Zeug vol. 3 / Playground 9 /Mara Carlyle - The Lovely

3 Incassos in 1 klap!

Intro: Zoals jullie zo onderhand allemaal wel weten, is de hoogste beloning voor al ons schrijfwerk jullie enthousiaste reactie, of anders toch het feit dat we de, vaak armzalig verpakte, promo-cd echt mogen houden! Als rechtgeaarde muziekrecensent met het hart op de juiste plaats(?!), wil ik jullie deze 3 cd's, die afgelopen zomer verschenen, maar wegens tijdsgebrek steeds niet aan de beurt kwamen, toch niet onthouden. Hoewel de cd-speler toch overeenkomsten vond tussen deze 3 cd's, hij speelde ze alle 3 zonder protest achter elkaar af, zijn ze wel totaal verschillend. Na een eerste beluistering, besloot ik van de 6 mogelijke afspeelvolgordes de optie 'Een Avondje Uit' / 'From midnight to noon' te kiezen. Van knallende techno naar laidback(hoewel?)-jazzy-sounds dus.

Tekst: John

Genres: Van boven naar beneden techno, nu-jazz/broken beats en soul/jazz.
Bijzonderheden: Bij binnenkomst blijkt het feest al even aan de gang te zijn. Vanuit de verte slaan de beats van de Duitse techno-dj & producer Thomas Schumacher je al om de uren. Thomas bracht in het verleden platen op o.a. Superstition en Bush uit, maar heeft nu al geruime tijd ook zelf een label, Spiel-Zeug genaamd. Op labelverzamelaar nummer 3 alweer vinden we stampende techno van o.a Adam Beyer (als Mr.Sliff), Mattias Hattings oldskool-sound en vooral ook heel veel rollende percussiemonsters van bijvoorbeeld Axel Bartsch, Thomas zelf en Kagami (de Duits/Japanse Plastikmannen-bond soms?) Fijne nuances zijn hier ver te zoeken, alles dreht sich nur um ein ding, TANZEN!. Tussen het oorverdovende geweld van al die nummers is er steeds wel een korte pauze, Thomas draait vannacht maar op 1 pick-upje, alle platen van begin tot eind te horen dus.


Met een lichte ruis in je oren, en een lichaam nog vol met adrenaline, besluit je dan dat de nacht nog steeds jong is en ga je verder op de afterparty, waar twee mannen uit Scandinavie de muziek verzorgen. Uit de mysterieuze funky stad Gonkyburg zijn Swell Session en Ste van B overgekomen om je weer terug relaxed te krijgen. Hun wonderschone mix van fijne funk, mooie zang(o.a. diverse keren Ernesto), en soms coole, dan weer opzwepende, jazzy sounds doet dat dan ook nog eens geheel probleemloos. Wat een heerlijke platen weten deze mannen uit hun beider hoeden te toveren. Solid Groove, Hajime Yoshisawa, Rsl, Dom um Romau, Bobby Hughes Combination, tja, wie kent ze niet? Oke, jij misschien dan nog niet, maar dan wordt het zachtjes aan toch wel tijd om je ook hier eens wat meer in te gaan verdiepen. Kleine moeite, maar groot plezier!


Als je dan zondagochtend weer thuis bent gekomen, na het laatste stuk eenzaam door de druilerige regen gelopen te hebben, en je zit daar dan moederziel alleen, zet je even Mara Carlyle's debuut-cd op. Mara horen we regelmatig zingend langskomen op platen van Matthew Herbert en Plaid. Laatstgenoemden produceerden deze cd ook nog eens, maar verdere overeenkomsten zijn er niet. We horen Maras prachtige stem in duet met een zingende zaag(!), of over treurige schuifeljazz, folkachtige vioolsoul, overstuurde electronica, kale gospel en zelfs Portisheadiaanse triphop. Steeds weer met dat melancholische, donkere tintje over de muziek. Vaak geweldig mooi, altijd intrigerend, maar soms ook wel een klein beetje truttig. 18 September in Nederland, check onderstaande link.

Hoogtepunten: Thomas: Drumfiles, 2x te horen, 2x heel opzwepend, Playgroup: Bobby Hughes Combination: Kerma Elastica(Nicola Conte remix), Mara: Alive, een soort van Portishead-comeback-nummer.
Dieptepunten: Thomas: Umek, 2x te horen, 2x niks.(Hiermee verspeel ik mijn credibility!!), Playgroup: Geen. Mara: Bravely Born(e), een vreselijk slaapliedje.
Twijfelgevallen, aanraders of baggerputten? Op het juiste moment allemaal aanraders, maar Playgroup 9 dan ook nog eens zonder enig voorbehoud.
Als je deze goed vindt luister dan ook eens naar: Nico, Marcel, Iddo en Menno @ Love2party, zij hebben in hun recensies nog meer goeie tips voor een echte muziekliefhebber als jij!
Oordelen: Thomas: 7. Het was de dansbaarheidsfactor (niet de schoonheid!), die het gemiddelde opkrikte. Playgroup 9: 9. Het was de kwaliteit (niet het volgnummer!), die vroeg om deze waardering. Mara: 7. Het was de hipheidsfactor (niet echt hoog!), die het gemiddelde drukte.

Luisteren naar: Spiel - Zeug Vol 3.
Luisteren naar: Playgroup 9
Meer info: Mara Carlyle