Een schizofreen is nooit alleen

Intro: De Britse producer Mark Pritchard is een muzikale schizofreen. De ene dag ontwaakt hij als Troubleman, en geeft gehoor aan een stem in zijn hoofd die oproept om Braziliaanse broken beat te maken. Een andere dag kan hij zomaar in de drum & bass-mood zijn, als ‘Chameleon’ bezit neemt van zijn geest. Of in ambient-sferen, wanneer hij zijn Global Communication-pet op heeft. Tegenwoordig bepaalt een zekere Harmonic 313 wat Mark Pritchard in zijn studio uitspookt.

Genre: broken beat, hiphop, dubstep, electro en house.

Bijzonderheden: Je vraagt je af wat het nut is voor een producer als Mark Pritchard om muziek te maken onder zoveel pseudoniemen dat je de tel kwijtraak. Het voordeel laat zich raden. Op elke demo, elk nieuw verzinsel van de veelzijdige producer, is wel een label te plakken. Een nadeel is dat fans bepaalde projecten over het hoofd zien, omdat ze simpelweg niet van het bestaan afweten. Zo heeft Pritchard in zeventien jaar tijd een discografie opgebouwd, via een waslijst met alter ego’s, waar je u tegen zegt. Zijn eerste project, Global Communication, samen met muzikale zielsverwant Tom Middleton, wordt nog steeds beschouwd als meest succesvol. Alleen al vanwege het tijdloze ambien-album ’76:14’ (1994), door The Guardian bekroond tot ‘album of the decay’. Maar Pritchard, vaak samen actief met Middleton, heeft bewezen ook talent te hebben als producer van onder meer drum & bass (Chameleon), house, (Jedi Knights), techno (Secret Ingredients) en broken beat (Troubleman). Sinds vorig jaar brengt Warp Records muziek van Pritchard uit onder zijn Harmonic 313-alias. Om het voor de fans lekker ingewikkeld te maken, stamt dit project af van Harmonic 33, waarmee Pritchard en collega-producer Dave Brinkworth sinds 1995 hun interesse in het buitenaardse en sciencefiction vertalen naar ‘spacey’ elektronische muziek. Sinds begin vorig jaar heeft Pritchard het project weer opgepakt. Alleen. Hij paste de werktitel aan van Harmonic 33 naar 313 - het netnummer van Detroit. Pritchard heeft zich op zijn nieuwe album dan ook laten inspireren door de experimentele elektronica uit de Motor City. Denk aan producers als Juan Atkins, Drexciya en J Dilla. Herkenbaar zijn de keiharde beats, die in allerlei ritmes op de luisteraar worden afgevuurd, en de originele melodielijnen. Op Harmonic 313 komen veel stijlen, waarmee Pritchard in zijn carrière zo succesvol is geweest, samen. Spannende dubstep op opener ‘Dirtbox’, angstaanjagende electro op ‘No Way Out’, zelfs harmonieuze ambient op ‘Köln’, keiharde breaks op ‘Word Problems’, old skool hiphopbeats en raps (van Elzhi en Phat Kat) op ‘Battlestar’ en tergend langzame broken beat en prachtige soundscapes op ‘Falling Away’, met een gastrol voor vocalist Steve Spacek.

Hoogtepunt: Bij sommige quasi veelzijdige producers heb je al snel zoiets van: ‘schoenmaker blijf bij je leest’. Mark Pritchard is een uitzondering. Alles wat hij aanraakt, verandert in goud.

Dieptepunt: Geen. Alle 15 goed!

Aanrader, twijfelgeval of bagger? Regelrechte aanrader! We zijn benieuwd in welke hoedanigheid hij zijn volgende album maakt.

Oordeel zelf: luisteren naar When Machines Exceed Human Intelligence

Luister ook eens naar: Squarepusher, Radioactive Man of Two Lone Swordsmen

Harmonic 313