Combireview: Dysfunctional Music

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Veelzijdig en progressief


Intro: Het is zomer en de vakantietijd houdt ook de muziekredactie van Love2Party in zijn greep. Nieuwe albums en mixverzamelaars blijven langer liggen dan gewoonlijk, terwijl ze de moeite van het bespreken best waard zijn. Niet allemaal even goed, maar wel opmerkelijk. Zo ook de volgende drie.

Tekst: Paul

Chloe & Ivan Smagghe - The Dysfunctional Family (Kill The DJ)



Luisteren naar The Dysfunctional Family

Bijzonderheden: Het is een vreemd en vaag concept van waaruit Chloe en Ivan Smagghe The Dysfunctional Family aan elkaar mixen. Zonder zich iets van genreaanduidingen of subcategorieen aan te trekken, tonen ze de veelzijdigheid van 'progressieve' muziek in haar meest uiteenlopende vormen. Progressief is The Dysfunctional Family van begin tot eind, met elektronica van Point B, techno van 2000 And One en postrock van onder meer Musiccargo en Botox. En ja, het moet gezegd: vooral die postrock vloekt behoorlijk met de rest van het geheel. Vanaf de openingstrack 'Death Dream' wordt de mix prachtig opgebouwd met ingetogen house en techno, tot het drumstel van Musiccargo daar ineens hard en schel een einde aan maakt. Weg zijn de dubby technoklanken van Egoexpress, verdwenen zijn de zachte bubbelbasjes van 2000 And One. Het is ongetwijfeld de bedoeling van Chloe en Smagghe om de luisteraar eens goed wakker te schudden, maar de manier waarop ze dat doen is tamelijk onaangenaam. Drie tracks verder krabbelt de mix gelukkig weer op met Louderbach's 'Grace', om vervolgens via hoogtepunten als 'After Burns' en 'Teaser' een mooi einde tegemoet te gaan. Dat neemt niet weg dat de onaangename smaak van die schreeuwerige postrock-tracks nadrukkelijk blijft hangen. Jammer, want zeker driekwart van de muziek op The Dysfunctional Family is bovengemiddeld goed.
Oordeel: 6,5

Damian Lazarus & Matthew Styles - Get Lost (Crosstown Rebels)



Luisteren naar Get Lost

Bijzonderheden: Al een tijdje uit, deze mixcompilatie van Lazarus en Styles, maar daarmee de moeite van het bespreken niet minder waard. De twee Britse dj's laten met hun nieuwste verzamelaar voor Crosstown Rebels horen dat het minimale geluid ook in Engeland is doorgebroken. Nog onlangs stelde Lazarus een soundtrack samen voor zijn thuisstad Londen op de compilatieserie van Time Out - een soundtrack die van stuwende hiphop naar diepe elektronica en minimal gaat. Datzelfde geluid horen we terug op de tweede cd van Get Lost, waar veteranen als John Tejada en Bergheim34 worden afgewisseld met nieuwe artiesten als Andy Couzens en Hannas Barber. We horen hiphop van Anaerobic Robots en Trickski, gepolijste minimal van Duoteque en analoge elektro van Moonstarr en Si Begg. Stuk voor stuk sterke platen die jammer genoeg niet ritmisch met elkaar versmolten worden. Het is hier vooral de combinatie die telt, niet de timing of de vaardigheid van de dj's.
Uiteindelijk gaat het toch om de eerste cd, die een vloeiende lijn uitzet in minimale house en techno. Naadloos mixen Lazarus en Styles de clicky platen van Mlle Caro, DJ Koze en Rob Mello aan elkaar. Misschien wel iets te naadloos, want als het ijzingwekkende 'Plumbicon' van Monolake halverwege de mix langzaam verstomt, verlang je toch naar wat meer warmte en funk. Lazarus en Styles blijven echter in hetzelfde tempo doormixen en houden het geluid koud en minimaal. Zo veelzijdig als ze op hun tweede cd te werk gaan, zo vasthoudend zijn ze op hun eerste. Dat is jammer, want met een beetje meer variatie en een paar steviger tracks had Get Lost net dat beetje extra gehad.
Oordeel: 7

Pile-Up 2 Mixed By Mugwump (Hi-Phen)



Luisteren naar Pile-Up 2

Bijzonderheden: Het Belgische label Hi-Phen is nog altijd een kleine onbekende in de dancewereld en ook de naam Mugwump doet waarschijnlijk geen bellen rinkelen. Het is te hopen dat daar met Pile-Up 2 verandering in komt, want deze funky mix van elektro-techno en italo-disco maakt goed duidelijk waarom we Mugwump en zijn label in de gaten moeten houden. Met boterzachte bassen en volle synths zet opener 'I Love You' meteen de toon voor de rest van het mix. Mugwump dikt het geluid iets aan en koerst met italo-disco van The Revolving Eyes op het eerste hoogtepunt af: 'Vicarious Bliss' in de clicky remix van Paul Woolford. Drie tracks op weg en je bent al volledig omsloten door subtiele dansmuziek met verleidelijke rondingen. Mugwump is er de man niet naar om zijn mix eenzijdig te laten verlopen: met een uitstekend gevoel voor timing schakelt hij soms een tandje bij en neemt dan weer wat gas terug. Op het moment dat de muziek wat braafjes dreigt te worden, komt er een diepe plaat van Brett Johnson uit de speakers zetten. Wordt de hermetische clicktechno teveel, dan brengt Mugwump zijn mix in balans met oldschool elektro, Het is vooral de veelzijdigheid en de goede timing die van Pile-Up 2 een geslaagde plaat maken.
Oordeel: 7,5

Luister ook eens naar:
Ewan Pearson - Sci.Fi.Hi.Fi
James Holden At The Controls
Steve Bug - Bugnology 2

Meer info:
Kill The DJ
Crosstown Rebels
Hi-Phen

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws