Derrick Carter - Nearest Hits & Greatest Misses (Classic)

Derrick Carter probeert van stront Babi Pangang te maken

Intro: Met Derricks goede reputatie als dansvloervuller, zouden we hier wel eens met een lekkere feest-cd te maken kunnen hebben. En inderdaad, zo is het ook. Maar helaas tellen we ook 4 flinke missers. Een overzicht van remixen, waar de Amerikaanse dj, producer en labeleigenaar erg trots op is.

Tekst: John

Genre: House.
Bijzonderheden: Toen we deze cd aangeboden kregen, viel ons als eerste een remix van Human Leagues' 'Dont You Want Me Baby' op. Die moest ondergetekende (een nogal 'rijpe' luisteraar) als eerste horen. Maar shit, wat een teleurstelling! Remixen was hier dus alleen maar de baslijn vervangen, zonder daarmee ook maar iets leuks toe te voegen. The Beloved dan maar. Ook al een ouwe liefde. Helaas, wat een rukremix ook nu weer! Irritante ritmes die niets van het origineel overlaten, en helemaal niet passen bij de vocalen. Dit album moest genadeloos de grond ingeboord worden. Maar dat lukte niet helemaal, want...

De Rednail-remixen van 'L.Z. Love' en 'David Brown' zijn moddervet. Groovy, diepe house met vocalen die je zonder twijfel naar de dansvloer lokken. Deze zijn naadloos aan elkaar gemixt. Blijkbaar lukte dit niet nog een keer, want nummer 3 start pas na een korte pauze. (Gebeurt overigens vaker op deze cd) 'Tortoise' is een prettige technostamper met mediterane invloeden. Daarna, zoals eerder besproken, even gruwelen op de doorgemixte Beloved en Human league. Met 'La tropicana' zitten we echter weer op het goede spoor: latin rules the house here. De Dmc remix van Karen Ramirez hitje 'Troubled Girl' transformeert dit nummer van een poptrack naar een hitsige floorfiller. Missie geslaagd. 'Blair' is echt zum kotzen, gezochte plaat of niet, zelfs met deze drive is het nog geen lekker nummer. Derrick: probeer van stront alsjeblieft geen Babi Pangang te maken. Ook de remix van Modjos 'Chillin' is om te huilen zo slecht. Maar hoppa, daar is dan weer Roy Davis met 'Watch Them Come', zit daar maar eens op stil! Afsluiter 'Technique' is ook al zo heftig: nichterig, maar vreselijk opzwepend!
Hoogtepunt: Roy Davis - watch them come.
Dieptepunt: Blair - Life? Zieke, niet (niet)komisch, (non)house-experiment.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader, toch wel. Omdat er gedanst kan worden. Zelfs de flutnummers stampen gewoon door.
Oordeel: 6,5