Carl Cox

Carl Cox wil zich gaan richten op het produceren

Is er anno 2002 iemand die Carl Cox niet kent? Zet even TMF of MTV aan, en je komt de naam en het postuur van Cox regelmatig tegen. Want dat is toch die dikke, zwetende neger die altijd de hele zaal op zijn kop zet, zodra hij met een plaat in zijn hand staat te wapperen naar het publiek? Het maakt niet uit waar of hoe hij draait, Cox moet je een keer hebben gezien. De energie die van zijn sets afstraalt grenst tot aan het buitenaardse!

Tekst: Mark
Foto's: Rud-gr

Wat veel mensen niet weten is dat deze man al plaatjes draaide op familiefeestjes, toen hun ouders elkaar in de 'flower power' tijd ontmoetten. Al op vroege leeftijd was er voor de kleine Cox een extreme drang om veel mensen te benaderen met zijn passie voor muziek. Toen hij in '86 van Manchester, waar hij tot die tijd met zijn ouders woonden (zij kwamen oorspronkelijk uit Barbados), naar de wijk Brighton in Londen verhuisde, ontdekte hij de eerste vorm van house, namelijk acid. Twee jaar later, tijdens een 'Sunrise' openlucht feest in een buitenwijk van Londen, was het voor het eerst dat hij op het idee kwam om met drie draaitafels te mixen. Na dat moment, waarbij hij het voor elkaar kreeg om tot halfelf 's ochtends 15.000 mensen door te laten dansen, wilde iedereen deze man op zijn feestje boeken. Inmiddels heeft hij honderden, zoniet waarschijnlijk duizenden sets op zijn naam staan, waarbij de mensen maar voor 1 ding zijn gekomen: die gepassioneerde dj, die grote, zwetende neger: Carl Cox.

Zijn mixkunsten worden regelmatig op cd vastgelegd zodat de mensen er thuis ook van kunnen genieten. De twee F.A.C.T. (Future Alliance of Communication and Technology) albums uit '95 en '97 zijn daarvan toch wel de beste en meest verkochte exemplaren. Het onlangs verschenen Global mixalbum moet zich nog op de dansmarkt orienteren, maar voor wie die typische Cox-sound lekker in de oren ligt, is het zaak om even naar de platenzaak te gaan. Op het producerende vlak is Cox wat minder uitmuntend dan als dj. Niet dat het ervan afhangt of je wel of niet met je muziek in de Top 40 staat, want dat is hem ook al meer dan eens overkomen. Zijn eerste singles 'I Want You' en 'Does It Feel Good To You' waren een hit in Engeland, dit ook in samenwerking met progressive-dj Paul Oakenfold. Het succes zorgde er echter voor dat Carl Cox in eerste instantie gas terug wilde nemen, omdat hij helemaal niet op commercie uit was. (Tenminste, als producer niet!) Dat hij inmiddels als dj diezelfde sterrenstatus heeft bereikt, doet hem goed. Maar als producer is hij nog lang niet zo ver met zijn ontwikkeling. Binnenkort kan hij met zijn nieuwe studioalbum aantonen dat hij ook in de studio is vooruitgegaan.

L2P: Wat is het verschil tussen het nieuwe Global mixalbum en de eerder uitgekomen F.A.C.T. albums?

Carl Cox: "Het verschil is dat de F.A.C.T. albums in de vorige eeuw zijn uitgekomen. Sinds die tijd is de muziekstijl erg veranderd. Door die veranderingen en de manier waarop ik het overbreng, vinden de mensen het nog steeds interessant om ernaar te luisteren en om op te dansen."

L2P: Dus er zit nog steeds vooruitgang in technomuziek?

Carl Cox: "Jazeker. Niemand weet waar het zal eindigen, maar het is wel duidelijk dat de meeste mensen er nog steeds van genieten. En voor diegenen die vinden dat er geen vooruitgang is, probeer ik het tegendeel te bewijzen door telkens andere wendingen te nemen die men van te voren niet verwacht."


L2P: Kun je ons al meer vertellen over je nieuwe studioalbum waaraan artiesten als Josh Wink, Neneh Cerry, Cristhian Smith en Fatboy Slim hebben meegewerkt? Zit er een bepaalde reden achter?

Carl Cox: "Er zit geen bepaalde reden achter. Het is gewoon een eer dat je mag werken met mensen die je waardeert of waar je respect voor hebt. Het album draait ook niet alleen om mij, maar om andere mensen die met dezelfde liefde muziek maken. Ook het feit dat je mensen bij elkaar brengt die allen succesvol zijn in verschillende muziekstromingen, leidt tot een meer creatief geheel en maakt het gewoon interessanter."

L2P: Is het essentieel dat een album, waaraan zulke grote namen hebben gewerkt, bij het 'grote publiek' terechtkomt en voor goede verkoopcijfers zorgt? Is dat toch stiekem een drijfveer?

Carl Cox: "Nee dat zeker niet! Als ik dat zou willen, dan had ik net zo goed een tranceplaat met een mooie videoclip kunnen maken. Dan weet je zeker dat het een commercieel succes wordt. Het idee is simpelweg dat ik per nummer twee mensen laat doen waar ze goed in zijn. Daar moet dan iets moois uitkomen."

L2P: Dus er zit, gezien de verschillende en veelzijdige muziekanten die aan het album hebben meegewerkt, veel meer in dan alleen techno?

