Jimi Tenor - Beyond The Stars (Kitty-Yo)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Shaken, not stirred


Intro: Eerst was daar het obscure Sahko Records uit Helsinki waarop Jimi Tenor, geboren als Lassi Lehto, voor het eerst van zich liet horen. Toen kwam het net iets minder obscure Warp Records uit Engeland waarop de Fin maar liefst zes albums uitbracht. Snel weer een uitstapje naar Sahko waarna Tenor zich wendde tot het Duitse Kitty-Yo label. Daarop verschijnt na het goed ontvangen Higher Planes zijn achtste langspeler Beyond The Stars. En waar Tenor zijn liefde voor de jaren zeventig nooit onder stoelen of banken stak, maakt hij het nu wel erg bont.

Tekst: Nico
Foto's: Chris Gurney / Dirk Merten


Genre: Een bruisende retro cocktail van jazz, funk en psychedelica
Bijzonderheden: Zoals altijd ben ik zo blij als een kind als ik weer een stapel albums op de deurmat zie liggen. Zelfs na een avond stevig doorzakken, met bloeddoorlopen ogen, terwijl mijn bed roept, kan ik het niet laten om even snel te checken wat er is binnengekomen. He, een nieuwe Jimi Tenor. De begeleidende brief rept van: "Zappa, soundtracks of the seventies, softpornos, Spike Jones, Sun Ra and many more...". Het zal allemaal wel, een blik op de klok, onverstandig, maar ja. CD in de speler, koptelefoon op en even snel luisteren dan maar. Maar dat snelle luisteren werd een complete luistersessie, met een smile die steeds breder werd, voeten die niet stil konden blijven staan en een lijf dat vreemde bewegingen begon te maken. Ook al lagen mijn ietwat trillende handen al op het toetsenbord, het schrijven besloot ik, wijs geworden uit ervaring, tot een andere keer te bewaren.


Want de euforie van zo'n moment kan de volgende dag nog wel eens tot een zware teleurstelling leiden. Dus met angst en beven schoof ik de cd opnieuw in de cd-speler. Maar nee, het feest bleek er niet minder om! Ook bij het volle daglicht, nuchter en wel, grepen Jimi Tenor en zijn big band me bij de strot en slingerden me heen en weer tussen alles wat de jaren zeventig zo mooi maakte. Zingen is niet zijn sterkste punt, maar als een witte versie van wijlen Barry White binnenstapt op 'Barcelona Sunrise' heeft ie je te pakken. Zoetgevooisde souldramatiek vol koperen blaaspartijen en weeig achtergrondkoortje. Aangenaam deinen. Op 'Moon Goddess' knallen de kurken en blazen de blazers er heel wat feller op los en brengen seventies orgeltjes de heupen in beweging. Om in een klap tussen het bloemetjesbehang te zitten bij titeltrack 'Beyond The Stars'. Zo speelt Tenor het hele album een verwarrend, maar o zo lekker spel met truttigheid, kitsch, vet aangezette seventies funk en aanstekelijke space jazz. Van een wilde achtervolgingscene tot verschrikkelijk foute softporno. Hij trommelt zelfs een koor op om drie tracks vocaal te laten ondersteunen. Van onstuimige crime jazz tot freaky space funk en van romantiek tot psychedelische trip. Beyond The Stars is een zomerse plaat bij uitstek. Een bruisende retro cocktail inclusief het onvermijdelijke parasolletje en prikkertje met kers. Vreemd, maar allejezus, wat lekker!
Hoogtepunt: Ik kan niet kiezen!
Dieptepunt: nee
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader, zeker als jij je deze zomer op je eigen feestje eens van een heel andere kant wilt laten zien en horen!
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: De zeven eerste albums van de zwaar bebrilde, o zo muzikale Fin.
Oordeel: 8.5

Meer info en luisteren naar: Jimi Tenor / Jimi @ Kitty-Yo

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws