Superman is dood, lang leve SuperMayer!

Intro: Superpitcher en Michael Mayer gaan door waar Superman is opgehouden. Gekleed in een rode legging, blauw shirt en rode cape bestrijden ze als ‘Supermayer’ het kwaad in de wereld. Superman streed tegen het grootste schorem, Supermayer redt de wereld van slechte muziek.

Genre: techno.

Bijzonderheden: Supermayer was in eerste instantie bedoeld als alter ego voor de gezamenlijke remixprojecten. Zo hebben de studiomaatjes onder anderen Gui Boratto, Gabriel Ananda en Geiger onder handen genomen. Het bleek een ideale uitlaatklep voor onontdekte muzikale terreinen. Het Duitse duo zocht naar een excuus om muziek te maken dat als Michael Mayer of Superpitcher niet verschijnt. Vandaar dat je op ‘Save the World' van het ene naar het andere genre geslingerd wordt. Van aanstekelijke discopop (‘The Art of Letting Go’) via Vitalic-achtige electro-techno (‘Saturndays’) naar Detroit-techno met een knipoog (‘Planet of the Sick’). Dat is nog niet alles, want de Renaissance wordt nu ook elektronisch vormgegeven met ‘The Lonesome King’. Vervolgens vliegen de redders in nood naar het land van de reizende zon met ‘Please Sunrise’. Traditionele Japanse muziek wordt geleidelijk verdrongen door disco en mondt uit in een Italokraker van jewelste. Echt los gaat het aan het eind van het album met ‘Two of Us’. De schranz dendert als een tientonner door je speakers. Om van al dat geweld bij te komen staan de cocktails klaar onder het genot van het romantische ‘Cocktails for Two’.

Hoogtepunt: ‘The Art of Letting Go’, ‘Saturndays’ en ‘Please Sunrise’.

Dieptepunt: De rode draad ontbreekt.

Twijfelgeval, aanrader of bagger: Aanrader. Mayer en Superpitcher breken met hun eigen muzikale grenzen. Een oerdegelijk, maar verre van geniaal, album. 

Oordeel zelf:luisteren naar Save the World

Luister ook eens naar: Hug - Heroes  

SuperMayer @ MySpace