Paul van Dyk - The Politics of Dancing (Ministry of Sound)

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
music

Melodieuze progressive

In de inlay van het cd-hoesje is een foto gedrukt waarop Paul van Dyk voor een monumentaal stukje Berlijnse muur staat afgebeeld. Geen enkele foto karakteriseren Paul van Dyk en zijn eerste (officiele) mixalbum zo goed als die! Van Dyk komt uit het voormalige Oost Duitsland en is samen met zijn moeder vlak voor de val van de muur naar het vrije westen gevlucht. Je kent ze nog wel, die films waarin mensen per luchtballon, helikopter of vrachtwagen de oversteek naar de democratie wagen, Paul van Dyk was er 1 van. Veel mensen moesten deze vluchtwijze met de dood bekopen, maar goddank (met respect voor de gevallenen) Paul van Dyk niet. Hij kon in het westen meteen aan de slag als muzikant.

Paul van Dyk heeft in zijn loopbaan vooral naam gemaakt als remixer. Zijn laatste wapenfeit is de dansbare bewerking van U2's Elevation, welke ook op dit album voorkomt. Maar ook New Order, Sven Vath en Joe T Vanelli moesten aan Paul's melodieus geweld geloven. Speciaal voor dit mixalbum bewerkte de Duitser een aantal uitgekozen tracks zodat ze beter in het geheel van de mix passen. "In de politiek van de mix", vindt Paul zelf. De laatste vijf jaar heeft dance zich uitgebreid, er zijn meerdere stijlen ontstaan. De 1 luistert en maakt trance, de ander techno. En omdat deze mix louter voor het melodieuze werk staat, is dat de muzikale politiek die de Duitser kiest.

The Politics of Dancing is opgedeeld in een opbouwende en een prime-time mix. Vooral tijdens de eerste, opbouwende mix is Paul op zijn sterkst. Mooie, zweverige producties van Southern Comforter, IIo (uiteraard het grijsgedraaide 'Rapture'), Subsky en van Dyk passeren de revue. Diepe bassen, mooie synthesizers en warme percussie en vocalen begeleiden ons naar de partymix op cd 2. Daar aangekomen gaat de melodieuze beuk erin zoals we Paul als headliner kennen op bijvoorbeeld Innercity en onlangs in de Haagse Club O. Ook Nederlandse producties komen aan de orde, zoals die van Lexicon, Carlo Resoort en Walter & Gelder. Opvallend aan de tweede mix is dat Van Dyk nooit vervalt in goedkoop melodieus gebeuk met de welbelende roffeltjes, handjes in de lucht en knallen mentaliteit. Dit alles maakt The Politics of Dancing een 'Dyk' van een mixalbum! Daar zal geen verkiezing wat aan veranderen.

Luisteren naar The Politics of Dancing

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws