Kenny Dope - Choice, a collection of classics (Azuli)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Ietwat teleurstellende keuze van The Dopeman



Luisteren naar Kenny's Choice

Intro:We kunnen Azuli niet vaak genoeg bedanken voor de fantastische serie Choice, a collection of classics. Inmiddels mochten al elf dj-grootheden opdraven voor het samenstellen van een dubbellaar met hun favoriete klassiekers en dit leverde, vrijwel zonder uitzondering, absolute pareltjes op. Jeff Mills die teruggreep op onvervalste disco, Tony Humpries die nog eens het stof afblies van zijn Zanzibar-classics, Danny Tenaglia die dertig jaar muziekervaring de revue liet passeren en Louie Vega die in een sublieme mix werkelijk iedere uithoek van het muzikale spectrum opzocht. Dit keer was het de beurt aan die andere Master at Work: Kenny Dope.

Tekst: Roelf Jan

Genre: Disco en funk
Bijzonderheden: Het aantal mixalbums dat Kenny Dope de laatste jaren uitbracht is al lang niet meer op twee handen te tellen. Of het nu ouwe soul, rollerdisco, funk, hiphop, latin, ouwe Chicago house of de nieuwste Defected-hits zijn: je hoeft the Dopeman maar te bellen of hij levert een perfect gemixt album af. De verwachtingen voor zijn Choice album waren dan ook hoog gespannen. Zou de Master at Work al deze stijlen in een vloeiende mix bijeen brengen? Helaas doet Kenny dit niet, maar kiest hij voor een dubbelaar vol met obscure, maar vaak ook minder obscure disco. En dat is een gemiste kans. Want voor iemand met zo'n uiteenlopende platenverzameling als Kenny Dope was dit toch een uitgelezen kans om de grenzen van het begrip 'eclectisch' verder op te rekken. Led Zeppelin meets A tribe called Quest bijvoorbeeld, of Larry Heard meets Tito Puente, allemaal bijeengebracht op twee cd's. Het had zo mooi kunnen zijn.



Kenny 'Dope' Gonzales

Maar genoeg over wat er allemaal niet op dit Choice-album staat. Want met de platen die Kenny wel heeft uitgekozen is helemaal niets mis. Enkele usual suspects (Earth Wind & Fire, Kool & the Gang, James Brown, Sylvester), afgewisseld met onbekender werk en eigen edits maken deze Choice tot een aangename en nostalgische luisterervaring. En juist die platen die je niet kent, zoals Norman Connors 'Once I've been there', of Freeez 'Southern Freeez', zorgen ervoor dat de volumeknop toch geregeld omhoog gaat.
Hoogtepunt: Uiteindelijk is de Choice van Kenny Dope niet slecht, hij had alleen stukken beter kunnen zijn.
Dieptepunt: Waar is de ouwe hiphop? Waar zijn de ouwe Detroit-kletsers? Die jazzpareltjes? Latin? Garage?
Twijfelgeval, aanrader of bagger: Twijfelgeval. In de onvolprezen Choice serie zijn betere albums verschenen.
Oordeel: 7-
Luister ook naar: Al die andere mix-cd's van Kenny Dope van de laatste paar jaar: onder meer
Kenny Dope Presents Brazilika
Kenny Dope Vs. P&P Records
Kenny Dope presents Randy Muller's Best
The Kings Of House
Soul Heaven Presents Masters At Work

Masters at Work
Choice - a collection of Classics

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws