Re:birth.one - The Jazz Connection (United)

Net wel, net niet

Intro: Vroeger hadden we thuis 'DE MAP'. Een nogal platte omschrijving voor de zogenaamde leesportefeuille. Een wekelijkse verzameling van tijdschriften, tegen een gereduceerd tarief. Daarin zaten ondermeer Viva, Margriet en Libelle. Maar die las je als (jonge)man natuurlijk niet. Kuifje, of iets dergelijks was je blad. En als pa en ma de deur uit waren, trok je al snel de echte interessante bladen tevoorschijn. De Rits, later Actueel, had het grootste percentage bloot. De modellen waren (meestal) niet echt mooi, maar lieten wel iets meer zien. Ook was er Panorama. Een glossy magazine voor mannen. Beschaafd, maar met stijlvol bloot. En dan had je nog de Nieuwe Revu. Een beetje schreeuwerig gebeuren, met de allure van een roddeltijdschrift voor mannen. Een beetje van: net wel, net niet. Voor dit laatste magazine schrijft de samensteller van deze cd, Guuz Hoogaerts. En hoe verrassend, deze cd wordt van harte aanbevolen door: de Nieuwe Revu!

Tekst: John

Genre: Nummers met een (vage) link naar jazz.
Bijzonderheden: Met zijn dj-pak aan heet Guus Dj Aguuzto. Hij schijnt best leuke sets te draaien. Daarnaast is hij helemaal gek van het maken van compilaties. Wel, dit is er dan een van. Maar ondanks de ongetwijfeld goede bedoelingen, helaas niet een van de interessantste. Zo is de acapella-versie van Marvin Gaye's 'I want you' heus wel geinig. Als intro dan. Maar zeker niet vijf minuten lang. Guus ziet het begrip jazz breed. Dus kunnen soul, hiphop en blues ook mee op deze compilatie. Je zou deze cd dan ook eclectisch kunnen noemen, maar wij gaan nog een stap verder. Dit is niet eclectisch meer. Dit is een cd waarop de samensteller zijn persoonlijke smaak door je strot probeert te duwen. Op zich niets mis mee. Maar willen wij ook wel zo graag die blues van G Love horen? Of Serge Gainsbourg's liedje over een zwarte trombone? Willen wij die liedjes eigenlijk wel in onze platenkast? Nou, liever niet. Die paar aardige nummers van Plantlife, Amy Whinehouse en Amp Fiddler zijn helaas ook geen reden genoeg om hem aan te schaffen. Laten we er verder maar niet te veel tijd aan verspillen. Net als vroeger de Nieuwe Revu leggen we deze cd lichtelijk teleurgesteld opzij.
Hoogtepunten: Leuk dat we nu eindelijk weten dat Superdiscount 'Prix Choc' samplede van Grant Green. Maar Superdiscount klinkt beter. Wel goed: Bugz in the attic's 'Booty La La'.
Dieptepunt: Lees het stukje nog maar eens.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? De nummers zijn geen bagger, maar zo op een rij vormen ze wel een twijfelachtige cd. Net wel, net niet dus. Misschien vind jij hem wel mooi. Wij in ieder geval niet echt.
Als je dit goed vindt, luister dan ook eens naar: Daar gaan we ons dus niet mee bezig houden.
Oordeel: 5

Luisteren naar: Rebirth one