On tour met Secret Cinema

Niets is vanzelfsprekend

Het is zaterdagmiddag 17 augustus, even na drie uur. We zijn in Rotterdam Noord en parkeren de auto voor de deur van de studio van Jeroen Verhey aka Secret Cinema. We gaan een dag on tour met de man die bekend staat om zijn pompende en energieke live sets. Wie deze zomer een of meerdere festivals heeft bezocht, zal het zijn opgevallen dat er veel live sets geprogrammeerd staan. Live is hot! Maar hoe gaat 'live optreden' precies in zijn werk? Is het gewoon een DAT-je opzetten en wat aan de knoppen draaien of komt er veel meer bij kijken? Benieuwd naar de antwoorden op onze vragen, gingen wij een dag met Jeroen me op pad naar een van zijn optredens. Een goede gelegenheid om alles met eigen ogen te aanschouwen en tegelijk insight information in te winnen. Het eerstejaars festival Leaf 2002 nabij Luik in Belgie leek ons de uitgelezen mogelijkheid.

Tekst: Sander
Foto's: Nash

We stappen de studio binnen en gelijk valt op dat het meevalt met de hoeveelheid apparatuur die er staat. Wanneer je op tv een studio ziet, dan staat die altijd tot de nok toe vol met allerlei apparatuur. "Helemaal niet nodig", laat Jeroen weten, "Bijna alles komt tegenwoordig uit de laptop. Echt onverstelbaar wat je daar allemaal mee kunt doen." Wij zijn dan toch erg benieuwd hoeveel tijd hij hier doorbrengt. "Door het gebruik van de laptop is mijn studio tegenwoordig erg verplaatsbaar. Ik maak nu muziek waar ik wil. Maar als we aannemen dat het ook allemaal 'studio's' zijn, dan neemt muziek maken 16 uur tijd per dag in beslag. Ik ben altijd bezig met het maken van nieuwe dingen om live te spelen of op vinyl te persen. Dat gaat continu door. Daarnaast doe ik ook mastering (het oppompen van geluid voordat het op plaat verschijnt) voor EC artiesten. En mix ik samen met Michel de Hey wel eens verzamelalbums." Veel tijd om hier rond te hangen hebben we niet. We waren wat aan de late kant, waardoor er maar snel koers wordt gezet richting onze zuiderburen.




Het gesprek gaat al snel over de animatiefilm van Lokman Productions waarvoor Jeroen de muziek heeft gemaakt. "De film heet Barcode en is een spel van licht en geluid waarbij de twee niet zonder elkaar kunnen. Afgelopen jaar wonnen we met deze film de 'Grand Prix van Annecy', een van de belangrijkste animatiefilmfestivals ter wereld. In de jury zaten o.a. de regisseur van 'Monsters Inc' en Oscar winnaar: M. Dudok de Wit. Daarna konden we ook nog de grote prijs van Hamburg en Zagreb mee naar huis nemen.", vertelt Jeroen vol trots. De film duurt rond de zeven minuten. Dat is de standaard tijd voor een animatiefilm. Inmiddels is hij alweer bezig met de muziek voor een nieuwe film. "Momenteel werk ik samen met Erik Stok aan de soundtrack voor de nieuwe animatiefilm van Lokman genaamd 'Shredder'. Daar kan ik me lekker in uitleven".




Rond een uur of zes draaien we een klein grasveldje op net buiten Luik. Na onze vorige ervaringen met de organisatorische kwaliteiten van de Belgen is dit festival een verademing. De route staat goed aangegeven en ook bij de ingang is alles perfect geregeld. We zijn benieuwd waar we terechtgekomen zijn. We staan op een stuk glooiend landschap en horen in de verte wel de beats, maar we zien niets. We lopen een pad af, gaan onder een brug door en opeens staan we in een gracht rondom een bunker die in de Eerste Wereldoorlog is gebouwd. De gracht is een meter of vijftien breed, loopt in een driehoek en is ruim een kilometer van lengte. Echt een geweldige locatie voor een festival. In het langste gedeelte van de gracht staan twee podia (een met techno en een met future funk) met de rug naar elkaar toe, op een afstand van zo'n 100 meter. Het derde podium vinden we in de overliggende hoek en is geheel bestemd voor drum&bass. Het geluid staat overal erg hard en klinkt ver door de gracht.




