Party report: Electronic Family

Wat: Electronic Family
Wanneer: zaterdag 20 juli 2013
Waar: Amsterdamse Bos
Reporter: Ron de Vos
Fotograaf: Julian Huijbregts

De line-up van Electronic Family 2013 beloofde al veel goeds en ook het weer werkte dit jaar goed mee. Twee zekerheidjes dus, wat kon er misgaan? Onze club wilde er blijkbaar vroeg zijn, aangezien de groeps-app volstond met berichten of iedereen al uit z'n nest was. Op het verzameladres kwamen de auto's bijna gelijktijdig aan, terwijl de trance in elke auto uit de speakers knalde.

Naar Electronic Family

Om elf uur zaten we ter hoogte van Amsterdam en sloten we ons aan bij een dreunende colonne richting het Amsterdamse Bos. We maakten nog één stop bij een benzinepomp voor de sigaretten,waar het stikte van de partygangers. 'Hedde er zin in?' riep een brabo als hij langs onze onze auto loopt. 'We gaan er een leuk feestje van maken!', riep ik terug.
Tijdens de laatste kilometers, voor de afslag staat al aangegeven welke route we moesten volgen naar het festivalterrein. Parkeerplekken waren er genoeg. Beetje jammer dat je daar vijftien euro voor moest neertellen. ' Was je hem dan ook?', vroeg ik beleefd aan de parkeerwachter. Hij keek me verbaasd aan en vroeg ons nogmaals 15 euro te betalen. Vanaf de parkeerplaatsen is het een aardig stuk lopen naar het festivalterrein, maar dit was geen onaangename wandeling met het mooie weer. Aangekomen bij de ingang haalden we alles uit de zakken, hielden even de handjes omhoog en liepen daarna richting de lockers.

Het terrein

Het festivalterrein was niet groot, maar dat maakte Electronic Family juist zo gezellig. Eerst even wat consumptiemunten regelen. Er waren genoeg loketten en nauwelijks rijen. Na de eerste consumptie ging ik kijken wat het terrein zoal te bieden heeft. Aan de linkerkant van het terrein stond de Grotesque tent vanwaar je in een rondje rondom het terrein langs iedere tent en de Family Stage kwam.

Allereerst ging ik de Armada Ten Years-tent bekijken. Het was er nog rustig, maar de beats waren prima om op gang te komen. Zodra Ruben de Ronde ging draaien werd de tent voller en eenmaal vol, bleef hij vol. Ruben maakte het blijkbaar niet uit wie of wat er stond, want hij bouwde zijn set heerlijk op tot een volle dansende tent. Alleen de ongelijke houten vloerdelen gaven wat ongemak. Tijdens de set van Ruben liep ik naar de Family stage waar Marlo, onze 'Dutch guy from Australia draaide. Ik was niet zo bekend met zijn muziek, maar hij overtuigde met zijn trance met een vleugje techno . Wat me opviel is dat ondanks de tenten en de Family stage niet ver uit elkaar stonden, je geen last had van het geluid afkomstig uit een andere tent.

Op de hoek van de Family stage stond een klein tentje. Eenmaal binnen was ik meteen onder de indruk. 'Wow, het lijkt wel een club', dacht ik toen ik de Global Grooves-tent inliep. De tent had meerdere verdiepingen en ringen waar gedanst kon worden. Toen ik doorliep, kwam ik op een volle dansvloer terecht waar het publiek losging op de unieke trance van Heatbeat.

Een grote familie

Ik kreeg dorst en besloot een rondje te maken over het terrein. Eerst even het toilet bezoeken. Voor één muntje mocht de hele dag langskomen. Goed geregeld! Ook rijen waren er niet te bespeuren.

Als je regelmatig feesten bezoekt, zul merken dat je partygangers gaat herkennen en zij jou. Is dat dan de betekenis achter de naam 'Electronic Family'? Ik vind de naam van het festival ineens erg goed gekozen want de hele dag kwam ik bekenden tegen. Tegelijkertijd werd de familie alleen maar groter met nieuwe mensen die je er ontmoette. Op het terrein zelf was het de hele dag druk maar relaxed. Er lagen mensen te chillen in een kring van hangmatten of ze zaten in een oosters aandoende tent aan de waterpijp. De sfeer was er enorm goed.

