Jose Padilla - Man-ray 4 (Merkevah)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Zal ik hem nog eens volschenken, monsieur?



Luisteren naar ManRay 4

Intro: De Man-Ray, ook wel Mandalaray genoemd, is een restaurant, loungebar en club in Parijs. Uitbater is ene Thierry Klemeniuk, die in 1999 het hele spul samen met Johnny Depp, Sean Penn, John Malkovich en Mick Hucknall opstartte. De eerste drie maken wel eens films. Goeie kans dat je ze wel eens gezien hebt als je tussen het platen draaien door soms een filmpje keek. De zwerver-lookalike die zich Mick noemt, zingt bij Simply Red, een LP lang een soulbelofte, maar helaas, zo bleek later, gewoon een roodharige paling in een emmer snot. De meningen over Man-Ray zijn verdeeld. Van 'onvriendelijk personeel' via 'niet te vreten en veels te weinig', 'zeven euro voor een biertje!', tot 'geweldig hier, mooie mensen, topmuziek'. Waar iedereen het wel over eens is, is dat het concept verdacht veel lijkt op die andere fameuze Parijse horecagelegenheid: de Buddha Bar.

Tekst: John

Genre: Musica eclectica.
Bijzonderheden: Maar daar hoeven wij ons gelukkig allemaal niet mee bezig te houden. Onze aandacht gaat uit naar Jose Padilla, die daar regelmatig achter de decks te vinden is. Jose kennen we natuurlijk allemaal van zijn periode als resident in het Cafe del Mar op Ibiza. En ook na die periode wist hij ons menigmaal te verassen met leuke compilaties en prima studioalbums. Nu mag hij dan de vierde Man-Ray-compilatie samenstellen. En Jose grijpt deze gelegenheid gelijk aan om het hele scala van zijn smaak te laten horen. Verwacht geen heftige dingen, Jose's muziek klinkt meestal glad en gelikt. Maar als je stiekem een zwak hebt voor slick disco, loungy strings en pathetische zang, zit je hier wel goed.



De Man-Ray, ook wel Mandalaray genoemd

De eerste zeven nummers happen lekker weg. Jazzy lounge van Linn & Freddie, heerlijke soul bij Yam Who's rework van Break Reform, glibberdisco van Joey Negro's Sunburst Band. Air-drama door Parov Stelar, spaghettiwesternlounge, campy-Beloved-chillout-disco en Todd Terry's Spaanse halfbroer Todd Terje. Daarna slaat Jose wat door in zijn enthousiasme. Een traditionele sambaplaat, bossablues, slappe p-funk en, een beetje laat toch wel, een 2-step remix van een eigen nummer. Het had van mij niet zo gehoeven. Maar met de Kraak And Smaak-remix van Resin Dogs, Frank Sinatra-kloon Was a Bee en het frivole Hip Hip Chin Chin komt het toch nog goed. Ondanks de kleine missers, valt er met deze compilatie best wel te leven. Een beetje eigenwijs, die Jose, maar evengoed wel een man met smaak.
Hoogtepunt: Break Reform - And I (Yam Who?rework).
Dieptepunt: Niet echt aanwezig.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Ik kan je in ieder geval zeker aanraden om er eens naar te luisteren. Maar koop hem niet blind. Goeie kans dat je hem dan vol walging in een hoekje smijt. Is voor velen misschien toch een beetje een excentriek plaatje.
Als je dit goed vindt, luister dan ook eens naar: De andere JP-compilaties. Het zijn er ondertussen wel een paar. En de meeste zijn ook wat strakker qua concept.
Oordeel: 7,5

Love2Party Essentials: Jose Padilla-Bella Musica

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws