Stelling: De loze belofte

Artiesten die op het laatste moment afzeggen of ineens medewerking aan een concertregistratie weigeren. Organisatoren die hun afspraken niet nakomen…. De loze belofte heerst in de muziekwereld. Wordt het niet eens tijd voor een zwarte lijst?

Problemen voor de collega’s van 3voor12 afgelopen weekend: artiesten die vooraf geen bezwaren leken te hebben tegen audio- en video-opnamen tijdens Lowlands, weigerden op de dag van het optreden zelf ineens alle medewerking aan de verslaggeving. Ook moest er op het allerlaatste moment door de organisatie vervanging worden gezocht voor een aantal afzeggingen.

Dit is natuurlijk geen nieuw fenomeen in de muziekwereld, maar het blijft erg vervelend. Er zijn veel muzikanten die meer bekend staan om hun onbetrouwbaarheid en sterallures, dan om hun muzikale kwaliteiten. Amy Winehouse is daar momenteel het ultieme boegbeeld van; zij kwam het afgelopen jaar wel erg vaak op het laatste moment niet opdagen bij haar gigs.

Vooral kleine organisaties die een bepaald thema in gedachten hadden voor hun feest of festival en dit niet meer op korte termijn kunnen aanpassen, zijn vaak de dupe van deze onbetrouwbaarheid. Ze raken door het mislopen van een headliner soms behoorlijk in de problemen. Maar het zijn niet alleen de artiesten die hun afspraken niet nakomen; de organisatoren hebben er zelf ook een handje van.

Dj’s en bands krijgen de toezegging voor een gig, de contracten liggen klaar en er wordt door het management al rekening gehouden met de exclusiviteitclausule bij andere boekingen. Dan blijkt uit de intussen bekend gemaakte line-up, dat de organisatie toch gekozen heeft voor een andere artiest die meer naamsbekendheid heeft. Met een beetje mazzel wordt er nog een slappe poging tot een doorzichtig excuus gedaan, maar zelfs dat kan er soms niet van af. Of het optreden gaat door als gepland, maar na afloop wordt de muzikant bijvoorbeeld niet of te weinig betaald.

De dagelijkse praktijk van de beginnende artiest is helemaal een aaneenschakeling van teleurstellingen. Een labelbaas die je live-set heeft gehoord en je een berichtje stuurde dat hij graag je demo zou horen, geeft vervolgens totaal geen antwoord meer op je mailtjes. Het telefoontje van die ene invloedrijke dj, die toch echt uit eigen initiatief aangaf erg geïnteresseerd te zijn in jouw sound en wel even zou regelen dat je ergens aan de slag kon, blijft uit.

Het vreemde is dat dit gedrag in de muziekwereld gewoon op de koop wordt toegenomen. Waar zo’n onbetrouwbare wederpartij in een andere bedrijfstak op een zwarte lijst terecht zou komen, om te voorkomen dat collega-bedrijven met dezelfde problemen worden opgezadeld, wordt het in muzikale kringen zonder slag of stoot geaccepteerd als excentriek gedrag van de artiest of de blijkbaar enorme ‘machtspositie’ van populaire organisatoren en labels. Er wordt ook nauwelijks open over gesproken, laat staan dat er eens actie tegen ondernomen zou worden. Je wil tenslotte niet als ‘lastpak’ bestempeld worden, want dan kom je helemaal niet meer aan de bak.

Waar het ook aan ligt dat er zoveel loze beloftes gedaan worden (financiële belangen, goede bedoelingen die niet waargemaakt kunnen worden of gewoon suffe dikdoenerij), het is ongetwijfeld het meest irritante kenmerk van de muziekindustrie. Koester dus je contacten die hun afspraken wel nakomen, want dit weekend werd het tijdens Lowlands nog maar weer eens bevestigd:

In de muziekwereld maakt belofte absoluut geen schuld!

Heb je als artiest of organisator zelf vervelende ervaringen op dit gebied, dan is dit je kans om een keer je hart te luchten in het forum.