Some Water And Sun - All My Friends Have To Go (Hefty)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Dikke beats, natuur en funk


Intro: John Hughes III en Shin Tasaki zijn de mannen achter Some Water And Sun. Na hun soloprojecten (respectievelijk Slicker en Spanova) vonden ze elkaar bij Hefty Records. Deze plaat vol verknipte maar funky ritmes en aparte vocaalpartijen lijkt in eerste instantie bol te staan van moeilijkdoenerij. Het tegendeel is waar: als de eerste kletsnatte drums de speakers uitrollen met een afwerking waar je u tegen zegt, hoor je dat hier nog veel plezier uit te halen valt.

Tekst: Menno

Genre: Beats, natuur en funk
Bijzonderheden: Gemuteerde beats die toch sexy en warm, spannend en speels tegelijk zijn, hoe vaak kom je dat nog tegen? Het is onmogelijk de 'flow' te missen op 'All My Friends Have To Go', ook al spelen de grofkorrelige ritmes soms verstoppertje achter de glitches en de talloze samples waar elke track mee vol zit. Het begint al bij 'Snowbreaker' met zijn hortende en stotende beats die zo dik zijn dat ze de McDonalds niet meer in mogen. Onherkenbare samples worden afgewisseld met verknipte vocalen in een exotische taal. Het klinkt woelig, organisch en erg, erg dik. De natuur is in bloei op deze plaat en 'Blossom' versterkt dat nog eens: kraakjes van een ouwe grammofoonspeler, een gitaarpartij recht uit de funkmuziek en een maatsoort waar niet op te tellen is. Alles kronkelt door elkaar heen, hier een drum, daar een vederlichte vrouwenzucht, dan weer een gitaartje en vermolmde vocoderstemmen, en hoor ik daar nou onvervalste electroclap en een panfluit? "I Can See You In The Window, Wash Your Hands" hoor ik op de wat meer recht-toe-recht-aan doch moddervette ritmes van 'Watering'. 'M1211' drijft op een flard van een vocaalsample die nog net te ontwarren valt als die van een ondeugende aap. Wat zegt u? Juist ja, Hughes en Tasaki maken hier een borrelend kunstwerkje van die ze afwerken met verknipte funk en benijdenswaardig geprogrammeerde beats. Na 1 keer luisteren heb je nog lang niet alle hoekjes en gaatjes ontdekt, er valt nog zoveel te ontcijferen en op te bewegen. Op het bijna afsluitende 'See You Next Spring' en ben je maar wat blij dat je geen jaar hoeft te wachten maar gewoon de repeat-knop aan kan zetten.
Hoogtepunt: Deze hele plaat is een kunstwerkje.
Dieptepunt: Geen.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: Ik zou het niet weten
Oordeel: 8.5

Meer info: Hefty

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws