Peshay - Fuzion (Cubik Music)

Zoet, gewillig en gelegen in jazzy kussentjes

Peshay, oftwel Paul Pesce, heeft een nieuw drum 'n bass album af. Na zijn veelgeprezen debuutalbum Miles From Home is er nu Fuzion. Miles Frome Home werd, naast albums van Roni Size, Goldie en Grooverider, beschouwd als baanbrekend voor de drum 'n bass-sound. Toch vragen we ons af of de man last heeft gehad van een 'second-album'-angst? Miles From Home is uit 1999, dik 3 jaar geleden alweer dus. Maar of het nou de angst was, of luiheid, het feit blijft dat Fuzion voor warme, jazzy drum 'n bass staat. Een album bestaande uit stuk voor stuk fraai geproduceerde tracks.

Tekst: Menno

Het album heeft een soort warm, behaaglijk, jazzy sfeertje om zich heen hangen. Maar het blijft drum 'n bass: dus snelle ritmes, strak in elkaar gezette percussielijnen en natuurlijk diepe bassen, die voor de stuwende dansingredienten zorgen. You got me Burning begint met een soort kortgeloopte vocaalsample totdat het kristalzuivere ritme erin komt. En dat betekent 8 en een halve minuut lang dwingende baslijnen en swingende percussielijnen. Veel subtiele veranderingen en een warme bas maken deze track een positief gestemd begin van de CD. Het daaropvolgende Satisfy My Love (ook al dik 8 minuten) is een knusse drum 'n basstrack. Een vrij stevig ritme en een vleugje soul; de warme vrouwelijke stem die alsmaar Satisfy My Love zoetjes tot je richt. Zij lijkt er in ieder geval 'wel zin in te hebben'. De titeltrack Fuzion gaat, op de eerste twee minuten na, de wat donkere kant op met een door een scheepstoeter aangekondigd gedonder. Toch blijft de track vrij minimaal en goedaardig, het graaft net niet diep genoeg om echt een duistere indruk te maken. Het is juist de fusie van contrasterende geluiden die dit album wel heel bijzonder maken.

Luisteren naar Fuzion

No More Tears, een van de betere tracks op het album, heeft weer dat warme sfeertje - dat 'uplifiting' gevoel - maar ook aanzwellende, voortstuwende baslijnen en minimale ritmes. Het album is sowieso wat meer gericht op de sfeergeluiden. De typische ritmes zijn er wel degelijk, maar het lijkt alsof ze ondergeschikt zijn aan de enorme overvloed aan sfeermakende basjes, vocaaltjes en andere geluiden. Take Me Higher borduurt voort op zijn thema en brengt het gevoeligheidsthema wellicht naar een hoogtepunt met een soulvolle vocaal. Blijkbaar houdt Peshay wel van knuffel-drum 'n bass. Even wordt er gas terug genomen op Downtown Sound waarin de jazzy invloeden heel erg de boventoon voeren. Deze track is toch wat speelser en ondeugender dan de andere en valt echt op tussen de overige, snelle tracks.

Na Downtown Sound komt er een track die door de titel al haast per definitie drum 'n bass is: Rotation. En inderdaad lijkt er een soort roterende spiraal door de track heen lopen die toch net even wat meer snelheid geeft aan het geheel. Ook hier weer de af en toe opduikende warmtegeluiden. Het mag vooral niet te 'head-on' zijn. Het ligt allemaal net wat meer onder de oppervlakte bij Fuzion. De afsluiter, It's A House Thing, beginnend met een zoete, pianogespeelde melodie, valt op door de percussiepatronen: kleine trommeltjes en ruige cymbals. Daardoor is ook dit nummer een van de beste tracks op het album.


Fuzion staat toch vooral voor warmte en soul, niet voor gewelddadige en sinistere drum 'n bass. De CD heeft, over het geheel genomen, een vrij unieke sfeer die je niet snel hoort bij drum 'n bass-muziek. Peshay's Fuzion is zoet, gewillig en gelegen in jazzy kussentjes.