House Of Versus - Synergy

Het moest er vroeg of laat een keer van komen: het einde van het Amsterdam Dance Event 2010. Hoewel er toch nog echte die-hard liefhebbers zijn die zelfs de zondagavond nog doorgaan, lag mijn vierde en laatste ADE feest toch op de zaterdagavond.

Ook al voel ik me al lang geen twintig meer en heb ik in de laatste nachten hooguit vier uur geslapen, ik had absoluut nog erg veel energie over en heel erg veel zin in deze zaterdagavond. Na een geweldige Armada Night, Intuition Sessions 2 en een iets mindere Paul van Dyk, was het inmiddels de hoogste tijd voor House Of Versus - Synergy.

Met een line-up waar menig tranceliefhebbend hart sneller van gaat kloppen en waarbij het spreekwoordelijke water je in de mond loopt, leek me dit de ideale afsluiting van een legendarische week.

Nadat we zonder bekendgemaakte reden ruim een half uur te lang aan een gesloten duur hebben staan wachten, was het eindelijk tijd om naar binnen te gaan in de Passenger Terminal Amsterdam. Jammer genoeg was dit pas de allereerste keer dat ik hier op deze locatie geweest ben, want bij het eerste aanblink van deze moderne en ruime hal voelde ik het al aan: dit ging een geweldige avond worden op een even geweldige locatie. Het is een bijzonder gebouw aan het IJ, wat er normaal gesproken voor dient om de vele zeecruiseschepen die de hoofdstad bezoeken te verwelkomen. Voor deze avond was het een klein beetje uitgebreid tot een hoogwaardig evenementenlocatie.

Door de vorm en hoogte van deze uit glas, staal en hout opgebouwde hal, klonk het geluid hier ook werkelijk perfect. Ik heb dus ook op de hele avond geen enkele echo, galm en doffe beats kunnen ontdekken. Uitsluitend heldere klanken, zoals je het eigenlijk op elk feest zou willen hebben.

Benjamin Bates was de DJ die op dit feest voor de aftrap zorgde. Door de late binnenkomst heb ik hier overigens maar weinig van meegekregen. Wat ik hoorde was overigens ook niet echt mijn stijl muziek. Voor een tranceliefhebber was zijn sound een beetje te oppervlakkig.

Iemand die al een stuk beter wist waar men op dit feest op stond te wachten, was Josh Gabriel. Ook al is zijn stijl toch altijd van een ietwat lager tempo, het is wel een aangenaam geluid om tijdens het eerste uur van de avond te horen. De menigte op de dansvloer begon steeds meer vorm aan te nemen, en de sfeer begon er ook steeds beter uit te zien.

Tussen 24:00 en 01:00 uur was het de beurt aan het Duitse duo Cosmic Gate. Ook deze jongens hebben een flink aantal heerlijke beats over de speakers laten knallen. Enkele van hun eigen tracks zorgen naar mijn menig toch nog voor het hoogte punt van hun set. Eerlijk is eerlijk: het hoogtepunt van hun set was eigenlijk nog niks vergeleken bij het hoogte punt van de avond: Ferry Corsten.

Terwijl hij met zo’n 1,65 meter maar klein van stuk is, behoort hij achter de draaitafels bij een van de grootste. Ferry Corsten is het soort DJ dat mij eigenlijk nog nooit heeft teleurgesteld. Ook al heb ik door de jaren heen veel verschillende soorten sets van hem mogen meemaken, het blijft keer op keer geweldig.

In mijn ogen is Full On Ferry 2008 het onbetwiste hoogtepunt van zijn carrière. Met de show die hij daar weg gaf, heeft hij zichzelf nooit meer kunnen overtreffen. Diegene die erbij waren zullen hoogstwaarschijnlijk dezelfde

Begrijp me niet verkeerd, ik wil hiermee echt niet zeggen dat het sindsdien alleen maar bergafwaarts is gegaan. Ferry weet nog steeds wat de fans van hem verwachten en in de meeste gevallen krijgen we dat ook van hem. Hier op Synergy was zijn set wederom om je vingers bij af te likken. Dit feest was een onderdeel van de promotietour voor zijn nieuwe mix CD; “Once Upon a Night 2”. Naast de heerlijke platen die van dit album afkwamen, draaide hij ook de beste tracks van deel 1 uit deze CD reeks. Als dat nog niet genoeg was, werden we ook nog eens op en top verwend met de beste platen uit zijn eigen discografie zoals, Made of Love, Beautiful, Fire en Radio Crash.

Dit alles werd perfect ondersteund door een aangename lichtshow, waarbij ik eerlijk gezegd toch wel de lasers miste. Dit zou het geheel nog verder geperfectioneerd hebben.

De laatste man van de avond was Roger Shah. Ook al is zijn stijl een heel stuk minder uplifting dan de plaatjes die Ferry uit zijn platentas trok, het was in mijn ogen de sublieme afsluiting voor mijn ADE. Na al die dagen feesten is het wel even aangenaam om de laatste anderhalf uur van het laatste feest, het tempo weer een beetje omlaag te schroeven. Dit allemaal zonder het echte trance gevoel te verliezen. Zijn set was precies zoals je het van hem verwacht; een mix van melodieuze platen over een breed scala aan BPM’s. De platen die hij hier op Synergy aan de menigte ten gehore bracht waren uitermate vakkundig uitgekozen. Stuk voor stuk waren het heerlijke en vooral herkenbare geluiden, die er voor zorgde dat dit feest in mijn ogen toch wel het beste feest van ADE 2010 was.

In tegenstelling tot de eerder genoemde feesten, die ik in de laatste dagen heb bezocht, was hier in de Amsterdam Passenger Terminal alles perfect.

Het was niet te druk, wat de sfeer alleen maar ten goede kwam. De locatie was van een perfect formaat. Uiteraard was de muziek waar het hier tenslotte allemaal om gaat, van een heel erg hoog niveau.

Dit feest was voor mij de eerste kennismaking met de organisatie “House Of Venus” en de locatie “Passenger Terminal Amsterdam”. Van beide ben ik heel erg onder de indruk. Mijn dank aan de organisatie, de DJ’s en de vele gezellige tranceliefhebbers is daarom ook immens groot en hopelijk kan ik volgend jaar het ADE wederom op zo’n geweldige manier afsluiten als hoe ik dat dit jaar ook heb kunnen doen.

Verslag & Foto's: Dominic Wetzer