Afgestoft: Future Sound of London - Lifeforms

Partyscene Redactie | 16 oktober 2006
music

"Langdurig luisterexperiment"



In een nieuwe serie blikt Love2Party met weemoed terug op een klassieker. Albums waar de herinneringen letterlijk en figuurlijk aan vast kleven. En al zijn de tussenpozen soms lang, het zijn albums die iedere keer weer met enthousiasme afgestoft worden en bij beluistering nog steeds zo goed klinken. Soms zelfs beter na al die tijd. De eerste in de reeks is het albumLifeforms van het Engelse duo Future Sound of London.

Tekst: Nico


Het is 1994. De overheid bemoeit zich meer dan ooit met het fenomeen houseparties. De Criminal Justice & Public Order Bill is met ingang van november in Groot Brittanie een officiele anti-house wet. De wet geeft de Engelse politie vergaande bevoegdheden om ravers, maar ook krakers, demonstranten en zogenaamde new age travellers het leven zeer moeilijk te maken. De "afgedankte generatie" laat in oktober in een demonstratie in Londen massaal van zich horen, bijgestaan door muzikanten als Autechre, Orbital en Zion Train. Maar het mag niet baten.

Ook in Nederland woedt de discussie over house en de onvermijdelijke link met XTC. Gemeenten gaan steeds vaker over tot het verbieden van feesten, vergunningen worden ingetrokken. En onder druk van de Tweede Kamer komt er voor het eind van het jaar een plan met voorwaarden en regelgeving voor houseparties. De "Beleidsnotitie Houseparties en soortgelijke dansfeesten" van de gemeente Rotterdam verschaft de duidelijkheid en de lange lijst met voorwaarden en eisen dient vanaf dat moment in vrijwel heel Nederland als leidraad voor de afgifte van een vergunning. Het is het jaar waarin de nachten officieel aan banden worden gelegd.

Het is ook het jaar waarin de Gaultier Modern Dance Parties voor het laatst plaatsvinden. Het afscheid vindt plaats op 19 november 1994 met dj's Laurent Garnier, Sven Vath, Carl Cox en uit eigen land Remy, Marcello en Steve Cop. Van de Fransman Garnier verschijnt het album Shot in the Dark en van zijn Duitse collega Vath het bombastische The Harlequin, The Robot and the Ballet-dancer. Maar muzikaal lijkt 1994 toch vooral het jaar van de Engelse ambient, ambient-house en downtempo techneuten. Global chillers als MixMaster Morris, Global Communications, Locust, Autechre, The Orb en Aphex Twin laten stuk voor stuk met prachtige albums van zich horen. Autechre steekt de draak met de de Criminal Justice Bill door op hun 'Anti ep' een nummer te componeren dat totaal geen repeterende ritmes bevat en Orbital laat op Snivilisation horen dat onze beschaving niet meer is dan een laagje vernis dat snel vervliegt.


Future Sound of London is dood
"Ambient house is een reactie op het saaie clubleven. Mensen gaan alleen nog uit om andere mensen te ontmoeten, niet voor de muziek, want die is toch geheel fantasieloos. Negentig procent van alles wat uitgebracht wordt is waardeloos," kankert Gary Cobain er in 1994 onophoudelijk op los. Iedereen moet het ontgelden, niet in de laatste plaats het duo zelf: "Lifeforms is net zo goed rotzooi en Future Sound of London is dood. Het gaat erom dat je leert van alles wat je doet, die periode afsluit, niet meer achterom kijkt en verder gaat."

Het is het leukste, spannendste en meest verrassende interview dat ik in de tien jaar bij BG Magazine heb kunnen doen. De 45 minuten die me met het Engelse duo Future Sound of London gegund geworden, lopen uit tot anderhalf uur. De zichtbaar geirriteerde persdame van de platenmaatschappij wordt door Cobain drie keer weggestuurd,"Can't you see, we're not finished yet". Er is ook zoveel om over te praten, zoveel om te vragen. En het tweetal heeft zoveel te ouwehoeren en te zeggen. "Lifeforms hebben we gemaakt omdat we tot de conclusie kwamen dat we nooit meer een track zoals 'Papua New Guinea' zullen schrijven. Dat nummer is zo ontzettend goed dat wij dat waarschijnlijk nooit meer zullen evenaren. Dan moet je het ook niet proberen. Daarom hebben we ons nu toegelegd op het schrijven van langdurige luisterexperimenten," verklaren Gary Cobain en Brian Dougans eensgezind.

Een relatie die halverwege de jaren tachtig begint in een pub in Manchester en muzikaal de eerste piek bereikt in 1988 met de release van de acid house tracks 'Stakker Humanoid' en 'Slam' onder de naam Humanoid. Het wordt een onverwacht succes en het tweetal brengt in vrij korte tijd zo'n twintig platen uit onder namen als Yage, Art Science Technology, Mental Cube, Indo Tribe en Smart Systems. Maar het is het etnisch georienteerde dansnummer 'Papa New Guinea' dat zij onder de naam Future Sound of London in 1992 uitbrengen dat hen het grote succes brengt. Het is een dance-remake van het nummer 'Dawn of the Icinoclast' van Dead Can Dance met de gesampelde electrobeats van Meat Beat Manifesto. Het is de opmaat naar het album Accelator dat al een jaar later stiekem een opvolger krijgt in de vorm van het prachtige album Tales of Ephidrina dat het tweetal uitbrengt onder de naam Amorphous Androgynous. De officiele opvolger van Accelator heetLifeforms en verschijnt in 1994.



Lifeforms
Een negentig minuten durende borrelende en pulserende brij van elektronisch gemanipuleerde organische geluiden. Songs en structuren lijken te ontbreken in deze overdonderende, bezwerende en meeslepende collage van bewerkte en verwerkte menselijke, dierlijke en natuurlijke geluiden. Gary over het album: "Lifeforms is ons leven opgenomen op DAT en gesampled. Ik luister constant naar alle geluiden en geniet ervan om alles op te nemen. Mijn leven wordt er door beheerst en soms is het wel eens beangstigend. Ik wil ook wel eens een partijtje voetballen in het park met vrienden zonder met m'n DAT te lopen sjouwen. Vrienden van ons nemen elke avond alle tv-kanalen op, op zoek naar bruikbare geluiden. Soms zitten we urenlang tapes door te luisteren, op zoek naar die ene Chinees die we in het park iets hoorden roepen."Tussen alle ambienteske soundscapes, trippy dansbeats, flarden borrelende acidbassen, waterdruppels, fluitende vogels, paranoide geluidscollages, ruisende bomen, roepende kinderen en wat al niet meer, ben ik die Chinees nog steeds niet tegengekomen. Maar het is de zoektocht iedere keer weer meer dan waard!


Op 26 september verschijnt een nieuw album van FSOL onder het Amorphous Androgynous pseudoniem, met de titel Alice in Ultraland. Lees er alles over op de officiele Alice site van:FSOL en alles over alle projecten en activiteiten op deze uitgebreide en informatieve FSOL fanpage

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws