Watch Dogs: GTA, maar dan anders

Tijdens de aankondiging van Watch Dogs in 2012 was iedereen lyrisch over deze nieuwe sandboxgame van Ubisoft. Niet gek, de game zag er verbluffend mooi uit en de gameplay, waarbij hacken afgewisseld wordt met het vrijelijk verkennen van de spelwereld, leek de droom van iedere gamer. Nu gamers daadwerkelijk aan de slag kunnen met de game rijst de vraag: heeft Ubisoft de aan de hoge verwachtingen voldaan?

Laten we maar met de deur in huis vallen: Watch Dogs lijkt wel erg op GTA. Iedereen weet dat, en niemand vindt dat erg. Wat de game anders doet, is de toon die je als speler gepresenteerd krijgt. Deze is stukken serieuzer dan GTA en, eerlijk is eerlijk, technisch ook een stuk geavanceerder op zowel het gebied van graphics als gameplay.

CtOS

In de game volgen we Aiden Pearce, een hacker in Chicago die de dood van zijn nichtje wilt wreken nadat deze tragisch om het leven komt. Tegelijkertijd wil hij zijn overgebleven familieleden beschermen. Standaard videogamefare dus, maar dat mag de pret niet drukken. Vanaf de start van de game wordt je eigenlijk vrijgelaten en kun je de spelwereld ontdekken. Via je smartphone hack je er vrolijk op los binnen het CtOS, het besturingssysteem dat het Chicago van de nabije toekomst volledig reguleert. Gaandeweg komen er, in typische sandbox-stijl, missies tevoorschijn op je radar om het verhaal verder op weg te helpen.

Toch laten we die missies veel links liggen, omdat het 'doen wat je wilt' in de spelwereld simpelweg te leuk is. Het springen van camera naar camera om overzicht te krijgen over je nabije omgeving, het openzetten van bruggen en het besturen van stoplichten houdt je behoorlijk lang van de straat. We zouden deze review kunnen opvullen met enkel het praten over de mogelijkheden die de game je biedt, maar leuker is het om dat zelf uit te vinden. En dan hebben we het nog niet over de enorme hoeveelheid upgrades gehad. Ook het verplaatsen door de game, of je nu liever te voet gaat van A naar B of dat je een van de vele voertuigen in de game gebruikt, is erg leuk en werkt soepel. Gewoon wat rondcruisen met muziek naar keuze die door de speakers knalt doet de levendige spelwereld goed recht aan.

Missies

Als je na het aanklooien in de spelwereld dan toch besluit de missies te gaan doen ontdek je nog iets leuks: de tactische wijze waarop je te werk kunt gaan om een missie te behalen. Fetch-quests en lijstjes afwerken, daar doet Watch Dogs niet aan (tijdens de hoofmissies dan, de zijmissies zijn zo inwisselbaar als een Angry Bird-game). Tegenstanders tijdens missies kunnen om de tuin geleid worden en op diverse manieren uit de weg geruimd worden. Dit is steeds weer een hoogtepunt, en we raden je dan ook aan serieus na te denken over hoe een missie aan te pakken in plaats van head first een missie in te duiken. Ben je wel meer van het eerst schieten, dan vragen stellen? Ook dan wordt je prima voorzien, want hoe vuurgevechten voorzien kunnen worden van slow motion doet zelfs John Woo likkebaarden. De mogelijkheden in variatie van aanpak maakt in ieder geval dat het falen een missie soms zelfs een genot is.

Grafische pracht

Er was wat te doen om de grafische kwaliteiten, aangezien het erop leek dat Ubisoft de game grafisch teruggeschroefd had. Dit bleek later te liggen aan de PC-versie die getoond werd tijdens de onthulling, die grafisch mooier blijkt dan de Platstation 4-versie. Toch is Watch Dogs op de Playstation 4 een genot om naar te kijken ondanks dat deze 'maar' een resolutie van 900p kent. Van tearing hebben we geen last gehad en ook de framerate blijft constant dankzij de keuze voor 30fps. Natuurlijk is dit een tegenvaller voor als je grafische cutting edge pracht en praal verwacht en liever games met 60fps en een resolutie van 1080p speelt. Maar bedenk je dan dat een open wereld als die van Watch Dogs komt met een prijskaartje. En als de 30fps en de resolutie van 900p ons games als deze geeft klagen we niet.

Conclusie

Watch Dogs is indrukwekkend en leuk. Vaak vergaten we de hoofdmissie en gingen we gewoon lekker tekeer in de spelwereld van Watch Dogs. De game nodigt dat ook uit, en wij gaan hier graag op in. Wat het verhaal betreft hoef je geen Citizen Kane te verwachten, maar wie deed dat eigenlijk? Games speel je, en Watch Dogs speelt toevallig erg lekker. Laten we hopen op een sequel, en gezien het succes van deze game zit dat er dik in. Wij kunnen in ieder geval niet wachten!

Wat: Watch Dogs (PS4)
Ontwikkelaar: Ubisoft
Prijs: €59,99
Info: watchdogs.ubi.com