'Het spook van het verleden'

Intro: Vier jaar na Miss Kittin’s solodebuut is de tijd rijp voor een vernieuwde presentatie van het talent van deze 'jolie fille Francaise'. Net als ieder ander levend wezen moest onze Caroline Herve de strijd aangaan met de 'geesten uit het verleden'. Batbox is de bijbehorende soundtrack.

Genre: Retro klinkende elektronica.

Bijzonderheden: Hoewel er door de platenmaatschappij gretig een link naar 'Gothic' gelegd wordt, kunnen hoogstens de titel en de hoes aan dat criterium voldoen. In vergelijking met haar debuut is het genre wel een stuk duidelijker. Geen flirts met lichtgewicht funpunk, slepende tragiek, Propaganda-achtige bombastische muziek en meer zoektochten naar een eigen stijl. Grofweg valt dit album in twee stukken uit elkaar. Een elektronisch, synthetisch klinkend eerste deel, waarin Caroline duidelijk een stukje van haar ziel blootlegt. Met als uitsmijter een track die klinkt alsof Nena zojuist een batterij synthesizers aankocht, om de hitparade met een nieuw peloton luchtballonnen te bestormen. Vanaf nummer zeven nemen de geesten uit Kittin’s verleden volledig de macht over. Klinisch klinkende synthesizers, beukende beatboxen, kletterende metalbeats - alles wijst erop dat niet Caroline de geesten van het verleden heeft bedwongen, maar de geesten Caroline. Het resultaat mag er zijn. Alles klinkt net zo strak als de spijkerbroek om mijn vrouw haar kont. Als Kittin hier in de postpunkperiode mee op de proppen was gekomen, zou ze ongetwijfeld tot hogepriesteres zijn gekozen. Anno 2008 klinkt het vooral als een uiterst strak geproduceerde eighties cd.  

Hoogtepunt: Kittin heeft eindelijk met haar geesten afgerekend. De geesten hebben haar nu dus in handen.

Dieptepunt: Kittin doet Nena tijdens 'Play me a tape'.  

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader. Totaal niet vernieuwend, maar wel een cd die het voor elkaar krijgt wat in de jaren tachtig hoogstens 1 single lang lukte.

Oordeel zelf: luisteren naar Batbox

Luister ook eens naar: Miss Kittin - I Com 

Miss Kittin