Gert-Jan Bijl

Dutch Champ: Gerd

Zet Sensurreal's album 'The Occasional Series' uit 1995 op en je hoort house. Niet zo maar house, maar house met een ziel. Betoverend mooie relaxte house waar de emoties werkelijk aan alle kanten vanaf spatten! Denk aan namen als Literon, Gerd en Metro Dade en besef je, dat je de afgelopen jaren toch zeker minimaal een keer helemaal los bent gegaan op een van de vele platen die onder deze pseudoniemen het daglicht zagen. Het zijn pseudoniemen van de in 1972 in Puttershoek geboren Gert-Jan Bijl. Al jaren hofleverancier van prachtige, jazzy en soulvolle groovy house. Nog steeds een naam die in Nederland weinig bellen doet rinkelen. Maar daar komt met het ingetogen relaxte downtempo album 'High, Wide and Wonderful' absoluut verandering in!

Gert-Jan Bijl, Klassieke stijl

Met een aantal klassiekers van formaat op zijn naam, een constante stroom sterke releases, waaronder een aantal releases op vele vooraanstaande Engelse labels en internationale waardering, is het onbegrijpelijk dat zo weinig mensen in Nederlanders het werk van Gert-Jan Bijl kennen. Al in 1991 bracht hij samen met Dirk-Jan Hanegraaff en Mark Ripmeester een plaat uit op een sublabel van het befaamde +8 records van Richie Hawtin en John Acquivava. Het was de plaat 'Afterglow' die het drietal onder de naam It's Thinking op verzoek van de labeleigenaren uitbrachten op 'Malego' een wat meer mellow sublabel van +8. Een plaat die in 1999 onder handen werd genomen door de Engelse dj Mr. C. en met succes werd uitgebracht op EC Records van Rotterdammer Michel de Hey. Op dit label bracht en brengt Gert-Jan werk uit dat gericht is op de dansvloer en veelal verschijnt onder de naam Literon. Onder de naam Gerd verscheen in 1999, eveneens op EC Records, de clubkraker 'No White Clouds In My Blue Skies' in een remix van zijn eigen Sensurreal.

Bloedmooie housetracks

In 1994 vormde Gert-Jan Bijl met Dirk-Jan Hanegraaff het duo Sensurreal. In datzelfde jaar verscheen het album 'Never To Tell A Soul', een zwaar onderschat album dat al goed laat horen dat het tweetal hun tijd net iets te ver vooruit was. Diepe grooves, melodieuze techno, meeslepende ingetogen stukken muziek. Een prachtig album dat verscheen op het label 'Beam Me Up' van Rotterdammer Speedy J. Helaas is het album in Nederland nooit echt opgepikt. En dat geldt nog meer voor het fantastische album 'The Occasional Series' uit 1995, dat zes bloedmooie housetracks bevat die komen uit livesets die ze deden tijdens een tour door Nederland met Speedy J en Human Beings. Binnenkort verschijnt nieuw werk van Sensurreal. Maar de afgelopen jaren zijn het toch vooral de soloprojecten geweest, waarmee Gert-Jan Bijl zich terecht een plaats in de lijst van Dutch Champs heeft weten te veroveren. Onder namen als Literon, Metro Dade en vooral Gerd bracht en brengt Gert-Jan waanzinnig mooie platen uit op labels als Music Man, EC Records en, schrik niet, de volgende Engelse kwaliteitslabels: 'Universal Language' (Global Communications), 'ART' (Kirk Degiorgio), 'Pork Recordsings (Filla Brazila), 'Hard Hands' (Leftfield) en Future Sound of London's 'Jumpin and Pumpin'. Platen waarvan er in Engeland, Duitsland en Japan duizenden van over de toonbank zijn gegaan terwijl de teller in Nederland opmerkelijk laag uitsloeg. Onbegrijpelijk, want luister naar de track 'Arqasium' die in 1998 onder de naam Gerd op het Engelse label 'Soulspective' verscheen en je hoort een geluid dat op dit moment in geen enkele progressive set zou misstaan.

Eerdere albums onder diverse namen

Momenteel ligt het super relaxte album 'High, Wide and Wonderful' in de winkel. Opnieuw onder de naam Gerd. Met een groot aantal sessiemuzikanten dook Gert-Jan Bijl de studio in met een groot aantal sessiemuzikanten en zijn partner in het DJ-collectief Le Sambassadeur. Jazz, funk en Zuid-Amerikaanse ritmes en klanken bepalen de sfeer op dit zwoele en ingetogen album, dat wat ons betreft tot een van de belangrijkste kandidaten voor 'zomeralbum van 2001' kan worden gerekend. Het heerlijke downtempo album, dat doet denken aan het eveneens zwoele album 'Gemini' van Sven van Hees, is een streling voor het oor. Maar het graaft een heel stuk dieper dan veel van het loungegeneuzel dat ons wordt voorgeschoteld. Er is lang gewerkt aan het album en dat hoor je aan ieder detail. De instrumenten, de sfeer, de ritmes, alles is even zwoel en ingetogen. Opnieuw laat Gert-Jan Bijl horen een meer dan uitstekende producer te zijn, met bovendien een indrukwekkende staat van dienst als live-act onder namen als Sensurreal (samen met Dirk-Jan Hanegraaff), Literon en waarschijnlijk binnenkort Gerd. Maar wie is nou die Gert-Jan Bijl?

