Party report: Dream Village

Wat: Dream Village
Waar: Vijf Eikenweg, Oosterhout
Wanneer: Zaterdag 6 september
Line-up: Submotion, Faizar, Rebourne, Audiofreq, Thyron, Zany, Deepack, Donky Rollers, Hard Drive, Phuture Noize, Jack of Sound, Frequencerz, B-Front, Titan, MC DV8, Suyano, Mell Tiera, Kill the Buzz, Funkerman, La Fuente, Franky Rizardo, Shermanology, Dyna, Gregor Salto, Biggi, Elton Jonathan, Yellow Claw, MC Steef, Kevin Kaos, Resistance, Raiden, X-Pander, E-Force, Alpha2, Digital Punk, Luna, High Voltage, Chain Reaction, Thera & Deetox, Radical Redemption, Warface, MC Da Syndrome, Sci-fi, Diablo Project, Panic, Re-Style, Amada, DayMar, Dommyknocker, Dyprax, Nosferatu, Partyraiser, MC Nolz, Orphan, Potato, Dany Bpm, Pat B, Genius, Dr. Phunk, Dr. Rude, Kutski, Playboyz, Ruthless, Transfarmers, MWAK, Bass-D, Pavo, MC Omen, MC Apster, Royal, Naviday, L.O.N, Brocco, Naffz, David Ghetto, Rave van Fortuin, Puinhoop Kollektiv, Def Rhymz, STTRBSTN, Giocatori, FeestDJRuud, Outsiderz, MC Shockwave
Reporter: Robin van der Kooi
Fotografie: Bryan Belga

Deze editie van Dream Village zou een absolute knaller moeten worden. Het jaar waarin de organisatie voor de vijfde maal Dream Village festival organiseerde. Dit alles vond plaats op Sportpark Heihoef in Oosterhout. Nu staat het zuiden sowieso al bekend om beter weer dan in de rest van Nederland, de bourgondische levensstijl en de uitermate fijne gastvrijheid maar intieme gezelligheid was toch wel het toverwoord op deze editie.

De programmering

In totaal hadden zo’n slordige 4000 mensen geregeld dat zij die dag op het jubileumjaar present waren. Dit jaar waren er maar liefst zes area’s waarvan twee nieuwe. Verder werden er vier hostings gedaan en twee area’s werden vanuit de normale programmering verzorgd. Er was in ieder geval voor ieder wat wils! Van Nederlandstalige meeschreeuw platen tot aan snoeiharde hardcore waarbij je het niet in je hoofd haalde om nog maar één woord uit te spreken.

Op de locatie vernam ik dat het volledig uitverkocht was. Hartstikke mooi natuurlijk want hoe mooier is het om in je jubileumjaar uitverkocht de boeken in te gaan! Elke stage werd dan ook drukbezocht met de rawstyle stage als absolute knaller. Dit bleek later een voorbode voor veel gezelligheid want welke dj er ook optrad in welke area, het aantal mensen werd er niet minder om. We begonnen onze droomreis om 13.00 uur en het moest allemaal nog een beetje opgewarmd worden. Helaas voor dj Rebourne viel dat niet mee want op de mainstage bleef het nog opvallend rustig. Toch jammer voor zo’n veelbelovende dj want het publiek bleef op een gereserveerde afstand staan. Halverwege zijn set veranderde die gereserveerdheid en schoven mensen ook letterlijk op.

Hier kon je verder genieten van heerlijke melodieuze hardstyle tracks die je letterlijk meenamen in een droom. Na deze opwarmset maakten we de switch naar de hardcore area dat rond een uurtje of 15.00 al volledig vol was. Zo kregen we ook later de bevestiging bij de hardcore stage die namens de organisatie zelf werd ingericht. Re-style, die al om 15.00 uur moest draaien, pakte heerlijk uit met platen als ‘Get Crackin’ en ‘ the Conquest of Fury’. Tussendoor niet vergeten een watertje te pakken want het begon toen al aardig warm te worden.

