Oud, maar nog steeds goud

Eveline Meijer | 1 augustus 2015
music


Tegenwoordig vliegen de vetste nieuwe singles om je oren, maar ook vroeger werden er hele vette platen gemaakt. Wij houden van classics en deze vind jij vast ook erg vet!

Robert Armani – 'Circus Bells' (Hardfloor Remix)

https://www.youtube.com/iltiOvejHKs

Robert Woods, beter bekend onder de naam Robert Armani, wordt wel gezien als de keizer van Chicago house. Zijn output vanaf begin jaren ‘90 is dan ook behoorlijk sterk, hoewel lang niet alles even goed is. Toch liggen zijn tracks aan de basis van de wat hardere techno. Mogelijk ook daarom dat de remix van het Duitse duo Hardfloor uit 1993 van de Armani-klassieker Circus Bells uit 1990 zo verschrikkelijk goed uit de verf komt. Natuurlijk is de typische 303 aanwezig, we hebben het immers wel over Hardfloor. Gaaf is ook dat het duo de track heeft voorzien van strings in de break wat het nummer ondanks de progressieve build-up super afwisselend maakt. Hoewel Hardfloor’s werk echt niet voor iedereen is, is hun remix van deze Armani-klassieker een goede introductie tot de betere Chicago house.

Goldie – 'Inner City Life'

https://www.youtube.com/lx9-fjlh7Y4

Hardcore Drum and Bass-liefhebbers willen het misschien niet horen, maar het is een feit dat Goldie het genre en naar een hoger plan tilde en het genre tegelijkertijd aan een groter publiek introduceerde toen hij in 1994 onder de naam Goldie presents The Metalheads de Inner City Life 12-inch uitbracht. De track vermengde het beste van drum and bass en jungle (haperende breaks met zware baslijnen) en haast progrock-achtige symfonieën. Sterker nog, zelfs vandaag de dag wordt het werk op deze 12-inch, en het daaropvolgende debuutalbum uit 1995, Timeless, gezien als uiterst complex werk die je simpelweg eens in je leven moet horen. Daarbij verdienen ook de vocalen van Diane Charlemagne een dikke pluim. Hoewel de rest van de wereld haar ziet als zangeres van de Urban Cookie Collective was het ‘Inner City Life’ waarin ze echt liet horen waartoe ze in staat was. Een fantastische track die geen dag ouder wordt.

Orchestral Manouvres In the Dark – 'Enola Gay'

https://www.youtube.com/d5XJ2GiR6Bo

Als er één ongemakkelijke early electronic track is, dan is het wel het enorme catchy 'Enola Gay' van het Engelse Orchestral Manouvres in the Dark, afkomstig van hun tweede album Organisation. De track bestaat voornamelijk uit een melodieuze synth (een Korg M-500), een drummachine die met een rotvaart een monotoon drumgeluid door de track heen jaagt, en het basspel en zang van gitarist Andy McClusky. Het ongemak ligt natuurlijk in het onderwerp, gezien het feit dat Enola Gay het vliegtuig was die Little Boy (waar ook aan gerefereerd wordt in het nummer) op Hiroshima wierp. Een onderwerp dat erg gevoelig lag in 1980 (en overigens nog steeds in Japan uiteraard). Grappig genoeg werd de track niet daarom geweerd uit het toen populaire programma Swap Shop op de BBC. Die reden lag in het feit dat luisteraars de track zagen als een cryptische verwijzing naar de homoseksualiteit van de bandleden die jonge luisteraars konden corrumperen. Tja... Nu zien we de track gelukkig voor wat 'ie is: een early electronic synthclassic die het verdient om vaak en hard gedraaid te worden! Leuk feitje: David Guetta heeft in 2003 een remix van de track uitgebracht.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws