Time stood still

Intro: Als je als gevestigde naam ineens je muzikale koers over een hele andere boeg gooit, is het niet ongewoon dat je daarvoor de achterliggende gedachte prijs geeft. Ook Armand van Helden heeft zijn verhaal achter deze cd al klaar liggen. 

Genre: Back to the past.

Bijzonderheden: "Ik wilde teruggrijpen naar de tijd dat muziek meer soul had, en meer een liedjesstructuur. De tijd voordat de underground dance naar de verdoemenis geholpen werd." En zo ratelt Armand in de perssheet nog lange tijd door. Over hoe hij daar toch wel bij uitstek de juiste persoon voor is. Hoe hij vroeger al de tofste platen bij elkaar zocht. En hoe hij al die oude invloeden weer terug in de muziek hoort komen. Voorwaar, een wijs en doorleefd man, die Armand. "Ik ga niet voor intelligente muziek. Minimal doet me niks. Ik wil gewoon sexy platen maken."

Vlug door het album skippend lijkt dat ook aardig gelukt. Met honderd procent uptempo nummers zit de drive er in ieder geval goed in. Zit je de cd helemaal uit, dan valt ook op dat alle nummers lange versies zijn met uiterst goed te mixen intro’s, breaks en outro’s. Voer voor de dansvloer dus. Helaas blijkt er van de oude ‘magische hand van Armand’ niets terug te vinden. Niets drukt nog een eigen stempel op zijn muziek. Alles is zonder veel gedoe gekopieerd van helden van vroeger. De sounds van Company B, Todd Terry, Adonis, Roxanne Shante, Shannon en ga zo nog maar even door. Ze beleven allemaal een comeback op dit album. Allemaal technisch perfect geproduceerd, maar meestal nogal bloedeloos. Heeft Armand na zijn vorige, niet al te enthousiast ontvangen ‘hippe’ rock-the-house project, de handdoek in de ring gegooid? Heeft hij zijn drang om aansluiting te vinden bij de kopgroep van houseproducers opgegeven? Het lijkt er verrekt veel op, want wat voor andere redenen zijn er te verzinnen om zo’n album vol inspiratieloze kopieën van ouwe nummers te produceren?     

Hoogtepunt: De productie.

Dieptepunt: Het belangrijkste bijeffect is toch, dat je op zoek gaat in je eigen collectie naar de originelen. Die gewoon net wat beter waren.

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader voor dj’s als Roog en Erick E, twijfelgeval voor dj’s als Lucien Foort en Ronald Molendijk, afrader voor de fans van Armand’s oude geluid. 

Oordeel zelf: luisteren naar Ghettoblaster

Luister ook liever niet naar: Armands 'Nympho' album

Armand van Helden