Houseqlassics

Afgelopen zaterdag stond de elfde en tevens laatste editie van Houseqlassics op het programma. In de Heineken Music Hall konden 5.000 jong- en oudgedienden genieten van die oude tracks die het begin vormden van de dance-muziek zoals we die nu kennen. Naast oude houseplaatjes werden de bezoekers ook getrakteerd op oldschool en early rave.

Ondergetekende is geen enorme fan van dit genre, maar de voor mij dramatisch verlopen editie van vorig jaar (knieschijf uit de kom en op krukken de HMH uit) moest over gedaan worden. Dit was dus mijn eerste Houseqlassics die ik echt van begin tot eind heb kunnen beleven.

Voor mij was het de eerste, voor anderen is dit concept al elf jaar bekend terrein. Dit concept werd voor het eerst gehouden in 1999 en dit jaar was de laatste editie. Organisator Q-dance heeft aangegeven dat het tijd werd voor iets nieuws, iets anders spannends en zal Houseqlassics voorlopig in de kast zetten. Wie weet komt het in een andere vorm ooit weer terug. Tot zover het verleden en de toekomst.

Het heden dan nu. De nacht begon rond een uur of 11, met Francois achter de decks. Zijn set was een prettige binnenkomer voor mij. Het was nog niet zo druk beneden dus ik kon mooi op mijn gemakje de zaal verkennen. Zoals gewoonlijk stond er weer een dikke bak geluid en ook de welbekende Q-dance lamp hing weer in de zaal. 

De stage zag er mooi uit. Achter de booth hing een afbeelding van een levensgrote jukebox, er hingen diverse spiegelbollen en waren ter decoratie muzieknoten opgehangen. Het totaalplaatje was mooi maar zo te zien wel een tikje simpel; er waren niet veel elementen gebruikt.

Na de set van Francois heette mc Ruffian ons welkom, kwam er een soort van intro-show-stukje voorbij en mocht dj Ghost laten zien wat hij in huis had. Het feest zat nog steeds in de opbouwfase dus het moest allemaal nog een beetje loskomen.

Pas bij Gizmo begon de muziek echt interessant te worden. Het tempo ging iets omhoog en de inmiddels flink volle HMH (het was uitverkocht) begon flink in beweging te komen. Vraag me niet welke tracks hij draaide want een kenner ben ik niet, maar vet vond ik het wel! 

De rem ging er echt volledig af toen Uzi achter de decks verscheen, vergezeld door mc Da Mouth Of Madness. Deze mc is al een paar keer gestopt maar kan het toch niet laten om af en toe nog op de stage te verschijnen. 

Uzi maakte mij echt blij. Early rave is niet mijn ding maar gek genoeg was dat nu toch een beetje wél het geval! Niet te snel, af en toe een bekend hitje tussendoor en lekker knallen. De sfeer was ook prima, iedereen ging los of stond gezellig met elkaar te babbelen. Ik heb geen opgefokte of chagrijnige mensen gezien.

Op diverse partyfora werd achteraf wel melding gemaakt van wat opstootjes maar ik heb ze gelukkig niet gezien. Naar mijn idee hing er juist een positieve stemming en had iedereen er echt zin in om van deze laatste editie echt een mooie te maken. Een happy funeral zeg maar.

Het was tijdens de drukste uurtjes van de avond wel erg druk in de zaal viel me op; het leek drukker dan normaal in een uitverkochte HMH.

Na de heerlijke set van Uzi en aansluitend een goed vervolg van Digital Boy mocht oudgediende Isaac de zaal vermaken met zijn platenkeus en mixkwaliteiten. Hij wist maarliefst 30 platen te draaien in dit uurtje en mixte zoals gewoonlijk weer prima aan elkaar.

Aan de platenkeuze viel wel wat op te merken want het waren voornamelijk hitjes, maar het publiek (inclusief mijzelf) kon het absoluut waarderen. Vooral de happy hardcore-platen waren echt gaaf om te horen. Onder andere “Critical Mass - Burning Love” en “Paul Elstak - Luv U More” kwamen voorbij. Die plaatjes zat ik vroeger als tiener te luisteren, dromend van mijn eerste feest.

Na de set van Isaac, die netje had opgebouwd naar echte early rave, draaide Ruffneck het tempo weer een beetje terug. Het leek alsof hij zelf zijn opbouw wilde bepalen. Op zich was dit niet zo erg want een rustmomentje kwam eigenlijk wel goed uit; even opladen voor de laatste twee uur van Houseqlassics.

Halverwege zijn set zat Ruffneck weer op het tempo wat je kon verwachten van deze man en zo bouwde hij gestaag door naar het einde. Alles bij elkaar een redelijke set van deze man.

Vince had de eer om een periode van 11 jaar Houseqlassics af te sluiten. De platenkeuze werd me inmiddels iets te rauw en het tempo lag wel erg hoog, maar dankzij zijn mixkwaliteiten viel er ook deze set genoeg te genieten.

Houseqlassics kwam dus aan zijn einde, maar hier werd niet echt specifiek bij stilgestaan door de mc of bijvoorbeeld met een speciale outro. De nacht eindigde eigenlijk net als ieder ander feest en dat was toch wel jammer. Q-dance had hier best wat meer aandacht aan kunnen (laten) besteden.

Maar, ondanks wat kleine minpuntjes was het een mooie editie. Ik hem blij dat ik Houseqlassics op de valreep toch nog op een goede manier heb kunnen meemaken!

Door: Steven Annegarn