Bouquetreeks progressive

Intro: Als dj en producer hoeft John Digweed zich allang niet meer te bewijzen. Een korte terugblik op zijn carrière zou deze pagina gemakkelijk kunnen vullen. Nog steeds trekt deze grondlegger van de progressive-sound volle zalen. Naast het gelijknamige radioprogramma verschijnt er twee keer per jaar een mixalbum onder de noemer Transitions.

Genre: progressive  

Bijzonderheden: Net als vele collega’s is John tegenwoordig gecharmeerd van de minimal sound en, in mindere mate, de technokant van de electrohouse. Op zich geen kwalijke ontwikkeling, want het progressive-genre kan na zoveel jaren natuurlijk best wel wat nieuwe invloeden gebruiken.

Het probleem is echter dat de vernieuwing hem vooral zit in de minimal-artiesten zelf. Die komt niet voort uit proggy producers die ineens voor minimal-house gaan. En helaas zijn dat nou vooral de nummers die John op deze enkele cd heeft uitgekozen. Zodoende klinkt alles gewoon weer geweldig mooi geproduceerd - dat hoef je die mannen niet te leren - maar toch een beetje saai. De spanning van het vernieuwende vertaald naar het geijkte patroon van een genre dat in zijn huidige vorm reeds lang geleden alle grenzen bereikt heeft. In alledaagse (lees: nuchtere) staat, luistert dit album gewoon weg als een bouquet-reeks romannetje. Alle ingrediënten zitten erin, en je haalt het einde heus wel, maar daarna kan 'ie zo de vuilnisbak in. In je boekenkast (lees hier platenkast)? Hell no! Een enkele uitzondering daargelaten lijkt het ook nog eens of deze hele cd zich slechts in 1 toonsoort afspeelt. Sorry, John, maar met deze cd ga je waarschijnlijk geen nieuwe zieltjes winnen.  

Hoogtepunt: De laatste 2 nummers: Dose 3 en Jackmate. Gaan we toch nog even los! 

Dieptepunt: De niet aflatende inslaapmomenten tijdens de luisterbeurten.  

Twijfelgeval, aanrader of bagger? Afrader. Nogal saai dus.

Oordeel zelf: Luisteren naar Transitions vol. 2

Luister liever eens naar: Global Underground 030 by Nick Warren

John Digweed