‘2007’s most luxuriant album?’

Intro: Axel Willner alias The Field oogst met zijn eerste langspeler op Kompakt veel lof op muzieksites wereldwijd. Het regent hoge cijfers en jubelende beoordelingen. Termen als ‘nieuwe klassieker’ en ‘2007’s most luxuriant album’ zijn inmiddels al gevallen. Toch zit er iets niet helemaal lekker met ‘From Here We Go Sublime’.

Genre: Zweverige emotechno met een esoterisch randje

Bijzonderheden: Het succes van The Field komt natuurlijk niet helemaal als een verrassing. Axel Willner maakt muziek die gemakkelijk in het gehoor ligt, die bedwelmt vanaf de eerste tonen: dromerig, veilig, een tikje zoet. ‘From Here We Go Sublime’ is dan ook vooral een sfeeralbum. Het luistert weg als de ideale soundtrack voor een lange treinreis door een bosrijk landschap, voor een avondje eenzaam overwerken achter de laptop, of voor een door spacecake ingezette trip naar fantasialand. Tot zover alles goed, zou je zeggen. Er is natuurlijk niets mis met atmosferische droomtechno, ook niet als die een tikje esoterisch dreigt te worden zoals op ‘From Here We Go Sublime’. En toch, er gebeurt zo weinig in Willners nummers. Hij gebruikt de mooiste geluiden, maar maakt er zelden écht iets spannends van. Alsof hij de variatie bewust weglaat om het hypnotiserende mijmereffect te versterken. Effectief, maar na een paar keer luisteren ook redelijk saai. Een track als ‘Over the Ice’ laat dat goed horen: vederlichte technoritmes, een fragmentarisch kreunend vrouwtje, een opgeknipte gitaar- of orchelrif; het klinkt allemaal prima, maar Willner doet er zo weinig mee. Alsof hij heel graag minimaal wil blijven en daarmee de spanning en opbouw vergeet. In de meeste tracks is de variatie sowieso niet veel groter dan twee verschillende akkoordjes, een wisseling van ritmes hier en een fragmentarisch vocaaltje daar. Tot een echt spannend opgebouwde track komt het vrijwel nergens, en dat is meer dan jammer. Vooruit, ‘The Little Heart Beats So Fast’ en ‘Everyday’ zijn leuke danstracks. Op ‘Mobilia’ is het zweven naar de hoogste hoogten. Uiteindelijk is het allemaal te vrijblijvend om van het album een ‘nieuwe klassieker’ te maken.

Hoogtepunt: ‘Mobilia’.

Dieptepunt: Te weinig tracks die de aandacht weten vast te houden.

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Twijfelgeval. Het album wordt door velen bewierookt, dus ga het vooral even luisteren. Misschien vind je het wat.

Oordeel zelf: luisteren naar From Here we Go Sublime

Luister ook eens naar:

Dextro - Consequence Music

Kaito - Hundred Million Light Years

The Field