De stereotypes van dance

Natuurlijk, wij zijn gek op dance. Maar helaas deelt niet iedereen die mening; buitenstaanders koppelen dance veelal direct aan drugs - en zo kunnen we nog veel meer 'hokjes' bedenken. De 'scene' (en daarbuiten) kent nogal wat stereotypes. Om jou wegwijs te maken in deze warboel van persoonlijkheden hebben we deze handleiding geschreven. De stereotypes van de dance-scene… En die mag je best met een korreltje zout nemen.

Buitenstaanders

Wij weten zelf als geen ander dat de dance-scene heel veel verschillende stereotypes heeft, maar voor een buitenstaander is dat heel moeilijk te begrijpen. Volgens deze hen zijn er toch maar twee soorten fans?

De klapper kaken

Laten we het lijstje direct aftrappen met datgene waar de scene het meest om bekend staat: drugs. Want dat is toch wat dance liefhebbers doen? Het interesseert ze niet welke artiest er aan het draaien is, als ze maar stoned door het leven kunnen. Lekker een pilletje vooraf, tussendoor een dikke blow en voor we naar huis gaan nemen we er nog eentje, want nuchter naar huis: dat is dus echt niet de bedoeling.

De dronken droppies

Als we niet onder invloed zijn van de goedgevulde shagjes of de gekleurde paracetamolletjes, dan zijn we constant dronken. Zoals eerder vermeld: nuchter naar huis is echt een 'no go'. Het maakt niet uit hoe vet de lichtshows zijn en hoe tof de stage eruit ziet: als de bar maar open is, daar gaat het ons om. Wat zijn we eigenlijk een raar volk!

De echte stereotypes

Gelukkig is dit puur wat anderen van dance-liefhebbers denken en weten wij zelf wel beter. Er zijn heel veel hokjes waar we in geplaatst kunnen worden, en met veel hokjes bedoelen we dan ook veel hokjes. We lichten er een paar voor je uit.

De aandachtstrekker

Je hebt ze op elk feestje rondhangen: de meisjes die gewoon keihard de aandacht willen. Of het nu gaat om zoveel mogelijk geluid produceren of wild achter de cameraman aanrennen omdat je perse met je plaat in de aftermovie moet verschijnen, het gaat puur en alleen om de aandacht. Tuurlijk geniet ze van het feestje, maar niet als de dj haar aanwezigheid niet opgemerkt heeft.

De konijnen

Stel je voor: je bent lekker los aan het gaan op de heerlijke muziek die uit de speakers knalt en ziet in de verte een groepje mensen lopen die er maar niet in lijken te slagen om ook maar één meter vooruit te komen. Gefeliciteerd, jij hebt een groepje konijnen gevonden. Deze konijnen doen het welbekende konijnendansje en daar is ook alles mee gezegd, meer doen ze niet. Of het nu de nieuwe track van Martin Garrix is, of 'We Like To Party' van Jauz…deze mensen stoppen niet voordat het tijd is om naar huis te huppelen.

De Instagekkies

De Instagekkies zijn een verhaal apart: ze doen geen gekke dansjes en willen alles behalve de aandacht. Het enige wat ze willen zijn selfies, foto's en filmpjes zodat ze deze vervolgens op Instagram kunnen zetten en laten zien hoe mooi hun leven eigenlijk is. 'Oh er komt een nieuwe dj op' en de telefoontjes vliegen de lucht in, want stel je voor dat je het de volgende dag niet meer terug kunt kijken. De Instagekkies: ze hadden beter een livestream kunnen kijken.

De kijkmijeenslekkergespierdzijn-gast

Het is ongelooflijk, maar ze zijn er echt: de mannen die altijd, en dan ook echt altijd, hun shirt uit moeten trekken bij het kleinste zonnestraaltje. Sterker nog, ook wanneer de zon zich niet laat zien is er geen reden om het shirt aan te laten. Deze mannen zitten al zeker minimaal drie weken in de sportschool en ja, die spiertjes moeten natuurlijk gezien worden.

De valse fluit

De dj is klaar met zijn set en het welverdiende applaus is luid en duidelijk hoorbaar, maar welke mafketel heeft er een blokfluit ingeslikt? Het is de fluiter! Klappen is voor deze persoon niet genoeg en daarom steekt hij, of zij, twee vingers in de mond en begint er op te blazen. Niet heel aardig.

De praatjesmaker

Het staat op een feest en lult de oren van je hoofd: inderdaad, de praatjesmaker. Deze persoon kan alles heel goed, behalve zijn mond houden. Of het nu gaat over de muziekkeuze van de dj, het eten, de rijen voor de toiletten of de medefeestgangers, er moet altijd wel iets verteld worden. Een rol ductape kan een goede oplossing zijn, maar je kunt hem beter gewoon lekker thuislaten.

De ronddwarrel

Stilstaan? Daar doet de ronddwarrel niet aan, maar van dansen is er niet te spreken. Deze beste kerel moet bij voorbaat het terrein verkennen, en dat het liefst een keer of tien. Dit is niet alleen vervelend voor zijn vrienden, maar ook erg vervelend voor de mensen die wel gewoon op hun plek kunnen blijven staan. Het laatste wat je wil is jezelf in achthonderd bochten wringen om de ongeduldige dwazen erdoor te laten.

De vriend die kwijt is

Als laatste is er altijd die ene persoon in je vriendengroep die op een gegeven moment nergens meer te vinden is. Gewoon even naar het toilet is gegaan zonder dit te melden en een telefoon hebben waarbij het bereik van een aardappel nog verder komt. Gelukkig duurt het langverwachte feest zeker wel een paar uur en daarom is het ook geen enkel probleem om deze tijd te besteden aan het zoeken van je fijne vriend.

Stereotypes dance

Het is waar: we drinken wel eens te veel en sommige mensen nemen op z'n tijd een pilletje, maar het is 'not done' om danceliefhebbers weg te zetten als drugsverslaafden of alcohollisten. De mensen zijn ontzettend divers en we zijn trots op onze scene, want hoe je het ook went of keert: het draait allemaal om de muziek en niks anders.