Groove Terminator - Road kill (Virgin)

Het valt niet altijd mee om origineel bezig te zijn. Beter goed gejat, dan slecht verzonnen, moet de Australische dj en producer GT daarom gedacht hebben. Fatboy Slim is er wereldwijd al drie albums lang enorm succesvol mee. Waarom hij dan niet? Iets meer dan een jaar geleden verscheen in Australie het album 'Road Kill' en het sloeg down under in als de spreekwoordelijke bom. De in Australie mateloos populaire dj weet van achter de draaitafels al een aardig feestje te bouwen, op plaat laat hij helemaal horen van vele stijlen en markten thuis te zijn. In ieder geval weet hij dondersgoed waar hij de ingredienten voor een knallend feestje moet 'lenen'.

In 2000 sleepte GT in eigen land diverse prijzen binnen waaronder die van Beste Producer tijdens de 'Australaian Dance Music Awards'. Eerder werd hij genomineerd voor de awards voor Best New Talent en Best New Video. Momenteel is hij genomineerd als Best Male Artist for 2000. Al die prijzen dankt GT aan het succes van het album 'Road Kill' in Australie en Azie. Virgin France ziet er ook in Europa wel heil in en besloot het album hier uit te brengen. Waar het om gaat? Nou, zoiets van vijftig minuten lang knallende breakbeats, moddervette baslijnen, oneindig repeterende stemsamples en gitaargeweld. Net zo gemakkelijk afgewisseld met dwingende vierkwartsmaten of een gospelachtig nummer met de sample 'Let The Sunshine In' van The Fifth Dimensions. Of wat te denken van het Rolling Stones en Primal Scream achtige 'You Can't See' waarop de Amerikaanse MC Kool Keith de vocalen voor zijn rekening neemt en GT samenwerkt met een bassist, percussionist en violisten en halverwege ook nog een borrelende acidbas laat opdraven!

Hij wordt gezien als het Australische antwoord op Fatboy Slim. Ook GT samplet alles wat los en vast zit, vooral stemmen, maar werkt even vaak met muzikanten. Ook GT wisselt knallend vette chemical beats af met meer ingetogen, soms tegen rock leunende, poppy tracks. Maar als er een schreeuwende menigte een oneindig repeterende stemsample begeleidt en er vervolgens een stel meedogenloze breakbeats op de luisteraar wordt losgelaten, interesseren vergelijkingen met wie dan ook, je geen ene moer meer! Het gaat om het effect. En dat is af en toe behoorlijk heftig. Op nummers als 'Here Comes Another One' en 'Not Everything' laat GT iets teveel zijn rock/punk kant horen. Gelukkig duren beiden maar ruim drie minuten. En als de gefilterde beats van 'I've Got In For You' vervolgens komen opzetten heb je het hem al weer vergeven. Helemaal als het waanzinnige 'Losing Ground' losbarst vol swingende discosounds, vocoders en vocalen Ik ga toch nog maar eens de Australische belevenissen op de site nalezen. Misschien dat zij hem ergens hebben horen draaien of optreden. Mijn belangstelling is gewekt.

Luisteren naar Road Kill