L2P: Welke muziek staat je nog steeds bij uit je jeugd?
Gert-Jan: "Klassieke muziek die mijn ouders (vooral mijn moeder) draaiden. Vooral stukken van Strauss en Beethoven lagen geregeld op de platenspeler. Ik herinner mij nog goed dat ik als zes/zevenjarig kind de platenstapels door aan 't spitten was, omdat ik gefascineerd was door de hoezen. De geur van die platen, de hoezen en binnenhoezen blijft mij altijd bij. Soms als ik een oude jazz of jazz-funkplaat koop, ruik ik de charme van die odeur weer. Nieuwe platen hebben dat helaas niet meer, begrijp je wat ik bedoel?"

L2P: Welke stijlen of stromingen hebben invloed op je gehad?
Gert-Jan: "Het begon gewoon met 'middle of the road' en top 40, later 70'er jaren disco en Italo uit de begin jaren 80. Toen ontdekte ik rond '86/87 (of zoiets) house. Vooral de laatstgenoemde stijl heeft invloed op mij gehad. Momenteel put ik veel inspiratie uit oude Braziliaanse muziek, 60'er en 70'er jaren jazz/funk en andere obscuriteiten."

L2P: Op welk moment / leeftijd ben je serieus geinteresseerd geraakt in muziek?
Gert-Jan: "Toen ik een jaar of 10 was ging ik wekelijks naar de plaatselijke cd-zaak om het nieuw verschenen top 40 blaadje te halen. Elke vrijdag luisterde ik dan naar de top40. Ze zonden dan, van enkele nummers, extended versies uit, die nam ik altijd op. De Ben Liebrand 'in the mix' vrijdagnacht was vaste prik. Ik raakte gefascineerd door de mogelijkheid om platen door elkaar te mixen."

L2P: Heb je in je platen/cd kast oude albums staan die je nog steeds draait?
Gert-Jan: "Nee, geen oude albums uit mijn jeugd. Alle Disco en Italo die ik had, heb ik verkocht om de door velen felbegeerde eerste persingen uit detroit en chicago te kunnen kopen. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig alles weggedaan om house te kopen. Elke donderdag en vrijdag (vaak ook nog op zaterdag) ging ik op jacht naar nieuwe import. Ik kocht alles wat met Detroit, Chicago, Engelse scene, etc. te maken had. Ik heb wel oudere albums in mijn platenkast staan, maar die heb ik pas later gekocht."

L2P: Wanneer besloot je om zelf muziek te gaan maken?
Gert-Jan: "Ik ontmoette eind jaren tachtig mensen die zelf reeds muziek maakten, Ik vond het uiterst intrigerend hoe de toenmalige 'acid' uit zo'n zilver bakkie werd gehaald en hoe drumgeluiden uit van die rare apparaten kwamen. Op mijn 17e zei ik dan ook tegen mijn ouders: "Ik ga een plaat maken!" "Jaja,... dat moet je wel kunnen, hoor..." was hun antwoord. Met andere woorden, die geloofden er geen bal van. In 1991 kreeg ik gelijk. Een eerste plaat op +8 sublabel 'Malego' uit Detroit onder de naam "It's Thinking."

L2P: Hoe is dat gegaan?
Gert-Jan: "Op de HAVO (in Zwijndrecht) zat ik bij Dirk-Jan Hanegraaff in de klas. Schooljaar '88/'89, denk ik. Ik was toen al flink met muziek bezig. Ik maakte vaak tapes voor Dirk. Op die manier stak ik hem aan met het 'house-virus.' Op een gegeven moment had ik een drumcomputer en een synthesizer gekocht en begonnen we met experimenteren. Later kwamen we Mark Ripmeester tegen, die ook al flink met muziek maken bezig was. Mark had (samen met een toenmalige vriend van hem) als eerste in Europa contact met Richie Hawtin en John Acquaviva. Via Mark is Jochem Paap dus op +8 records terechtgekomen. Dirk, Mark en ik besloten om met z'n drieen de studio in te gaan. Tracks stuurden wij altijd naar J. Acquaviva en R. Hawtin op.Toen kwam het moment dat zij iets van ons wilden uitbrengen. It's Thinking's 'Afterglow' was onze eerste release. Niet op +8, maar op het wat meer 'mellow' sublabel 'Malego.' Na deze eerste release kwamen veel aanvragen van labels. Omdat Dirk en ik vaak samen in de studio te vinden waren, ontstonden rond 1994 ideeen voor het vormen van Sensurreal. Jochem die inmiddels Beam me up! was gestart, was geinteresseerd in de eerste Sensurreal single, et voila!"

L2P: Hoe ervaar je de periode van Sensurreal?
Gert-Jan: "De periode dat ik intensief met Sensurreal bezig was, ervaar ik als zeer leerzaam. In die periode heb ik de klappen van de zweep leren kennen. Helaas in zee gaan met foute platenlabels en foute promotors. Maar ook leuke dingen zoals optredens in andere landen en vooral ook het maken van platen voor buitenlandse labels!"

