Terugblik: Panacea's Low Profile Darkness zocht grenzen op

Hoewel drum and bass amper nog voet aan grond krijgt in Nederland tegenwoordig, was er half jaren '90 geen weekend te vinden in Nederland waarin er geen drum and bass-dedicated feest plaatsvond. In die tijd breidde het genre ook uit, waarbij producers in Groot-Brittannië, toch voortrekker in het genre, drum and bass richting jazzy sounds trok.

Echter, ook in Duitsland was een levendige scene te vinden. Hier zocht lang niet iedereen de jazz op. Integendeel, nogal wat producers gingen juist de hardcore-kant op, mede-geïnspireerd door Alec Empire's baanbrekende album The Destroyer. Ook Panacea, een pseudoniem van Mathias Mootz, zat in deze hoek en lanceerde zijn debuutalbum Low Profile Darkness in 1997, een jaar na The Destroyer.

Het album laat een mengeling van overstuurde baslijnen en door quick edits aan elkaar geregen breakbeats horen. Het album liet horen wat er ook mogelijk was binnen het genre naast de meer laidback-sounds in de Britse drum and bass. Neem bijvoorbeeld het donkere 'Stormbringer', een track die bestaat uit diverse breakbeats die naadloos in elkaar overlopen, zware baslijnen heeft en vol zit met zenuwachtige robotvocalen en gillende sirenes. Deze track is misschien wel het beste vroege voorbeeld van wat later breakcore zou worden.

Niet de hele plaat is overigens sterk, er lijkt nogal wat fillermateriaal op te zitten. Maar wat goed is, is ook echt goed. Naast 'Stormbringer' zijn de remixen van eerder uitgebrachte tracks 'Tron' en 'Reality' bijvoorbeeld ook zeer de moeite waard. 'Shiver' is een fantastisch experiment in breakcore meets rave en 'Hellbringer' zoekt het in distorted 2-step beats. Je krijgt er waarschijnlijk geen dansvloer mee vol, maar vooruitstrevend was het toen wel.

Panacea maakt vandaag de dag nog steeds muziek en zit ook nog steeds in de wat stevigere hoek, maar het opzoeken van muzikale grenzen en het driftig experimenteren met breakbeats zoals op Low Profile Darkness doet hij amper nog. Dat geldt echter vooral voor zijn Panacea-alias, want onder andere aliassen, zoals bijvoorbeeld m² (lees: Squaremeter) experimenteert hij er lustig op los. Jammer, want de elektronische scene kan best wel weer een Low Profile Darkness gebruiken.