Derrick Carter - Squaredancing in a Round House (Classic)

Een ode aan de Chicago-housesound

Samen met de Brit Luke Solomon runt de Amerikaanse dj/producer Derrick Carter het label Classic Recordings; een statement voor goede dansmuziek over het algemeen en Chicago-house in het bijzonder. Maar soms is het succes van een platenmaatschappij teveel voor de producerende eigenaar. Er gaat immers veel tijd in een dergelijke onderneming 'verloren', en dat gaat ten koste van het produceren. Toch heeft Derrick Carter eindelijk zijn nieuwe album af: Squaredancing In A Round House.

Tekst: Marcel

Derrick Carter is een veelzijdig dj/producer. Hij maakte remixen voor o.a. Hardsoul, Luke Solomon, Mr C en Basement Jaxx. Daarnaast compileerde de Amerikaan een geweldige MixMag-editie - genaamd Cosmic Disco, reisde als dj de hele wereld over en werkte in de studio samen met Erick Morillo, Slam en Junior Sanchez. Medio jaren negentig is hij op zijn productiefst. Talrijke platen onder pseudoniemen als Tone Theory, Rednail en Soundpatrol (allen in samenwerking met Chris Nazuka) vinden dan gretig aftrek bij de vinyllovers, dj's en anders muziekfans. 1 soloalbum heeft Derrick op zijn naam staan: 'As Long As it's Groovy' uit '95, onder het Sound Patrol-pseudoniem.


Niet alleen Carter, maar ook producers als Sneak, Isolee, Blaze, Gemini en Tiefschwartz brengen al jaren geregeld steengoede producties op Classic uit. Waar het hen om draait? Deephouse, gedrenkt in een discosaus. Ook wel filterdisco genoemd. Squaredancing In A Round House is typisch zo'n plaat. Maar ondanks dat, is het vooral een ode aan de Chicago-housesound. Het tempo van de nummers ligt laag, de beats zijn moddervet en de atmosfeer is erg groovy. Tracks als 'The Hollow Clash Of Marionettes', 'All Dreams Collides' en 'While Corey Slept' doen je terugverlangen naar de begindagen van de house. Soms hoor je Larry Heard aka Mr Fingers, dan Cajmere en af en toe ook Marshall Jefferson. Niet gek dat het allemaal housepioniers uit Chicago zijn. Derrick Carter heeft zijn roots op dit album niet verloochend. Vernieuwend is het dan ook niet. Maar wie maalt daar om?

Classic