Terwijl we een rondje lopen, komen we nog meer leuks tegen. In de diverse ingangen van de bunkers zijn exposities ingericht. Erg interessant. Veel afwisselde kunst is er tentoongesteld. Opeens komen we een trap tegen. Het blijkt dat op de bunker de VIP area is. Lekker liggend in het gras bespreken we het feit dat er zoveel live sets zijn deze zomer. " Ik ben blij dat meer en meer producers live willen laten zien wat ze kunnen. Het hoort gewoon bij het muzikant zijn. Op het podium laten zien wat je waard bent en daarbij ook een beetje de sfeer maken. Al valt er over de kwaliteit nogal wat te zeggen. Soms staat er 'live' op de flyer en zie ik iemand alleen maar sigaretten opsteken. Het spijt me, maar ik kom soms al 2 paar handen tekort om alles uit m'n kastjes te toveren."




Het is vrij rustig op het festival. Maximaal een mannetje of duizend is op het festival afgekomen. Een vriendelijke Belg vertelt ons dat het er in Belgie net zo aan toegaat als in Nederland. Er zijn elk weekend verschillende festivals en kleinere, beginnende organisaties hebben het moeilijk. De sfeer is er in ieder geval niet minder om. Er wordt gelounged en geswingd bij 100% Isis, die haar enkel heeft geblesseerd met stofzuigen en met heel veel moeite het Future Funk podium op kan klimmen. Het podium is namelijk over de gracht gebouwd en je moet er wat voor doen om hierop te kunnen komen. Op het techno podium staat de, voor ons onbekende, dj Pota303 te knallen. Lekkere platen passeren de revue, strak aan elkaar gemixt ook! Het is inmiddels kwart over acht en Jeroen zijn optreden staat gepland om negen uur. Moet er niet opgebouwd worden? "Alle tijd", zegt Jeroen, "Dat duurt echt maximaal een half uur". De vraag op dat moment is of hij gas terug zal nemen of gelijk door zal knallen, na afloop van zijn voorganger...



Om klokslag negen uur valt de muziek stil en opeens klinkt de tune van 'Dynasty' vanaf het podium. Opeens zijn de mensen wakker en stroomt het veld vol. De tune blijft hangen op een hoge, opzwepende toon. Gejoel klinkt op uit het publiek. Wanneer Jeroen er een heerlijke opbouw, gevolgd door een vette beat doorheen gooit, gaan alle handen de lucht in. Iedereen staat te springen. Kippevel! Het is een nieuwe remix van 'Timeless Altitude'. Jeroen zet een wervelende show neer. Continu bezig met allerlei knopjes, schuifjes en zijn laptop, weet hij het publiek tijdens zijn set op te zwepen en helemaal gek te maken. Opbouwen via allerlei beukplaten, gas terug nemen met wat diepere platen om daarna weer heerlijk de beuk erin te gooien. Een live set zoals een live set moet zijn.




Inmiddels is Adam Beyer op het podium gearriveerd. Aandachtig staat hij te kijken hoe Verhey bezig is en met het publiek speelt. Elke keer als er weer een opbouw komt, siert een vette glimlach zijn gezicht. Hij is echt 'impressed'. Niet voor niks laat hij Jeroen meer dan een kwartier langer doorspelen dan was gepland. Na een vet applaus van het publiek mag Beyer het overnemen. Helemaal hyper komt Jeroen van het podium af. "Shit zeg, waarom krijg ik nou nooit eens twee uur de tijd?". Ik ben het helemaal met hem eens. Ik kan me goed voorstellen dat organisaties huiverig zijn om iemand twee uur live te laten spelen, maar zo'n live set als dat hij speelt, mag best langer duren.




Beyer heeft ook de smaak goed te pakken. Hij knalt er lustig op los. Toch is het publiek niet zo uitgelaten als tijdens Jeroen zijn set. Heel apart. Na het afbreken van al het apparatuur besluiten we om maar gezellig te blijven hangen. Het is lekker weer en de sfeer is uitstekend. De een na de andere enthousiasteling komt naar Jeroen toe. Ze willen van alles en nog wat van hem weten. Mooi is dat Jeroen nog steeds overal de vraag krijgt, waarom Michel de Hey er niet bij is? Hij moet dan keer op keer uitleggen dat hij Secret Cinema is. Michel de Hey heeft er niks mee te maken. We vermaken ons prima tijdens de sets van Beyer en Jamie Anderson. Jamie draait in de Future Funk en heeft verrassend veel groovy shit bij zich. Pas het laatste half uur gaat hij helemaal los en de een na de andere kletser vliegt ons om de oren. Een waardige afsluiter van onze dag.



