Soulheaven - Dennis Ferrer & Kerri Chandler (Defected)

Partyscene Redactie | 20 augustus 2006
music

SoulheavenIntro: Kerri Chandler en Dennis Ferrer nemen house bloedserieus. Voor hen geen uitstapjes naar latin, funk of broken beat. Schoenmaker blijf bij je leest, is het motto voor de twee Amerikanen. Dat maakt de twee boezemvrienden tot twee constante factoren in de scene. Of ze nu produceren of draaien, je weet wat je kunt verwachten: house in zijn meest onversneden vorm.

Tekst: Roelf Jan Duin

Genre: House
Bijzonderheden: Kerri Chandler en Dennis Ferrer laten op Soulheaven horen hoe house moet klinken: diep, rauw en repeterend. Beiden schrikken er niet voor terug om vijfentwintig minuten voorbij te laten gaan met enkel en alleen kale beats. Geen kabbelende zangpartijen, geen saxofoonriedeltjes, geen tierelantijnen. In een donkere club uiterst effectief, maar als album vraagt het wel het nodige van de luisteraar. Op een gegeven moment smacht je dan ook naar wat melodie, of in ieder geval iets anders dan die voortdurende beats. Als je dan ook eindelijk de zoete stemmen van Sara Devine ('Special') of Peven Everett ('Easy livin'') hoort, voelt het welhaast als een bevrijding.
Bij zowel Chandler als Ferrer is de tweede helft van de cd een stuk makkelijker luisterbaar dan de eerste helft. Dit komt vooral door de vele producties van de mannen zelf. De klassieker 'Rain' van Kerri Chandler gaat nooit vervelen, net als 'Son of Raw' van Dennis Ferrer. De typische Chandler-sound van 'Oblivion' bewijst nog maar eens hoe house volgens de mannen moet klinken. Een pompende beat, minimale geluidseffecten en een trippy spoken-word erover heen. Laat er geen twijfel over bestaan: dit is house en niets anders dan house.
Hoogtepunt: De track 'Sun that moves the rain'. Zowel een pompende beat als een prachtige melodie: best of both worlds!
Dieptepunt: Als je in een restaurant een vegetarische daghap bestelt, moet je daarna niet gaan zeuren dat er geen vlees inzit. Hier geldt hetzelfde: je weet dat je pure house voorgeschoteld krijgt, en dan moet je achteraf niet zeuren 'het is zo houserig!'. Toch zijn zes platen vol kale beats achter elkaar wel erg veel van het goede.
Twijfelgeval, aanrader of bagger: Twijfelgeval. Vrijwel alle tracks doen het uitstekend in een club, maar als huiskamermuziek is het toch net een tikje te monotoon.
Luister ook naar:
Jerome Sydenham: Electric Pussycat
Defected in the house: Miami 2006
Soulheaven: Masters at Work

Soulheaven

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws