex-lid Darren Emerson. De een nog vervelender dan de ander. Terwijl Van Trooyen de kurken van de champagne letterlijk onze kant op laat knallen, voorziet Emerson ons met een zwarte stift van de nodige gezichtsschilderingen. Op het gezicht van Timo tekent hij een snorretje en verwijst daarmee naar een persoon die de Duitse geschiedenis nu niet bepaald kleur heeft gegeven. Timo laat zich niet kennen, en professioneel als dat hij is, houdt hij zijn aandacht bij het interview.

Als de sterrenstatus (op onze Tiesto na) als een kommeet omhooggeschoten is, dan is het die van Timo Maas wel. Nadat hij in 2000 een German Dance Award voor beste dj in ontvangst heeft mogen nemen, is de carierre van de Duitser in een stroomversnelling geraakt. Maar wat wil je, met remixen voor uiteenlopende sterren als Madonna, Garbage en Kelis? Met clubhits als 'Ubik' en 'Der Schieber'? En niet te vergeten zijn debuutalbum Loud, dat vorig jaar vriend en vijand verraste. Na het eerste deel van Music for the Maases (dat in Europa goed was voor 80.0000 exemplaren), is het deel twee waarmee Maas wederom indruk maakt.

Maar wie vermoedt dat Timo alleen verantwoordelijk is voor al het dansvloergeweld dat zo vluchtig vanuit zijn studio in allerlei dancecharts terechtkomt, heeft het mis. Het is onmogelijk om rond de tweehonderd producties binnen zeven jaar te maken, hetzelfde aantal dj-boekingen wereldwijd per jaar af te werken, en drie mixverzamelaars (inclusief het mixalbum Connected uit 2001) samen te stellen. Dat kan niet, is onmenselijk! Of is Timo geen mens, maar een machine?
"Helaas niet", lacht Timo. "Mijn producer Martin Buttrich bereidt alle muziek voor en ik coordineer hem in het eindproces. Alles wat er tot nu toe onder mijn naam is uitgekomen, heb ik samen met hem gemaakt. Hij is het technische brein achter onze muziek, ik speel puur een ondersteunende rol in het geheel. Vaak is het zo dat wanneer ik terugkom van een dj-tour, hij een stapel tracks af heeft, en ik er vervolgens mijn laatste hand aan leg. Martin komt nooit in clubs, daarom vertel ik hem waar het publiek om vraagt."


Alles wat er tot nu toe onder mijn naam is uitgekomen, heb ik samen met Martin Buttrich gemaakt

Martin is geen onbekende producer in Duitsland. Alias Sounds of Life brengt hij platen op het Duitse Peppermint Jam Records uit. Daarnaast coproduceert hij muziek van artiesten als Bootsy Collins en Tom Jones. Slim bekeken van Timo Maas om zijn naamplaatje op een product te plakken dat voor negentig procent door een relatief onbekende kwaliteitsproducer is gemaakt. "Er zit inderdaad een commerciele gedachte achter onze samenwerking", geeft Timo direct toe. "Maar daar is toch niets mis mee? Ik zorg er door mijn verrichtingen achter de draaitafels voor dat Timo Maas onder de aandacht blijft, zowel bij het publiek als de media. Ik heb de laatste twee weken ongeveer tachtig interviews gedaan, hoort er allemaal bij. Ik verwachte deze extreme media-aandacht wel, maar de waanzin er omheen niet. Het is voor mijn gevoel net of dat wij de enigen zijn die op dit moment een album uitbrengen. Genieten doe ik des te meer, de kritieken wereldwijd zijn erg lovend."

Drive-in disco
We blikken even terug naar zijn verleden. "Ik was vroeger een erg verlegen tiener", weet Timo zich te herinneren. "Daarnaast was ik al erg vroeg geinteresseerd in muziek. Terwijl mijn pubervriendjes achter de meisjes aangingen, liep ik alle platenzaken af." Timo is veertien als hij tijdens een vriendenfeestje zijn eerste dj-set draait. Zijn passie wordt in zijn directe omgeving echter niet begrepen. "Vrijwel niemand uit de familie Maas en aanverwanten had affiniteit met muziek, behalve mijn andere opa. Hij schijnt trompet te hebben gespeeld, maar ik heb hem niet gekend. Hij zou de enige zijn die me enigszins zou kunnen begrijpen. Ik heb door dit onbegrip veel problemen met mijn familie gekend. Niemand begreep waar ik mee bezig was, dat deed pijn. Alleen mijn broer steunde me. Waarschijnlijk is dat de hoofdrede geweest dat ik al rond mijn achttiende het huis uitging."


