Party blog: Awakenings Festival 2015 [zaterdag 28 juni] (day 2)

Wat: Awakenings Festival (zondag)
Waar: Spaarnwoude Halfweg
Wanneer: 28 juni 2015
Line-up: Adam Beyer, Ida Engberg, Pan-Pot, Joseph Capriati, Sven Väth, Karotte, Ricardo Villalobos
Naam blogger: Patrick van der Spoel
Entree: €40,-

Voor het tweede jaar op rij besloeg Awakenings het laatste weekend van juni en het grootste Nederlandse technofestival was wederom beide dagen uitverkocht. Steeds vaker klinken er geluiden dat Awakenings het beste technofestival ter wereld is, want alle grootheden uit de scene zijn bij dit evenement steevast aanwezig. Kortom: als je van techno houdt, moet je hier zijn geweest en Clublife Magazine was er de tweede dag bij!

Begrip

Awakenings, al jaren een begrip voor feestgangers, draait vooral om de beste techno. Met imposante, grote stages en indrukwekkende geluidinstallaties word je nagenoeg weggeblazen bij elke stage. De visuele effecten zijn ook dit jaar weer tot in de puntjes verzorgd. Bij elke stage zijn er een groot aantal lasers en stroboscopen aanwezig die de zintuigen elke seconde bezig houden. Doordat alle grote namen op dit festival aanwezig zijn, is het vaak lastig te kiezen wie je wilt zien. Hierbij word je gedwongen tussen keuzes die je eigenlijk niet wilt maken en dit is het gehele weekend zo.

Een verschil tussen de zaterdag en de zondag is dat op zondag een aantal stages gehost werden door diverse grote labels als Minus, Drumcode en Electric Deluxe. Ook de prijs scheelde behoorlijk ten opzichte van de zaterdag. Voor een zondag ticket betaalde je €40,-, terwijl een zaterdag ticket €55,- kostte. Munten waren te verkrijgen voor €2,80 per stuk op verschillende plekken op het terrein. Evenals bij alle drink- en eetgelegenheden stonden hier nooit lange rijen, dat zien we graag! Ook de entree verliep erg snel. Het terrein was erg overzichtelijk met duidelijke borden en genoeg toiletten en eet- en drinkgelegenheden. Daarnaast waren er ook speciale plekken gecreëerd om je water gratis bij te vullen. Het terrein is al jaren hetzelfde, maar iets wat werkt moet je vooral zo houden.

Muzikale reis

De muzikale reis begon bij Julian Jeweil bij de Minus stage. Ondanks het vrij vroege tijdstip stond de zaal al aardig vol en de sfeer zat er al erg goed in. Met zijn energieke set zorgde hij voor veel handen in de lucht en een goed begin van de dag. Bij de Drumcode stage was de Sam Paganini al vroeg op dreef. Het publiek stroomde in grote getalen richting de mainstage en niet zonder reden. Vooral zijn eigen platen, waaronder zijn laatste release 'Rave', deden het erg goed bij het publiek en zorgde daarmee voor een opgetogen sfeer. Het begin van de set van Paul Ritch was gezien het tempo van zijn voorganger wat aan de softe kant. Nicole Moudaber was toen al enige tijd begonnen aan haar set bij Area X. Het tempo lag hier een stuk hoger en dat was aan de dansende menigte af te zien. Veel verhitte mensen met plakkende shirts staan vlak naast de tenten lucht naar lucht te happen. Ondanks de hitte zorgde de beats met opmerkelijk veel bass ervoor dat je niet stil wilde en kon blijven staan. Eenmaal terug bij de mainstage was Paul Ritch bezig met zijn afsluiting en hij zorgde voor een uitzinnige menigte met zijn eigen track 'Run Baby Run'.

Harder

Het werd tijd voor wat harders en in de Z-tent stond Karenn, bestaande uit Blawan en Pariah, klaar om te beginnen. Dit werd een intens uur dat werkelijk om is gevlogen. De ene na de andere beuker galmde door de tent en de vibe was hier fantastisch, wat een energie! Helaas duurde hun optreden maar een uur en lieten zij de tent in euforie achter.

Matador was in de Y-area bezig aan zijn laatste half uur. Deze tent stond zeker niet vol, maar er zat heel veel energie in zijn set en dat was duidelijk overgeslagen op het publiek. Het mooie aan zijn sets is dat hij altijd zijn eigen nummers draait. Ook van zijn laatste album Play With Me Pt.2 kwamen een aantal nummers voorbij. Met zijn kenmerkende, swingende klanken bracht hij het aanwezige publiek in beweging tot aan zijn laatste toon.

Het weer was inmiddels omgeslagen en het begon met regenen, maar hier hadden zowel de gasten van Pan-Pot als het publiek geen boodschap aan. De set van Pan-Pot was naar mijn mening een van de betere van de dag en boeide van begin tot eind. Ondanks de (lichte) regen stond het hier vol en ging iedereen uit zijn dak. Met onder andere ‘Goliath' van Gregor Trasher werd het gras bij de mainstage flink aangestampt. Veel tracks die gedraaid werden in deze set worden nu gezocht op verschillende social media kanalen, een teken dat deze set in goede aarde viel bij het grote publiek.

Joseph Capriati was een van de vele artiesten die twee keer in twee dagen geprogrammeerd stond. Deze Italiaanse deejay weet altijd te zorgen voor een feestje en dit optreden vormde daar geen uitzondering op. Zijn set begon duidelijk wat aan de rustige kant, maar na een half uur schroefde hij het tempo wat op en kwam het toegestroomde publiek er goed in. Hij zorgde voor veel energie bij de V-area met onder andere een remix van ‘Off the Wall' van Pink Floyd en 'Cleric' van Recondite. Op de juiste momenten zorgde de co2-kanonnen voor een extra dimensie.

Bepalen waar je gaat afsluiten is het moeilijkste moment van de dag, zeker als er legendes als Richie Hawtin, Ben Klock & Marcel Dettmann en Collabs3000 allemaal tegelijk op het programma staan. In de wat kleinere, maar volgepakte Z-area waren Speedy J & Chris Liebing, bekend onder de naam Collabs 3000, al bezig met hun 3,5 uur durende set en dus besloot ik hier eerst te gaan kijken. Eenmaal aangekomen bij deze tent merkte je dat dit andere koek was. Wat een bruut geweld was dit. Het maakt hen niet uit of ze er nou een uurtje staan of 3,5 uur, het tempo is onvermoeibaar hoog en je ziet diverse bezoekers elkaar vol ongeloof aankijken hoe dit duo de een na de andere knaller aan elkaar draait. Hetzelfde geldt voor het duo Ben Klock & Marcel Dettmann waar ik arriveer voor de laatste drie kwartier van het weekend. Ook deze heren staan te vlammen alsof het niets is en geven een meer dan waardig afscheid aan een wederom fantastische editie van Awakenings.

Awakenings Festival is een festival dat tot in de puntjes goed is geregeld en voor techno liefhebbers een waar walhalla is. Geen poespas, maar goede techno. Het terrein is al jaren hetzelfde en dat is een compliment naar de organisatie. Ook dit jaar was weer een geslaagde editie en niet voor niets zag je dit jaar steeds meer buitenlanders naar Spaarnwoude komen, Awakenings wordt namelijk wereldwijd alsmaar populairder.