Audio Chocolate - Ignorance Is Bliss (Audio Chocolate)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Audio Chocolate smelt niet in de mond


Berlijn heeft er sinds kort een label bij: Audio Chocolate. Opgestart door Bomb20, Patric Catani en N1tro, wil dit label zich vooral richten op de toekomst door allerlei muzikale invloeden door de distorter halen en ze op vinyl vast te lassen. De namen zeggen wellicht weinig, daarom even een introductie van deze heren. Misschien dat de namen Atari Teenage Riot, Alec Empire en Digital Hardcore Recordings wat meer belletjes doen rinkelen. Een impressie van Audio Chocolate en hun eerste compilatie-CD "Ignorance Is Bliss".

Tekst: Menno


Alec Empire heeft een lange muzikale historie. Vanaf de tijd dat hij het brein achter het bekende Atari Teenage Riot is, tot en met de talloze collaboraties met verscheidene artiesten en zijn eigen label dat in de jaren negentig furore maakte. Digital Hardcore was de uitlaatklep voor mensen met een hart voor schrapende industriele blokken geraspt ruis. Het was een ijzerwarenfabriek die intense tracks van staal uitbracht. Een aantal van die releases waren van Patric Catani en Bomb20 die, zoals zovelen bij Digital Hardcore, de definities en grenzen van muziek en geluid probeerden te verleggen en te vermengen. Verbonden door een gemeenschappelijke visie op muziek en geluid hield dit duo elkaar lang in de gaten, langzaam een band met elkaar opbouwend doordat Patric Catani vaak Bomb20 boekte voor de feestjes die hij organiseerde her en der in Berlijn. Zo ook kwam N1tro in beeld, die wat meer de hiphop kant exploreerde.

Niet voor watjes
Uiteindelijk, na een aantal jaren, heeft dit Berlijnse trio besloten om samen een nieuw label te starten: Audio Chocolate. Ze pakken het meteen rigoureus aan en hebben een compilatie uitgebracht wat een representatieve dwarsdoorsnede voorstelt van tracks die uitgebracht gaan worden op het nieuwe label. Dat zullen we weten ook. Audio Chocolate's "Ignorance Is Bliss" is niet echt voor watjes, maar meer voor metaalwerkers die geraspt ijzer voor het ontbijt nuttigen, die tijdens werkuren de lasvonken van de muur aflikken en na een lange werkdag nog eens de tanden vijlen met staalborstels.



Meer info: Audio Chocolate

Niet zo'n gezellige meezinger
De CD is compromisloos, springt op je af en dient vrijwel direct gehoorschade toe aan de onvermoedende luisteraar. Vooral veel gerommel, gegrom en stratosferisch overstuurde beats. Er wordt geramd, gedrild, geboord en gescholden. "No Piss, No Fun" van Jew Funk bijvoorbeeld, is nou niet echt zo'n gezellige meezinger voor bij de wekelijkse bejaardenbingo in de Achterhoek. "Shark Attack" van Hanayo&Bomb20 is zelfs zo gedeconstrueerd dat vrijwel het enige wat overblijft een incoherente smurrie is van rondvliegende metaalsplinters. Schurende, afgefreesde hiphopfunk die als een pneumatische boor het trillerige trommelvlies doet ineenschrompelen zijn kenmerkend voor de tracks van N1tro.

Te midden van dit pandemonium van industrialisme wordt er gescholden en de bedoeling lijkt vooral om zo schokkend mogelijk over te komen. Het al eerder genoemde "No Piss No Fun" als tracktitel is hier een voorbeeld van. Voor de gezellige familieavonden is er het eloquente "Elephant Dicks" en "Go D(ie)". Deze CD is alleen voor de freaks onder de freaks die hun liefde willen botvieren in een mechanieke, industriele omgeving. Zet je schrap dus.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws