Briskey - Cucumber lodge (Downsall Plastics)

St.Germain strikes again!

Intro: Op Downsall plastics (een anagram van Lowlands), het eigen houselabel met het zogenaamde harde randje, the Hard Edge dus, verscheen deze week de cd van Gert Keunen, aka Briskey. De ex-journalist, platenmaatschappijmanager, dj en wat al niet meer, combineert hier electronica met live instrumentatie. Maar het is geen cd geworden die makkelijk weghapt.

Tekst: John

Genre: Jazzy house, nu-jazz klink hier toch wat te modern.
Bijzonderheden: Hoewel bijna alle nummers toch het 4 to the floor laagje met zich mee kregen, is het geheel nu ook niet echt een dansfeestje geworden. Daarvoor zijn de nummers dus wat te experimenteel. Een beoordeling als thuis-luister-cd dan maar? Kan best wel, maar ook hier wel wat kanttekeningen. Allereerst, petje af voor de knappe composities. Maar waarom kunnen deze knappe composities niet wat aansprekender klinken? Opener 'Galactic Jack' is wel zo allemachtig vol, dat het gewoon niet leuk meer is. En dat euvel herhaalt zich dus wel vaker op deze cd. 'Conchitas cabin' is leuk voor een Saint-Germain-achtige compilatie, maar ook die periode hebben we nu wel weer gehad. Die categorie is hier overigens wel rijkelijk vertegenwoordigd. De vraag is: zitten we daar nou eigenlijk nog op te wachten? De hype voorbij, waarschijnlijk niet. Nice, but no cigar, is dus eigenlijk de conclusie.
Hoogtepunt: Geen.
Dieptepunt: Ook niet.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Een aanrader voor wie Saint Germain te gek vond, en een beetje meer pit en experiment wel kan waarderen. Een afrader voor als je die sound zo ondertussen wel gehoord hebt.
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: St.Germain bijvoorbeeld of de talrijke klonen.
Oordeel: 6-