Jay Alansky - Les Yeux Creves (F Com)

een weldaad om te beluisteren

Jay Alansky bracht eerder onder de naam A Reminiscent Drive werk uit op het Franse F Com. "No computer on this record!" prijkte nadrukkelijk op zijn door piano gedragen chillplaten Mercy Street en Ambrosia. De opvolger is echter onder zijn eigen naam. 'Les Yeux Creves' van Jay Alansky is, hoewel de hoes anders doet vermoeden, nogal donker en theatraal. Het album is vooral geschikt om alleen te beluisteren, als men neerslachtig of melancholiek is. Want dat is wat de sferen op dit album uitademen. Met droevige en verbitterde fluistervocalen zet de Fransman de hel nog eens extra pregnant uiteen. Elf nummers die behoorlijk van elkaar verschillen, maar die de positieve kanten van het emotionele spectrum angstvallig schuwen.

Tekst: Menno

Het geluid van 'Les Yeux Creves' is prachtig: met vrij minimale, schelle percussielijnen en lange druilerige melodieen zorgt Jay Alansky voor een donkere, ongemakkelijke muzikale reis. Voor de liefhebbers van vergane tragiek en melancholie is dit zeker een aanrader. Maar niet alleen de melancholie komt aan bod: ook wanhoop, verdriet en angst zijn allemaal terug te vinden op 'Les Yeux Creves'. Het album is daarbij nog eens extra gezegend met de verbitterde fluisterstem van Jay Alansky zelf. Bij sommige nummers zijn de invloeden van de droommeesters van Boards Of Canada duidelijk te horen, 'Schmaltz' heeft dezelfde krakerige, verdronken, korrelige melodie en dezelfde frisse ritmes als ook vaak te horen zijn bij Boards Of Canada.

Natuurlijk is de Fransman geen BoC kloon, want hij heeft er ook voor gekozen om zijn eigen stem en zelfs hier en daar een gevoelige gitaar te gebruiken. Zo is 'My Life On Porn' het ultieme zielepietjesnummer op het album: de vrij pregnant verwoordde tragiek wordt hier als een intermezzo van een kleine twee minuten voor de luisteraar gepresenteerd. Onze Fransman fluistert treurig "I came for you", alsof hij spreekt tot zijn favoriete pornoactrice waar hij als een blok voor is gevallen. Na deze plastische melodramatiek gaat het album weer verder met ijzersterke tracks als 'Nan' en 'Manipulate'.


Het is een weldaad om dit album te beluisteren. En dat is waar het voor gemaakt is: om te luisteren. Niet om op te dansen, niet om op te zetten ter voorbereiding voor een lange nacht doorhalen. Nee, eigenlijk is dit album niet eens geschikt om te beluisteren met meerdere personen. 'Les Yeux Creves' heeft zijn kracht in het alleen-zijn, in zijn intiemheid. Jay Alansky hoopt wellicht dat de luisteraar zich herkent in de emoties die hij in muziek heeft proberen te vangen.

Les Yeux Creves is dus zeer geschikt voor de mensen onder ons die wel houden van wat melodramatiek en melancholie. Het is voor de bezwaarde geesten die nadenkend het duister in kijken.

Meer info & luisterlinks: Jay Alanski @ F Com