Toen we vervolgens bij de raw hardstyle area aankwamen waarop op dat moment Alpha² en E-Force draaiden, wisten we dat het hier in ieder geval niet meer rustiger ging worden. Wat een intieme leuke sfeer en wat gingen de mensen al vroegtijdig uit hun plaat! Heerlijk om te zien dat je in een vrij beperkte aankleding van de tent het toch al zo erg naar je zin kunt hebben, puur en alleen mogelijk gemaakt door de dj’s en de uitzinnige MC Da Syndrome (de naam zegt het waarschijnlijk al).

Ook namen we even een kijkje bij dj Ruthless die om 19.00 uur in de gehoste tent van Dr. Rude bezig was om zijn kunsten te vertonen. Hier was het vooral gezellig druk en stond je wat minder naar zuurstof te happen. Heerlijke jump/tek werd hier gedraaid en als je in een fatsoenlijke ruimte even lekker los wilde gaan dan bood deze area je precies wat je wenste.

Opvallend

Bij de house stage die gehost werd door dj Biggi bleef het eigenlijk wat rustig. Niet dat je jezelf afvroeg of iedereen verstoppertje aan het spelen was maar meer dat je dacht: 'zo mag het van mij wel blijven qua drukte'. Helaas was dit ook het geval en daardoor ontstonden er wat lege plekken. Eerlijkheid gebied te zeggen dat deze area ook een beetje weggedrukt werd achter op het terrein. Waarschijnlijk viel dit minder op bij de gemiddelde festivalbezoeker of was simpelweg de animo voor house die dag even afwezig.

Ook namen we even een bezoekje aan de nieuwe stage Het Tussenuur. Vergelijk het een beetje met Het Foute Uur op Q-Music waar je alleen maar muziek hoorde wat je zelf niet zo snel zou opzetten. Dit was ook zeker het geval en dat maakte deze area eerder grappig en gek dan dat je hier met je maten de hele dag zou vertoeven (mits je natuurlijk liefhebber bent van foute gekke platen). FeestDJRuud was hier toch wel de publiekstrekker.

Verder waren de setjes van E-Force vs Radical Redemption, Nosferatu en Frequencerz toch wel opvallend goed! Zowel qua sfeer als platenkeuze. De mensen werden zichtbaar vrolijk toen deze dj’s op het podium verschenen en voldeden dan ook aan de verwachting: rauw, hard en een verhoging van het aantal BPM. Voor de Radical Redemption liefhebbers was het helemaal smullen geblazen want in deze set kon je al een voorproefje krijgen van de showcase die gaat plaatsvinden tijdens het indoorfeest Supremacy in Den Bosch.

Afsluiter

Deze werd dit jaar op de mainstage verzorgd door B-Front en Titan. Twee grote namen van Fusion Records en dj’s die wel weten hoe je op een waardige manier moet afsluiten. Het was een drukke bedoening, op een goede manier, en mooie oude platen passeerden de revue. Helaas is het een goed teken dat zo’n laatste uur dan ook weer snel voorbij ging. De dj’s wisten het publiek zo enorm goed mee te nemen in hun enthousiasme dat het ook maar tien seconden leek wanneer de eerste vuurpijlen de lucht ingeschoten werden voor de eindshow. Helaas viel die eindshow iets tegen omdat deze nogal kort was. Dit mocht de pret niet drukken en mensen gingen dan ook met een voldaan gevoel naar huis. Wellicht met een kleine suis in het oor want het geluid was absoluut goed en mainstage-waardig.

2015?

Absoluut een GO! Als dit festival zich op deze manier blijft ontwikkelen dan kon het wel eens DE verrassing van 2015 worden. Alleen moet de organisatie dan wel meer aandacht besteden aan de vormgeving van het festival. Het concept is goed, de area’s en de djs zijn prima uitgekozen en alleen iets meer creatieve mind zal leiden tot (nog) meer positieve PR en dus hondstrouwe festivalbezoekers die Dream Village al tijdig in hun agenda’s hebben staan!