Party report: Straf_Werk Festival [zaterdag 23 augustus]

Wat: Straf_Werk Festival
Waar: Sportpark Riekerhaven, Amsterdam
Wanneer: zaterdag 23 augustus 2014
Line-up:

Naam reporter: Cas Smit

Een blubberige entree

Het was de afgelopen week niet al te best weer, de regenton liep over van ellende en de zon liet zich maar af en toe van zijn beste kant zien. Na een regenachtige zaterdagochtend bleef de regen ’s middags achterwege en kon het feest beginnen. Bij aankomst lopen we over een blubberig pad naar de ingang. Ook op het festivalterrein is het een blubberige bende, plassen bij de wc’s (dit is geen woordgrapje), blubber bij de kraampjes. Maar vooral de doorgang langs de wc was best ernstig. Aan natte voeten was niet te ontkomen en een aantal mensen hebben de modder ook van dichtbij mogen bewonderen. Pas rond een uur of vier werd er eindelijk wat aan gedaan door planken over de blubber te leggen. Ik vraag me af waarom de organisatie hier niet veel eerder mee begon, vòòr het festival bijvoorbeeld. Je neemt een sportpark als locatie, het regent al weken in ons fijne land dus je had kunnen weten dat het een bende zou kunnen worden.

Muziek! Daar weten ze wel raad mee.

Nadat de Strafwerk festivaleditie van Mud Masters hadden gewonnen kon het feest beginnen want veel negatiefs was er verder niet te vinden. Kijk bijvoorbeeld even naar de line-up, een lijst met aardig wat namen en niet zomaar namen. Strafwerk bracht artiesten naar Amsterdam waar men op zit te wachten. Artiesten als Jamie Jones, KiNK, Huxley, Ten Walls en Shadow Child.

Bij die eerste beginnen we de dag lekker want Jamie Jones staat zoals gewoonlijk heerlijke plaatjes te draaien voor het publiek dat duidelijk naar deze stage is gekomen om deze man te bewonderen. Tussendoor even wat eten was geen probleem, met de ruime keuze aan voedsel kon je jezelf weer even opladen voor de rest van de dag.

We vervolgen onze weg richting Job Jobse die de tent aan het dansen krijgt met zijn mellow duistere klanken die de gehoorgang een kleine massage geven.

Een stijgende lijn

Op muzikaal gebied werd het als maar beter en beter, hoewel dat niet bij elke stage het geval is. We staan bij Amine Edge & Dance die een set neer zetten die in het voorprogramma van het feest van Sinterklaas nog als saai bestempeld zou worden. Huxley staat daarentegen een hele fijne set te draaien; de Ruimte-stage is dan voor mij ook zeker de lekkerste stage van de dag. Zeker als om half acht Huxley wordt afgelost door mijn held, KiNK! Na zijn meesterlijke set op Tomorrowland was dit weer de eerste keer dat ik hem mocht bewonderen. KiNK is een artiest die je moet zien en niet alleen moet horen. Hij speelt met het publiek evenals met zijn dj tools. Voor KiNK moet draaien voelen als een speelkwartier maar dan anderhalf tot twee uur lang. Hij stopt al zijn creativiteit en energie in zijn set. Hij neemt veel risico’s en is niet bang om een foutje te maken want ja, als je doet wat KiNK doet kan het simpelweg niet altijd perfect gaan. Zijn set is een genot voor oog en oor.

Een fijne afsluiter

Finnebassen, die vaak een mellow setje voor het publiek klaar heeft, snapt dat afsluiten met een wat hardere set toch wel gewenst is en laat dan ook een heerlijke set horen met een flink tempo. Een lekkere afsluiter op een deephouse festival dus.

Conclusie

Het was vies, het was lekker, het was blubberig, het was mooi. Een fijne dag met hoogstaande muziek. Misschien een idee voor de organisatie om het volgend jaar op een andere locatie te doen of gewoon iets beter op het weer inspelen.