IJzersterk in zowel dansbaarheid als afwisseling

Intro: Tja, wat valt er eigenlijk nog voor moois te zeggen over Gabriel Ananda? Dat hij toch wel de toonaangevende dj/producer van de Keulse minimal-school is? Dat hij zo’n tien 12-inches per jaar uitbrengt, die vrijwel allemaal ijzersterk zijn? Dat hij met dezelfde routine clubs in heel Europa op zijn kop zet, met dj-sets waarvan het energiepeil nooit daalt? In ieder geval dat hij met zijn eerste langspeler een technoklapper van jewelste heeft geproduceerd: Bambusbeats op Karmarouge krijgt echt iederéén in beweging.

Genre: Tech-house met een flinke scheut opzwepende percussie

Bijzonderheden: Je zou verwachten dat een dj/producer als Ananda, die het afgelopen jaar maarliefst elf veelgedraaide singles uitbracht, op een gegeven moment toch wel de nodige steekjes laat vallen. Toch laat zijn eerste langspeler nog geen enkel spoortje van creatieve moeheid of herhaling horen: Bambusbeats is gewoon Ananda op zijn best. En liefhebbers weten wel wat dat betekent. Danstracks van soms epische omvang, tjokvol funky ritmes, dik aangezette melodieën en een percussie die zelfs de dikke kont van je technoschuwe Surinaamse bovenbuurvrouw aan het deinen krijgt. Er is niet één track die voor de andere onder doet, en toch is het de afwisseling tussen de nummers die Bambusbeats tot zo’n geweldig album maakt. Van de metalige kliek-klak-ritmes op ‘Bambus’, tot het bijna jazzy ‘Take One’ en het naar deephouse neigende ‘Lamakova’: dit album is ijzersterk in zowel dansbaarheid als afwisseling. Absoluut hoogtepunt? Toch wel de eindeloze funk op het tien minuten durende ‘Sweet Decay’. Als je die hard zet met de ramen open, danst de hele straat spontaan mee.

Hoogtepunt: ‘Sweet Decay’ is een hoogtepunt tussen de hoogtepunten.

Dieptepunt: Geen.

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader!

Oordeel zelf: Luisteren naar Bambusbeats

Luister ook eens naar: Gui Boratto & John Tejada

Gabriel Ananda

Bambusbeats