Op jazz kun je dansen

Intro: Soms moet je eerlijk zijn tegenover je lezers. Deze wannabee muziekkenner had nog nooit van Funki Porcini gehoord, totdat hij zijn zesde album op het Ninja Tune-label in vijftien jaar te horen kreeg. Dan maar even spitten in zijn biografie.

Genre: Acid Jazz, freejazz, breaks, IDM, ambient.

Bijzonderheden: Het levensverhaal van James Bradell alias Funki Porcini heeft wel wat weg van ‘a lonesome cowboy’. Na op 19-jarige leeftijd te worden aangevallen door Schotse voetbalhooligans in het Londense Kings Cross, besluit de Brit zijn laatste ponden om te ruilen voor driehonderd Amerikaanse dollars en een vliegticket naar Los Angeles. In ‘The City of Angels’ verbrast Bradell zijn geld in een week tijd aan cocktails en hamburgers. Noodgedwongen slaapt de Britse emigrant in kraakpanden en leidt een kansloos bestaan. Toch slaagt hij erin om middels diverse, kortstondige baantjes genoeg geld te verzamelen om de trip naar Los Angeles te kunnen bekostigen. Daar komt ‘de producer to be’ in aanraking met muzikanten uit de experimentele post punk scene en maakt hij zijn eerste uren door in een studio. Hoewel het verblijf in Californie van korte duur is, wordt zijn muzikaliteit aan de Amerikaanse westkust wel gevormd. Bradell woont vervolgens een tijdje in New-York, komt even terug naar Londen, verhuist naar Berlijn, maar vestigt zich begin jaren negentig voor de duur van tien jaar in Italië, waar hij furore maakt als producer van film- en reclamemuziek en in contact komt met de Italiaanse divisie van het Ninja Tune-label, die hem een platencontract aanbiedt. Het resultaat is een vruchtbare samenwerking waarin Bradell sinds ’96, als zijn debuutalbum Hed Phone Sex het levenslicht ziet, maar liefst zes albums produceert; de ene nog relaxter dan de andere, de andere nog jazzy’er dan de ene. Inmiddels terug in Engeland, waar Funki Porcini (u begrijpt waar de naam vandaan komt) een studio opbouwt in het idyllische plaatsje Warwickshire, maakt hij vooral naam als producer van hilarische animatiefilms en, net als in Italië, tv- en filmmuziek. Soms laat hij het Ninja Tune-label en zijn fans jarenlang in onzekerheid, door niets van zich te laten horen. Zo maakt hij geen album sinds de zomer van 2002; afgelopen half jaar brengt hij twee langspelers uit; het filmische PLOD (in eigen beheer) en zijn meest recente album On op Ninja Tune, gevuld met 10 elektronische freejazz-parels.

Een productie van Funki Porcini is net zo onvoorspelbaar als de man himself. Bij aanvang van het album krijg je, met het sprookjesachtige track ‘Moog River’ meteen het gevoel dat je deze plaat het beste kunt beluisteren in een hangmat, met een Coronaatje in de ene hand en een dikke joint in de andere. Om vervolgens ruw te worden gestoord door ‘This Aint The Way To Live’, waarin agressieve breaks en beats je de dansvloer op sleuren. Maar dansbaar of filmisch, de rode draad van On is jazz. Future jazz, acid jazz, experimentele jazz, zelfs bebop jazz. Het zesde album van Funki Porcini is weliswaar wat aan de korte kant (slechts een minuut of 40), in tien tracks bespeur je genres waarmee labelgenoten als Coldcut, Jaga Jazzist, Mr. Scruff, The Cinematic Orchestra en Zero dB hele albums vullen. On is typisch een album dat wordt uitgebracht door Ninja Tune. Het is een cd voor muziekliefhebbers die verder willen gaan waar traditionele artiesten in het genre stoppen. Voor hen is Funki Porcini de man; een producer die bewijst dat er in binnen de free jazz nog ontzettend veel te ontdekken is.

Hoogtepunt: het pianospel, de harp, de breaks; ‘Belishma Beacon’ is niet van deze planeet!?

Dieptepunt: Doe mij nog tien van deze tracks en we hebben een echte langspeler!

Aanrader, twijfelgeval of bagger. Aanrader natuurlijk. Check ook zijn vorige albums. Doet ondergetekende nu ook.

Oordeel zelf: luisteren naar On

Luister ook eens naar: Cinematic Orchestra, Jaga Jazzist, Zero dB

Check HIER Funki Porcini’s On minimix op Soundcloud

Funki Porcini - Belishma Beacon

Funki Porcini