Carl Cox: "De tracks varieren van vocale house tot aan drum & bass."

L2P: Heb je een favoriete track op dit album?

Carl Cox: "Ja, de drum&bass-track die ik samen met Roni Size heb gemaakt, vind ik de meest bijzondere. Roni is iemand die zijn grenzen weet te verleggen en een nieuwe sound kan creeren binnen zijn muziek. Daarom heeft hij veel respect verkregen. Om met zo'n iemand te mogen samenwerken, dat is echt heel bijzonder!"

L2P: Wat vind je van alle aandacht rondom de grote dj's van tegenwoordig?

Carl Cox: "De aandacht die deze dj's krijgen, en dat ook daadwerkelijk verdienen, is tot op zeker hoogte echt niet overdreven. Maar sommigen worden zwaar overschat en dat maakt andere mensen best kwaad. Je moet jezelf eerst maar eens bewijzen en echt langer meedraaien dan vijf minuten. Als dat het geval is, mag je best van alle roem genieten."

L2P: Vanwaar jouw speciale band met Dance Valley?

Carl Cox: "Tot een jaar voor de eerste editie van Dance Valley had ik alleen maar in de Nederlandse clubs gedraaid. Toen ik een keer op een afterparty stond te draaien, werd ik gevraagd of ik een jaar later op Dance Valley wilde komen optreden. Daar heb ik meteen ja op gezegd, ik voelde dat me iets speciaal te wachten stond. In die tijd kon niemand zich iets bij zo'n feest in Nederland voorstellen, omdat je op dat moment alleen zalen vol kreeg met 15.000 man, meestal tijdens de echte hardcore-party's. Maar dit had te maken met mensen die in de openlucht wilden genieten van veel verschillende soorten muziek. Dat ik de ontwikkeling van Dance Valley vanaf het prille begin mee heb mogen maken, is heel bijzonder voor me. Kijk, als ik nu bijvoorbeeld op Mayday draai, dan maakt dat voor het publiek niets uit, de zaal zit toch wel vol. Het is voor mij een eer dat ik Dance Valley al die jaren, behalve vorig jaar (Orbital, red.), heb mogen afsluiten. Om al die mensen met een goed gevoel naar huis te sturen, dat is prachtig!"



L2P: Vind je het leuker om op de grote feesten te draaien of prefereer je intiemere clubavonden?

Carl Cox: "Het geval is dat ik meestal voor een heel groot publiek draai, waarbij de Loveparade met 1,8 miljoen mensen de grootste was. Het maakt me echter niets uit voor hoeveel mensen ik draai, als ik maar kan draaien, want dat is waar ik zo van hou. Ik denk zelfs dat het moeilijker is om in een club voor maar 250 mensen te draaien. Iedereen staat je dan aan te kijken zodra de plaat een keer overslaat of als je staat te zweten. Op grote feesten let niemand op die specifieke dingen en gaat het alleen maar om het geheel."

L2P: Je onlangs verschenen Club Traxx ep heb je gemaakt tijdens je tour met een 'Mobile Studio'. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Carl Cox: "Hiervoor gebruik ik een de krachtige iBook van Apple met een 20 GB harddisk en 512 RAM werkgeheugen. Het programma wat ik hierop geinstalleerd heb heet Pro Tools Free, wat ook te downloaden is op de site van ProTools. Het was onvoorstelbaar dat ik met zo weinig spullen zo'n enorme sound kan creeren terwijl ik in het vliegtuig of in de bus zat."

L2P: Je sets zijn altijd zeer energiek en kennen vrijwel geen rustige momenten. Hoe hoe ben jij eigenlijk als persoon? Altijd haantje de voorste of ietwat introvert?

Carl Cox: "Dat ligt eraan, de ene keer ben ik de clown van het stel en de andere keer wil ik gewoon naar bed, mezelf even afzonderen. Ik hoef me gelukkig nooit als iemand anders voor te doen en kan altijd lekker mezelf zijn. Dat betekent ook dat ik soms wel eens even rust nodig heb in mijn toch al hectische leven. 'Deze twee uur zijn voor mij, en dan ook echt voor mij', zeg ik dan even tegen mezelf. Ik geef al zoveel van mijn energie aan allerlei mensen, dat ik niet eens de tijd heb om iemand in mijn prive-leven de nodige aandacht te geven."


L2P: Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?

Carl Cox: "Ik ben nu al 32 jaar aan het draaien en vind het nog steeds heel leuk om te doen, maar zo langzamerhand wil ik gaan minderen. Ik wil me in de toekomst meer gaan richten op het produceren. Het draaien laten voor wat het is. Iedereen weet nu wel dat ik plaatjes kan draaien. Ik wil voldoening krijgen in het produceren, en daar moet ik meer tijd voor vrijmaken."

L2P: En hoe zit het met je acteerkunsten? (Carl beleefde zijn debuut in de Engelse clubfilm Human Traffic, red.)

Carl Cox: "Acteren? Daar heb ik nu absoluut geen tijd voor, haha. Ik wil overal goed in zijn, maar als ik echt zou willen acteren, dan zou ik naar Los Angeles moeten verhuizen en 'drama school'-lessen moeten nemen. Ik denk dat acteren een heel serieus beroep is wat je niet zomaar even doet. Muziek is echter mijn passie, daar wil ik al mijn tijd mee bezig zijn."

Recensie Global-album
Carl Cox