L2P: Waarom ben je solo gegaan?
Gert-Jan: "Het was geen bewuste keuze om solo te gaan. Meer een logisch gevolg van het feit dat de studio waarmee we al die muziek maakten van mij was. Ik at, dronk en sliep in die studio, niet vreemd dat je dan ook dingen op eigen houtje gaat ondernemen."
(For your information: Sensurreal bestaat nog steeds, er staan nieuwe Sensurreal singles gepland. De eerste is een re-release van het nooit op single uitgebrachte 'Passaic Wonder' met remixes van Alex Flatner (Duits aanstormend techno talent) en een nieuwe single genaamd 'Ethor Dyon'!)

L2P: Wat heb je onder de naam Gerd uitgebracht en op welk label?
Gert-Jan: "Ik heb redelijk veel singles uitgebracht voor voornamelijk Engelse labels: Global Communication's 'Universal Language', Kirk Degiorgio's 'ART', Filla Brazila's 'Pork recordings', Leftfield's 'Hard Hands' en Future Sound of London's 'Jumpin and Pumpin'. In Nederland is volgens mij niemand die dit weet. De releases zijn namelijk goed verkocht in (vooral) Engeland, Duitsland en Japan. In Nederland was (en is) de distributie van dergelijke labels zwaar klote. De releases op Universal Language hebben hier matig tot redelijk verkocht, hetzelfde geldt voor de Op-art en de Pork releases. Op mijn statement van Hard Hands (waarvoor ik 3 singles heb gedaan) stond daarentegen een gemiddeld verkoopaantal in Nederland van 3 (hahahaha). De Jumpin en Pumpin heeft ons land niet eens bereikt. In Engeland trouwens duizenden van verkocht. Vreemd he?"

L2P: Heb je naast Gerd nog meer soloprojecten?
Gert-Jan: "Literon op 'EC Records' en Mr. C.'s 'The End/Plink Plonk Rec.' Metro Dade op 'Music Man'. Ik ben met nieuw album bezig, maar ik weet nog niet op welk label die zal verschijnen."

'Far Away Places' en het nieuwe album 'Higher, Wide and Wonderful'

L2P: Momenteel ligt het album 'High, Wide and Wonderful' in de schappen. Het is verschenen op het Belgische label Life Enhancing Audio. Waarom heb je voor LEA gekozen?
Gert-Jan: "Ik produceer reeds enige tijd onder de naam Metro dade voor Music Man (label van dezelfde maatschappij als LEA). Stefaan, de A+R man van de maatschappij, was altijd zeer geinteresseerd in mijn buitenlandse GERD-escapades. Toen het fout liep met Universal Language (maatschappij waarbij ik in 96 en 97 zat, werkte ik aan een nieuw album (dit album, dus). Stefaan was hiervan op de hoogte en informeerde altijd geinteresseerd naar de progressie van opnames. Ook maakte hij kenbaar dat het wellicht iets voor hen zou zijn (LEA bestond toen nog niet). Toen ik het album had afgerond (begin 2000) stuurde ik het resultaat als eerste naar Stefaan. Hij was meteen laaiend enthousiast. LEA was er inmiddels en ik vond het een goed label."

L2P: Vind je het vervelend als in je recensies de term lounge opduikt? LEA heeft zich toch vooral onder deze naam bekendheid verworven?
Gert-Jan: "Nee hoor, dat vind ik niet vervelend. Ik denk ook dat 't typisch een Nederlands/Belgische reactie is. Want bijv. Engelse interviewers hebben mij die vraag nog nooit gesteld. Er zijn hier mensen die een nare nasmaak bij het woord lounge hebben, volgens velen is lounge een modegril en is lounge nu dood. Het is vooral de lifestyle die ermee gepaard gaat, denk ik. Zelf heb ik helemaal niets met lounge. Ik wilde gewoon een downtempo album maken met daarin (meer) akoestische instrumenten verwerkt. Toen ik aan de opnamen begon, sprak men nog niet eens over lounge.Je kunt het grappig genoeg ook zo stellen: "Als lounge dood is, dan MOET dit album er wel buiten vallen omdat er al, voordat de cd officieel uit was, een tiental licentieaanvragen voor diverse nummers (van o.a. labels als naked music) binnen waren. Naar aanleiding van verstuurde promo's veel remixaanvragen binnengekregen van oa Jazztronik (Flower records, Japan), Naked Music en Outcast (Kingsize, UK... niet de rapgroep Outkast). Dus vooralsnog heb ik er veel vertrouwen in!"

Het album 'High, Wide and Wonderful' is nu verkrijgbaar op Life Enhancing Audio (NEWS). Op 2 juli verschijnt de eerste 12-inch van het album 'Far Away Places' met daarop bovendien twee niet eerder uitgebrachte tracks. Vrijdag 22 juni staat Gert Jan alias Literon (live) in Nighttown Rotterdam tijdens de Michel de Hey website Releaseparty.

Albumrecensie 'High, Wide and Wonderful'