Party report: Electronic Family [zaterdag 19 juli]

Wat: Electronic Family
Waar: Amsterdamse Bos, Amsterdam
Wanneer: Zaterdag 19 juli 2014
Tickets: 45 euro
Line up: o.a. Ruben de Ronde, MaRLo, Armin van Buuren, Protoculture, RAM, Driftmoon, Allure, David Gravell
Reporter: Peter Güldenpfennig
Fotografie: Ron de Vos

Electronic Family beleefde alweer haar vierde editie. De line-up was groots, de setting, het Amsterdamse Bos, geweldig, en het weer goed. Alles stond hiermee in het teken van een geslaagd festival.

Op het festival terrein stonden vier stages, de Family Stage wat gold als mainstage, de Global Grooves-stage, de Grotesque-stage en de Armada Stage. Elke stage had een sterke line-up, wat voor de liefhebber behoorlijk wat luxeproblemen zorgde. Maar goed, liever een luxeprobleem dan een magere line-up, nietwaar?

Sterke start

Hoewel festivals soms wat op gang moeten komen was dat op Electronic Family alles behalve het geval. Vanaf het eerste moment dat Ruben de Ronde plaats nam achter de decks wist hij het publiek al mee te krijgen, ondanks dat het terrein zich nog vulde met mensen. Na hem zette MaRLo de sterke lijn door en draaide ook meer dan prima. Het publiek liet zich in ieder geval volledig meeslepen door de uit Nederland afkomstige Australiër.

Ieder zijn eigen publiek

De Grotesque-stage en de Global Grooves-stage stonden tegenover elkaar opgesteld. Opvallend was dat beide stages niet hoefden te vechten om publiek. Sterker nog, zij deelden elkaars publiek en beide stages waren ook continu goed gevuld met mensen. Terecht, want op beide stages werd erg sterk gedraaid. Op Grotesque door onder andere Sied van Riel, John O'Callaghan en vooral RAM , die een meesterlijke set neerzette. Op Global Grooves springt vooral Fausto eruit, die lekker stevig draaide.

Armada

De Armada-stage bevond zich op een wat afgelegen gedeelte en dat was te merken, want het was daar over het algemeen rustiger dan op de andere stages. Jammer, want ook hier hebben we genoeg moois gehoord. Zo was Protoculture heel vet en hebben we ook genoten van Jerome Isma-Ae en Toby Hedges.

Organisatorisch

Alles was tot in de puntjes geregeld. Er was werkelijk geen wachtrij te bekennen bij de diverse barretjes en eettentjes. Ook wat munten betreft kon je overal terecht om deze te pinnen of aan te schaffen met contanten.

Ook erg attent: verspreidt over het terrein vond je plekken waar je gratis water kon halen. Dat zou eigenlijk standaard moeten zijn op ieder festival wat ons betreft. Het was in ieder geval welkom met de hitte.

Als we al iets te klagen hebben, dan is het dat we weinig beschutting tegen de zon op het terrein konden vinden.

Oorverdovende stilte

Om 18.00 uur werd er stil gestaan bij de slachtoffers van de vliegramp in Oekraïne. Headophones werden uitgeplugd, schermen gingen op zwart en generators gingen uit. Zo'n mensenmassa en dan zo een stilte? IJzingwekkend mooi en goed om te zien dat de 'trance family' daadwerkelijk met elkaar een festival kan beleven, maar ook medeleven kan tonen.

Conclusie

Electronic Family bewijst dat trance een genre is die een groots eigen festival verdient. De sfeer was top en ondanks de warmte waren er totaal geen verhitte opstootjes tussen bezoekers. Da's toch redelijk uniek op een festival waar zoveel mensen bij elkaar zijn. Daarbij was afsluiter Armin van Buuren ook enorm sterk, hoewel we ook echt Cosmic Gate met Emma Hewitt niet mogen vergeten, wat een set! Volgend jaar weer Electronic Family? Zeker weten!