#FlashbackFriday: 10 klassieke albums die je in je kast moet hebben staan

Hoewel een lijst van tien klassieke dance-albums eigenlijk nooit goed is, er zijn simpelweg teveel goede albums, zijn er in ieder geval altijd albums die een plek in de lijst verdienen. Wij hebben tien van zulke albums op een rij gezet, variërend van house en techno tot hardcore en drum n bass. Geen volledige lijst en in willekeurige volgorde.

Mis je een album of zie je liever een album uit deze lijst verdwijnen? We horen het graag!

'Stakker Humanoid'

'Stakker Humanoid' was een samenwerkingsverband tussen Brian Dougans (aka Humanoid, later zou hij de Future Sound of London oprichten met Garry Cobain) en het videokunstenaarsduo Stakker, dat bestond uit Mark McClean en Colin Scott. Stakker maakte in 1988 de eerste acidhouse videoclip, 'The Evil Acid Baron Show' waaronder al eerder uitgebrachte muziek werd gemonteerd. Voor hun tweede video trokken ze Humanoid aan om originele muziek te verzorgen. Nog voor de release kregen Stakker en Humanoid ruzie, wat resulteerde in de release van de track 'Stakker Humanoid' in plaats van de oorspronkelijke naam, 'Humanoid' door Stakker. De plaat bereikte de nummer-1 positie in de UK Dancecharts en wist ook de Nederlandse top 40 binnen te dringen, met als hoogste notering de 23e positie.

The Dreamteam – X S 4 All

Zonder The Dreamteam had het hardcore-landschap er heel anders uitgezien. De groep bestaande uit The Prophet, Gizmo, Dano en Buzz Fuzz stonden vooraan als vaandeldragers van de hardcore en hofleveranciers op de Thunderdome-compilaties. X S 4 All is een latere compilatie van tracks verzorgd door The Dreamteam, uitgebracht in 1996. Het laat goed de overgang horen van een volwassen wordende hardcorescene door gevarieerde tracks met eenzelfde rauwe hardcore-rand. Sommigen zouden zeggen dat hardcore toen op z'n einde was gekomen maar fuck dat, hardcore leeft. Nu, en ook in 1996.

Various – Turn Up The Bass 1

Ok, misschien geen album in de klassieke zin van het woord, maar evengoed essentieel. De rol die de Turn Up The Bass-compilaties hebben gespeeld in het populair maken van dance kan niet echt onderschat worden. We kiezen de eerste compilatie, maar in feite is elke Turn Up The Bass-compilatie de moeite waard, als is het maar om een mooi tijdsbeeld te krijgen van de jaren 1989 (eerste Turn Up The Bass-compilatie) tot 1993 (laatste Turn Up The Bass-compilatie). De serie begon in een periode waarin hiphouse populairder werd en zocht het later steeds meer in de acid en techno. In 1993 verscheen nog een laatste deel, waarna de koek blijkbaar op was. Wel kent de serie enkele gave spin-offs, zoals de House Party-compilaties. Ook erg de moeite waard!

Kraftwerk – The Man-Machine

Het zevende album van Kraftwerk, The Man-Machine, was eigenlijk het eerste album waar de band een combinatie van machinale ritmes perfect wist te combineren met melodieuze synthpop. Het album heeft, net als hun andere albums, een verregaande invloed op alle moderne vormen van dance. Ook omdat The Man-Machine zo onmenselijk klinkt, op een goede manier welteverstaan, is 'ie vandaag de dag nog even goed te luisteren als in 1978, toen het album uitkwam. Naast hit 'The Model' is het vooral 'The Robots' die als opener de mechanische toon zet, en tot op de dag van vandaag een toonbeeld is van hoe strak elektronische muziek te programmeren is, ook met minimale middelen. Essentieel tot op het bot.

DJ Tiësto Presents: In Search of Sunrise

Hoewel we in feite alles wat DJ Tiësto heeft uitgebracht konden noemen kiezen we toch voor het eerste deel van de In Search of Sunrise-compilatie. Het is in 1999 uitgebracht en laat horen wat Tiësto het beste doet: draaien. De selectie is gevarieerd maar blijft uiteraard binnen het spectrum van trance. Hoewel het zijn hits zijn die Tiësto zo groot maakten, liggen zijn roots duidelijk bij het dj'en. Als we aan iemand de platenkeuze voor een compilatie over kunnen laten, is het Tiësto wel.

Underground Resistance – Revolution For Change

Een verzamelaar met het eerdere werk van deze pionierende techno-groep uit Detroit. Bestaande uit Jeff Mills, 'Mad' Mike Banks en Robert Hood, wisten zij perfect het industriële en desolate van Detroit te vangen in statische techno. De tracks zitten vol politieke ladingen, verwijzingen naar onrecht en revolutie, en dat is oprecht. Underground Resistance geloofde in de kracht van muziek, en zette dan ook jonge producers aan vooral hun eigen muziek uit te brengen. Essentieel voer voor elke techno-fan, van begin tot eind.

Roni Size ft. Reprazent – New Forms

Het was even dubben: kiezen we voor Goldie's Timeless of gaan we voor New Forms van Roni Size en de crew van Reprazent? We kozen voor de tweede, want wat het collectief deed was niets minder dan bijzonder. De soulvolle drum n bass op New Forms wordt terecht gezien als baanbrekend. Logisch dat ze hiervoor een Mercury Prize in 1997 in ontvangst mochten nemen, waarmee ze acts als The Prodigy voorbij streefden. Single 'Brown Paper Bag' klinkt nog steeds ontzettend cool. Gooi dat volume lekker omhoog!

William Orbit – Pieces in a Modern Style

Hoewel de trance-interpretatie van Barber's klassieker 'Adagio For Strings' vaak enkel wordt toegeschreven aan DJ Tiësto, heeft hij natuurlijk naar de versie van William Orbit gekeken, en de remix die Ferry Corsten hiervan gemaakt heeft. Pieces in a Modern Style laat goed horen hoe goed de combinatie van elektronische muziek en klassieke muziek kan klinken. Plus, het geeft de geremixte klassiekers een lekker modern jasje. Er is overigens ook een deel 2. Die is ook goed, maar niet zo baanbrekend als dit eerste deel.

808 State – Newbuild

Het Engelse 808 State bracht hun eerste album Newbuild in 1988 uit. In eerste instantie niet echt een enorm succes, maar nu gelauwerd als echte classic. Terecht mogen we zeggen, want wat het trio bestaande uit Graham Massey, Martin Price en Gerald Simpson op dit album deden was uniek. Met minimale electronische middelen zoveel futuristisch geluid halen deed niemand hen na. Bijna was dit album in de vergetelheid geraakt, maar gelukkig pikte Aphex Twin het album op en bracht deze opnieuw uit op zijn Rephlex-label.

System F – Out of the Blue

Ferry Corsten had met zijn alter ego System F een enorme hit met 'Out of the Blue'. Op het gelijknamige album staat deze hit naast ander tof werk, waaronder Exhale, de vette samenwerking tussen hem en Armin van Buuren. Het album laat een super geïnspireerde tranceproducer horen die toen groter dan groot was. Hoewel het album ietwat gedateerd klinkt, kun je er niet omheen. Out of the Blue moet je als dance-fan in je kast hebben staan, het is simpelweg een oer-Hollandse danceklassieker vol internationale allure. Geen wonder dat Corsten daarna een veelgevraagd producer werd.