Op de terugweg willen we toch eens het fijne weten over de apparatuur die Jeroen bij zich heeft. "Momenteel bestaat mijn set uit 2 SU700's, een laptop met geluidskaart en een midi-controller. De SU700 is een sample-speler, waarbij je continu aan knopjes moet draaien. Dit om een nummer op- en af te kunnen bouwen. Een heerlijk live instrument dus.", legt hij uit. "Eigenlijk bevat de SU700 alleen maar loopjes die door de man achter de knoppen samengesmolten moeten worden tot een nummer. Dit geeft dus ook gelijk ontelbaar veel mogelijkheden om elke keer de nummers anders op te bouwen. Die 2 SU's komen binnen op een krachtige geluidskaart die aangestuurd wordt door een laptop. Vervolgens gebruik ik een midi-controller om die apparaten weer te kunnen mixen en effecten toe te voegen. Dat maakt m'n set lekker klein, zodat ik wat makkelijker uit de voeten kan. Het heeft trouwens jaren geduurd voordat ik de instrumenten vond die aan mijn eisen voldeden.". Een leuke anekdote die Jeroen ons vertelt, is dat hij de SU700 pas voor zijn optreden met Michel de Hey, op de mainstage van Dance Valley in '98, had gekocht. En hij gelijk verkocht was aan de apparatuur. Niet veel later belde Speedy J hem op om er eens naar te informeren. Na een bezoekje aan Jeroen's studio was ook hij gelijk verkocht en sindsdien vormen 2 SU700's het hoofdbestanddeel van zijn live set.




Als je Jeroen bezig ziet, merk je opeens wat een werk live optreden is. Terwijl hij net alle loopjes van het ene nummer heeft lopen, is hij bezig met de tweede serie. Tegelijkertijd voegt hij nieuwe loopjes toe aan de eerste track en bouwt hij breaks en climaxen in. "Mijn sets zijn momenteel heel belangrijk. Je kan wel zeggen dat ik er m'n brood mee verdien. Soms is het werk, maar vaak is het gewoon een feest. Er is niets leuker dan je nummers live te spelen voor een publiek dat dit waardeert.", ratelt Jeroen, "Dan wil ik ook zo dicht mogelijk bij het publiek staan. Samen een feestje bouwen. Of dat gaat vervelen? Nooit. Ik moet natuurlijk niet elk weekend in Bob's Saloon terechtkomen, want dan houdt het snel op. Ik treed nu zo'n 2 a 3 jaar met deze set op en ik heb nog nooit hetzelfde optreden gedaan. Het zijn soms wel dezelfde nummers, maar ik speel ze dan in een andere volgorde of met een andere opbouw. Elk optreden is weer een nieuw begin. Ik probeer mezelf steeds te verbeteren, dan blijft het ook leuk denk ik. Het spookt altijd door m'n hoofd. Waar kan het beter, wat mis ik nog, wat snappen ze niet, wanneer kan ik eens wat dieper gaan? Ik vind een club leuker, nee een festival, waarom sta ik daar niet, wanneer.... We zijn er nog lang niet.". Na deze dag begin ik het meer en meer te begrijpen. Het is hetzelfde als een dj die met zijn platenkoffer ergens terechtkomt. Je bent altijd aan het zoeken en uitproberen. Het grote voordeel van live spelen is dat je zelfs binnen nummers ontzettend veel mogelijkheden tot variatie hebt.



Ik heb in een korte tijd veel respect gekregen voor Jeroen en tegelijk ook voor andere live performers. Live spelen is toch zeker andere koek dan platen draaien. Het is absoluut niet zo makkelijk om een optreden neer te zetten dan dat ik verwacht had. Terwijl we afscheid nemen van Jeroen is er nog 1 ding dat hij kwijt wil. "Niets is vanzelfsprekend." Hier sluiten wij ons volledig bij aan!

Voor meer info check:

Secret Cinema website
Barcode animatie film

Secret Cinema tourschedule :

17-08-2002 LEAF festival, Luik
06-09-2002 Artquake festival
14-09-2002 Doornroosje, Nijmegen
20-09-2002 Nighttown, Rotterdam
28-09-2002 Soulmate, Den Bosch
04-10-2002 Bouwcentrum Pottelberg, Kortrijk
26-10-2002 Night Live, Maastricht
09-11-2002 Las Palmas, Rotterdam
14-11-2002 Oce, Munchen (Barcode)
15-11-2002 Mothership, Nurnberg
16-11-2002 Oce, Munchen (Barcode)
13-12-2002 Patronaat, Haarlem