Voor ik weer op wil gaan in de muziek, checkte ik eerst wat er tussen de podia allemaal gebeurde. Mensen stonden of zaten te genieten en om een heel klein autootje stonden mensen met koptelefoons uit hun dak te gaan op een silent disco. Ik maakte een foto van de chauffeur. Hij wilde naar me zwaaien, maar besloot dat maar met de ruitenwisser te doen. Voor diegenen die het festival een andere draai wilden geven stond er een draaimolen met in het midden drie mannen die je af en toe een extra zwieper gaven. Niets voor mij.

Druk

Op de Family stage zijn Aly en Fila inmiddels bezig. Tijdens de set van het Egyptische dj-duo (in de praktijk is het er enkel een, want de ander schijnt last van zijn gehoor te hebben) voelde je dat er er naar een climax toegewerkt werd.

Inmiddels was het in elke tent druk. Het was gelukkig nooit té druk, maar gezellig, met genoeg ruimte om te dansen. Het moet te gek zijn voor een dj om hier te staan.

Ik was van tevoren al benieuwd naar RAM, één van de betere Russische remixers. Hij staat in de Grotesque-tent en is al aan het knallen als ik aan kom lopen. RAM laat de haringen van de tent nog net in grond, zo gaat 'ie tekeer. Iedereen vindt het dan ook prachtig. Ik verlaat RAM en pakte nog een deel mee van Cosmic Gate. Zij staan altijd garant voor een goed feest en dat was deze keer niet anders. Daarna maakte 'good old' Ferry Corsten zijn opwachting en die stond op mijn 'must-see' lijstje .

Voor de Family Stage was inmiddels een golvende massa van handjes te zien en er steeg gejuich op als de beats inslaan. Ferry Corsten kennen we allemaal en verzorgde een lekkere set zoals we gewend zijn van hem. Toch piep ik er even tussen uit om Ummet Ozcan te horen. Inderdaad, alleen horen want ik kom niet verder dan de eerste ring. Het was er gewoon te druk. Na zijn set is één ding is zeker: Ummet kan op mij rekenen dat ik naar zijn volgende feestje kom. Ik wil eens een volle set van hem meemaken.

De afsluiting

Dan is het tijd voor Markus Schulz. Ik ga er onmiddellijk heen, want ik weet dat afsluiten op Electronic Family een waar spektakel is. En een spektakel was het! Markus neemt met ons afscheid van de zon en verzorgde een supergoede set. Op het open podium kwam het echt volledig tot zijn recht. De booth waarin Schulz stond te draaien lichtte helemaal op en ging over in verschillende kleuren. Soms leek de booth wel in brand te staan door het vuurrode licht. De lasers die over het publiek heen flitsen en de mast die midden in het publiek stond werkte mee aan de visuele effecten. Schulz bleek een juiste afsluiter en tot elf uur werd je getrakteerd op een combinatie van opzwepende muziek voorzien van visueel spektakel. Het publiek is één grote dansende zee geworden en iedereen reageerde enthousiast op elke beatboost met gejuich.

Aan het einde schotende eerste klappen vuurwerk uit het podium. De show veranderde in een grote vuurwerkshow waarmee Markus Schulz zijn set spectaculair eindigde.

Wat een enorm goed feest was Electronic Family 2013. Een vriend van me zei tegen mij: 'deze gaat in de boeken'. Het publiek loopt als een kudde naar de uitgang, maar wat opviel is dat het zo relaxed ging. Zelfs bij de toiletten stonden geen overvolle rijen. We lopen ik een lange stoet het bos door en de sfeer bleef goed. Tot volgend jaar dan maar, dan heb ik weer een reünie met m'n familie in het Amsterdamse Bos.

Interviews

Op Electronic Family 2013 interviewden we diverse dj's. Het interview met Ferry Corsten is hier te lezen. Een interview met Tom Fall vind je hier.

De overige interviews verschijnen in de loop van de week online.

Foto's Electronic Family 2013