The Chainsmokers ontleden 'Don't Let Me Down'

Ongetwijfeld de grootste hit van The Chainsmokers, maar ook van het gehele jaar in de elektronische muziek: we hebben het natuurlijk over ‘Don’t Let Me Down’. Ondanks dat dit niet de enige grote hit is die de jongens op hun naam hebben staan is het voor de meeste mensen een icoon dat past bij de dj’s. The Chainsmokers leggen uit hoe dit project tot stand is gekomen en hoe het proces verliep.

The Chainsmokers combineren twee genres

De track is geboren in het vliegtuig. Hier gebruikte Andrew een sample pack van een vriend en begon hiermee te knutselen. Uitrekken, omdraaien en op een andere toonhoogte afspelen vormden de basis voor de drop.

Het melodische deel van Don’t Let Me Down is ontstaan doordat The Chainsmokers een elektrische gitaar aan hebben geschaft en met het een plug-in genaamd Guitar Rig aan de slag gingen. Andrew wilde graag een echoënde gitaar verwerken in een van zijn tracks zoals The XX en Explosions in the Sky doen.

 “Het idee om de combinatie van een indie-, gitaar-achtige opening te gebruiken die uitkomt in een trapdrop was erg interessant en uitdagend.”

Met het idee zijn de Britten samen met songwriters Emily Warren en Scott Harris in New York een jam sessie gestart. Binnen vier uur waren er tal van melodieën bedacht en waren de vier al zeker van een hit. Met de vocalen die Emily de volgende dag er overheen heeft geschreven was de fundering van de track geboren.

LEES OOK: The Chainsmokers domineren 2016

Daya was een makkelijke keuze

Het uitzoeken van een zangeres voor 'Don’t Let Me Down' ging bijna net zo vloeiend als het maken van het hele nummer. Het nummer ‘Hide Away’ van Daya was op dat moment ontzettend populair. The Chainsmokers vonden haar stem vrij uniek waardoor zij kon uitblinken op de radio. Ondanks dat Daya nog maar 17 jaar was, had zij een volwassen stem. Alle puzzelstukken vielen op de juiste plek toen de dj’s haar tegenkwamen bij een show in Pittsburgh. De vocalen werden opgenomen en de track was bijna af.

De laatste loodjes

In contrast met het gehele proces tot zover waren de laatste loodjes erg zwaar. Andrew legt uit dat de opvulling van percussie en het toevoegen van effecten om alle lege plekken weg te halen tijdrovend is. Daarbij zat de toonhoogte ook nog niet helemaal lekker.

"Daya’s stem paste beter bij hogere tonen dus dat hebben we aangepast. Ook is de derde drop met de saxofoon later pas geschreven.”

Met een beetje trots vertelt Andrew dan ook dat hij die laatste drop ‘pretty epic’ vindt.

The Chainsmokers hebben de sleutel

Het lijkt zo makkelijk om een megahit te maken als je het The Chainsmokers zo hoort vertellen. Met ook ‘Roses’ en ‘Closer’ als grote hits op hun naam lijkt het in ieder geval alsof deze jongens de sleutel hebben gevonden. In de toekomst komen er zonder twijfel nog meer mooie producties van deze creatievelingen.