Ik draaide de meest vreselijke schlagers tijdens bruiloften en andere partijen, dat hoorde er nu eenmaal bij. Ik moest toch eten?

Naarmate de jaren verstrijken, verdwijnen Timo zijn onzekerheden. Hij put veel kracht uit de muziek en het draaien en voelt zich naar eigen zeggen behoorlijk zelfverzekerd. "Wanneer ik in een club of met behulp van mijn drive-inshow een groep mensen vermaakte, voelde ik me sterk en kon ik ineens de hele wereld aan." Maar het draaien levert voor de jonge Maas nog niet genoeg Duitse Marken op, zodat hij andere baantjes moet aanpakken. "Die varieerden van glazenhaler tot barman", herinnert Timo zich. "Tussen mijn veertiende en achttiende pakte ik alles aan, zolang het maar met muziek en het nachtleven te maken had. Ook werd ik als dj op bruiloften gesignaleerd waar ik gedurende de hele avond een blik vreselijke schlagers opentrok, dat hoorde er nu eenmaal bij. Ik moest toch eten? Per slot van rekening verdiende je destijds op bruiloften veel meer dan in de clubs."

Over trouwerijen gesproken, hoe zit het met de toekomstige mevrouw Maas? Timo lacht en zoekt naar een politiekcorrect antwoord, dit terwijl zijn levensgezellin ons op een afstand in de gaten houdt. "Mijn vriendin en ik kennen elkaar nu bijna zes jaar, en het gaat goed zo. Ik zie een trouwerij geen extra impuls aan onze relatie geven. Ze heeft haar volledige baan opgegeven en behartigt tegenwoordig mijn muzikale belangen. Daardoor reist ze veel met me mee. Mijn werk valt, in tegenstelling tot wat velen beweren, prima te combineren met een vaste relatie."
Dat zal best meneer Maas, maar als we de Engelse, Duitse en Nederlandse magazines er op nalezen of eens een kijkje op het internet nemen, zien we jou vrij vaak met beeldschone vrouwen om je heen. Die verleidingen zijn voor een gezonde jongeman toch onweerstaanbaar? Je zei daarnet nog dat je geen robot was... Timo lacht, maar houdt vast aan zijn standpunt. "Wat verwacht je nu van mij dat ik ga antwoorden? ," zegt hij. "Nee, even zonder gekheid. Ik hecht echt heel veel waarde aan mijn relatie en die ga ik voor de eerste de beste clubsloerie niet op het spel zetten!"


Ik hecht echt heel veel waarde aan mijn relatie en die ga ik voor de eerste de beste clubsloerie niet op het spel zetten!

Meals on wheels
Timo vertrekt, zoals hij eerder in het gesprek al aangaf, op vroege leeftijd uit het ouderlijk huis op zoek naar vrijheid en onafhankelijkheid. Nadat hij de Duitse middelbare school doorloopt, rolt hij vrij snel het bedrijfsleven in. Geen ingewikkelde studies voor hem, maar een woning voor zichzelf en een baan bij German Telecom, waar hij intern wordt opgeleid tot een succesvol verkoper. Het gaat hem voor de wind, totdat de dienstplicht roept. "In Duitsland is het zo dat elke jongenman in het leger moet", legt Timo uit. "Doe je dat niet, dan kom je bij de sociale werkplaats terecht." Hoewel Timo de uitstraling van een flinke beul heeft en van wanten weet, is het tegendeel waar. "Ik heb een gruwelijke hekel aan allerlei vormen van autocratie, dus koos ik voor de sociale werkplaats. Heerlijk, twee jaar lang oudjes en kinderen in een busje vervoeren naar plekken waar ze plezier hebben. Dat is pas nuttig werk. Daarnaast ben ik niet agressief genoeg ingesteld, maar juist erg zachtaardig. Kun je het voorstellen? Timo Maas rijdend in een 'Meals on Wheels'-busje om warme maaltijden naar kinderen en bejaarden te brengen? Ik heb het allemaal met veel plezier gedaan. En als ik dan op een maandagmorgen na een weekend draaien compleet ingestort aankwam, zei mijn opdrachtgever: 'Timo jongen, duik jij nog maar even je bed in en kom wat later terug.' Dan werkte ik die dag gewoon een paar uur langer door om de schade in te halen. Zo'n verstandhouding kennen ze in het leger niet, daar kun je van op aan."

Vanaf maandag in de winkel: Music for the Maases deel 2

Tunnel Club
Negen jaar lang, tot aan zijn zesentwintigste, werkt Timo als verkoper in de telefonische branche. Vanaf eind 94 - begin '95 - kan hij zich voor honderd procent richten op zijn muzikale carriere. Geinspireerd door LFO, Depeche Mode en de Simple Minds komt hij in aanraking met futuristische, elektronische dansmuziek. Echter, de melodieuze en ietwat platte variant is dan erg hip in de Duitse clubs. Timo wordt door Gary D, een populaire hardhouse-dj, naar de Hamburger Tunnel Club gehaald, waar hij op vrijdag een residency krijgt. De Tunnel Club is op dat moment 1 van de belangrijkste spots in Duitsland. Timo blikt met gemengde gevoelens terug op die tijd. "Die vaste vrijdag betekende mijn officiele doorbraak als dj, maar ik moest me erg aanpassen aan het publiek. Ik draaide techno met veel trance-invloeden, platen van baanbrekende labels als Eye Q, Harthouse en Bonzai. Met Gary bracht ik ook mijn eerste productie uit, 'Die Herdplatte', een stevige, melodieuze stamper. Gary is erg belangrijk geweest in mijn carriere, omdat hij me enerzijds naar de Tunnel Club heeft gehaald en anderzijds aan de basis van mijn eerste studiowerk heeft gestaan. Eind '95 vroeg de leiding van de club of ik wat commercieler wilde draaien, waardoor ik besloot om op te stappen. Ik had overigens ook een stevige ruzie met mijn soulmate Gary, want ik ging er met zijn toenmalige vriendin vandoor. Ach, zo gaat dat in het leven."

Na zijn escapades in de Tunnel Club en avontuurtjes met andermans vriendin, leert Timo zijn huidige producer Martin Buttrich kennen. Er ontstaat een hechte vriendschap welke de basis is van een zeer productieve samenwerking. Timo herinnert zich nog goed het moment dat hij bezeten raakte van Martin's muziek. "Ik was behoorlijk onder de indruk. Dat wilde ik ook maken, dacht ik nog. Maar ik wist dat ik het niet alleen zou kunnen en vroeg hem om eens samen de studio in te duiken. De rest is geschiedenis. Martin is de technische man en arrangeert al onze stukken tot een geheel. Ik zoek de juiste samples en geluiden bij elkaar die een track afmaken. Het is mijn taak om wereldwijd inspiratie op te doen als dj en de muziekmarkt te blijven volgen, terwijl hij zich om het pure studiowerk bekommert. We leren veel van elkaar. Martin zou nooit zover zijn gekomen zonder mijn inbreng en andersom. Het ultieme bewijs daarvan is ons studioalbum Loud, en sinds kort ook Music for the Maases 2. Ere aan wie ere toekomt."


Ik had een stevige ruzie met mijn soulmate Gary, want ik ging er met zijn toenmalige vriendin vandoor. Tja, zo gaat dat in het leven

Music for the Maases 2
De onwaarschijnlijke snelheid waarmee Maas en Buttrich de laatste twee jaar de ene na de andere topproductie hebben uitgebracht, heeft alles te maken met de vele remixverzoeken. Zo maakte het tweetal indruk met hun muzikale visie op Moloko's 'Familiar Feelings'. Een spannende clubversie van de titeltrack van het nieuwe Moloko-album. Werken met vocalen gaat het duo trouwens prima af, getuige de geweldige remixen: 'Fresh and New' van Kelis, 'Special K' van Placebo en 'Breaking Up The Girl' van Garbage. Allen komen voor (samen met remixen van o.a. BT, Moby, en Starcase) op dit indrukwekkende tweede deel van Music for the Maases, gemixt door de dj: Timo Maas. Waarvan de tracks (voornamelijk) geproduceerd zijn de producer: Martin Buttrich. Ere aan wie ere toekomt.

Naam: Timo Maas
Leeftijd: 32
Woonplaats: Buickeburg, vlakbij Hannover
Werk momenteel aan: Een tweede studioalbum
Mooiste ervaring als dj: 'Je hebt mijn leven veranderd', zei iemand pas nog na mijn set...
Positieve eigenschap: Ik sta open voor iedereen
Slechte eigenschap: Ik ben soms wat egoistisch
Hobby: Ik ben een keukenprinses en braad verrukkelijke schnitzels!
Held: Danny Tenaglia, big respect!
Album aller tijden: Leftfield - Leftism
Track aller tijden: Roy Ayers - Everybody Loves The Sunshine
Muziek of seks: Mijn vriendin kan heel mooi zingen, dus...
Gelooft in: Me myself and I!

Nog steeds verkrijgbaar: Music for the Maases Vol 1 en Loud

Timo Maas