Cabaret Voltaire - NagNagNag 2002 (Novamute)

snufje jaren zeventig punk/electronica in modern jasje

Richard H. Kirk, Stephen Malinder en Chris Watson

Zo eind jaren zeventig, toen de punk hoogtij vierde, verscheen er een aantal bands dat hun tijd ver vooruit was. Bands die niet schuwden om de grenzen niet zozeer te verleggen, maar helemaal kapot te bombarderen. Bands die vooral hun eigen ding deden. Cabaret Voltaire was zo'n band die het spectrum van muziek wilde verbreden door het mixen van elektronische geluiden met rauwe punk.


Tekst: Menno
Foto's: NovaMute

Cabaret Voltaire begon zo halverwege de jaren zeventig met het vuren van audiobombardementen; overstuurde vocalen werden de zaal in geslingerd om zo de luisteraar te dwingen om een andere houding aan te nemen ten opzichte van muziek. Deze artistieke benadering op muziek wekte enerzijds bewondering op, anderzijds minachting en beschimpingen. Zoals een recensist van het blad Sounds zijn houding tegenover de single "NagNagNag" verwoordde: "The trouble is, fans of these bands think I won't have any truck with anything that doesn't disco. The letters I get lead me to believe that our 'new music' colleagues suspect that non-sympathisers aren't 'in tune with the scene' enough to appreciate true quality. Well, Cabaret Voltaire cut like the other act on the bill with Metal Urban and Suicide, and their record is as flat as a witch's tit. It's dull, unusable and quaint but it does have a good title. Probably about a horse race".

Geen al te malse kritiek dus. Maar het kon Cabaret Voltaire weinig deren, ze bleven nog een aantal jaartjes doorgaan en domineerden de elektronische beweging, de Electronic Movement, in Engeland eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Cabaret Voltaire bestond uit Richard H. Kirk, Stephen Malinder en Chris Watson en zij hebben een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de elektronische muziek. In 1981 verliet Chris Watson de band om zich met iets anders bezig te houden en bleven de andere twee over om hun muziek te blijven uitbrengen.

Meer info Cabaret Voltaire:NovaMute

Prehistorische elektronische geluiden
Anno 2002 heeft NovaMute de single "NagNagNag" van Cabaret Voltaire opnieuw uitgebracht, waar ook eigentijdse remixen van het nummer opstaan. Als eerste het origineel uit 1979: schrilheid, prehistorische elektronische geluiden, hier en daar een vleugje punk en flink wat overstuurd geschreeuw en een vrij eenvoudige beat kenmerken dit stuk muziek, toch heeft het een eigenaardig soort tijdloosheid in zich.

Ik was toch even verbaasd toen ik zag dat dit in 1979 gemaakt was. De eerste remix daarna is van Tiga & Zyntherius, die het nummer stevig in de 21ste eeuw vastzetten. Vocalen van Tiga die flink 'verpunkt' zijn door allerlei vervormers gehaald en een wat eigentijdsere percussie maken deze remix nogal opmerkelijk als men het vergelijkt met hun 'Sunglasses At Night'. Als tweede remix is er die van Akufen die het ritme wat meer body geeft, het wat dikker aanpakt en het origineel wat meer heeft verknipt. En als laatst is de remix van Richard H Kirk zelf. Een collage van gefragmenteerde geluidsfragmenten, begeleidt door een heel minimaal ritme. Het doet wellicht aan Aphex Twin denken, vooral het fragmentarisch door de beat heen plakken van obscure samples is karakteristiek.

Als je een snufje jaren zeventig punk/electronica wil horen en wat opmerkelijke remixen van opmerkelijke artiesten dan is dit een 'must-have'.