Intro: Kennedy is iemand met een voorliefde voor Chic-achtige baspartijen met seventies pornohaar. Iemand die, als hij zingt, veel weg heeft van een oude, valse nicht met teksten als: ‘Paris and Britney I am going insane.’
Genre: Dance, electro, pop, rock
Bijzonderheden: Qua teksten is Kennedy een genie, zoals op het titelnummer ‘Life is a party’, waarop hij sist ‘Don’t get your tears in my latte!’ begeleid door een boerderij-Beck-achtig feestmuziekje en een paar verveelde ‘yeah yeah-meisjes’. Het blijft soft-pop-rock Flock of Seagulls achtig, schattig en lief, maar echt in extase raak je er niet van. Het komt soms aardig op gang en funkt bij tijd en wijlen, maar vervolgens krijg je toch een soort grijs Wisconsin-gevoel. En dat is een teken dat Kennedy wel op de goede weg is, maar hij is er nog lang niet.
Hoogtepunt: ‘Mama made me a pimp’ is pure, 100 % CHIC-gejatte, violen en basgitaar. Alsof het rechtstreeks uit 1978 komt. Jamiroquai kan hier een puntje aan zuigen.
Dieptepunt: ‘Let it out’ is een heel goedkope rip-off van Fate / Chaka Khan / Music sounds better with you van Stardust. Het is niet eens op een waardige manier gesampled. Beetje jammer.
Twijfelgeval, aanrader of bagger: Om een keer op een feestje op te dansen, of te lachen. Verder is het niet veel soeps.
Oordeel zelf: luisteren naar Life is a Party
Luister ook eens naar: Vive la Fete