De Feestfabriek, Amsterdam Arena, Amsterdam

 Q-dance bestaat 10 jaar en gaf afgelopen zaterdag haar verjaardagsfeestje. In stijl, want de Amsterdam Arena was hiervoor afgehuurd. De bezoekers kregen een muzikale tijdreis voorgeschoteld met elementen uit de geschiedenis van Q-dance.

Gezien de mooie geschiedenis van Q-dance beloofde dit een mooie reis te worden. Q-dance ontstond 10 jaar geleden als kleine organisator die feesten gaf in relatief kleine locaties zoals de Hemkade en bloeide in de periode tot 2005 verder op in Nederland. De HMH werd steeds vaker gebruikt, het Gelredome werd een vaste locatie en Defqon groeide uit tot een groot, uitverkocht festival.

Onder aanvoering van Q-dance is hardstyle inmiddels de wereld aan het veroveren, en de evenementen sluiten daarbij aan. Ook in Australië worden nu regelmatig feesten georganiseerd en jaarlijks worden uitstapjes gemaakt naar landen als Polen, Ierland en Noorwegen.

Andersom groeit het aantal buitenlanders dat naar de feesten in Nederland komt ook hard. Op feesten als Qlimax en Defqon lijkt het soms alsof er meer buitenlanders dan Nederlanders rondlopen. Met bussen en vliegtuigen vol reizen ze af naar Nederland voor 10 uur feest, om vervolgens weer 20 uur onderweg naar huis te zijn. Er zijn weinig feestorganisatoren die ook zulke fanatieke fans hebben.

Zo is Q-dance in 10 jaar dus uitgegroeid tot een internationale speler van formaat, met feesten in Europa en Australië en fans over de hele wereld. In Nederland raakt haast alles uitverkocht en bijvoorbeeld Defqon mag tegenwoordig richting de 40.000 bezoekers verwelkomen. Reden voor een mooi verjaardagsfeest!

Dankzij de samenwerking met ID&T (wat een week ervoor Sensation White organiseerde), was de Arena dus beschikbaar voor een mooi prijsje. Met wat aanpassingen, toevoegingen en wijzigingen werd de Arena in een weekje omgebouwd van wit danspaleis naar de oranje Feestfabriek van Q-dance. Het masker van Qlimax en Mysteryland was weer uit de kast getrokken, en hingen twee engelenvleugels die ze volgens mij van Alda Events geleend hebben en er waren veel oranje accenten aangebracht. Die oranje accenten waren overigens ook bij de bezoekers terug te vinden. Q-dance had weer mazzel dat die oranje dresscode een dag voor de WK-finale was.

De meest opvallende toevoeging in het stadion was het reuzenrad. Ja, een levensgroot reuzenrad in het stadion! Erg leuk, en aan de lange rij te zien was het ook een erg populaire attractie.

Ook muzikaal gezien was er genoeg te beleven. De nacht was opgedeeld in vijf blokken; Oldstyle outburst met oldschool als muzikale stijl, Qlubtempo Parade met early hardstyle, Qlass Elite en Partylab met hardstyle, en de Eindshow met hardcore. Deze muzikale blokken waren een goede afspiegeling van de feesten van Q door de jaren heen.

Per blok stonden er drie tot negen acts geprogrammeerd die dus allemaal een paar plaatjes mochten draaien. Dit waren grotendeels acts die al jaren op de line-ups van Q-dance staan en er op die manier echt bij horen. Alleen de Beat Providers en Digital Punk waren vreemde eenden in de bijt. Waar zij hun plaatsje aan verdiend hebben is mij niet duidelijk, in ieder geval niet op basis van het verleden.

De nacht begon dus met oldschool. Nog niet vanaf de booth op het centrale podium, maar ergens aan de zijkant op een soort van vip-podium; een merkwaardige keuze. De plaatjes die voorbij kwamen klonken lekker maar helaas was de Arena nog lang niet genoeg gevuld om wat sfeer te creëren. Iedereen was nog aan het binnen druppelen, de boel verkennen of vrienden aan het zoeken.

De sfeer kwam er pas echt een beetje in bij de Qlubtempo Parade. Na de officiële opening verschenen de dj’s achter de booth en kon het feest echt gaan beginnen. Anderhalf uur lang werden er heerlijke early hardstyle-platen op ons afgevuurd door dé representanten van die periode, te weten Pavo, DHHD, Luna, Dana, Isaac en Mondello. Mijn favoriete plaat “Arome – Hands Up” kwam helaas niet voorbij maar verder heb ik alle hitjes eigenlijk wel gehoord.

Vanaf half één ging de avond in een stroomversnelling. De cd’tjes nieuwe hardstyle werden in de spelers gestopt en het merendeel van het publiek kreeg daarmee waar men op wachtte. De Qlass Elite mocht als eerste en hierin werd netjes van zacht (Technoboy) naar stevig (Alpha Twins) opgebouwd. De combinatie Zany – Donkey Rollers – Deepack verzorgde in dit blok de vetste set.

Aansluitend verscheen The Prophet achter de decks om de top 25 te draaien. Dit moesten de 25 beste hardstyle-tracks ooit zijn maar helaas voerden actuele platen toch wel wat de boventoon in dit top-lijstje. Gelukkig ging het wel enorm los in de Arena.

Hierna stond het Partylab klaar om drie uur te gaan draaien. Ook dit ging het er weer lekker op los, al kon het mij persoonlijk niet enorm boeien. Ik heb iets teveel hardstyle gehoord de laatste tijd vermoed ik.

Het laatste blokje van de nacht was gereserveerd voor de vier hardcore-namen van de Eindshow. Hardcore komt regelmatig voorbij op Q-dance feesten dus ook deze nacht kon het niet ontbreken. Helaas gold hetzelfde voor de standaard hitjes. Overigens leek de meerderheid zich hier niet aan te storen want er werd nog volop gedanst. De Arena was ook nog zeker halfvol, daar kan men absoluut tevreden over zijn.

Al met al een leuke avond dus, die weer kwalitatief goed was zoals we dat van Q-dance kennen. Een leuk decor, goed uitgewerkt thema, oog voor detail en prima sfeer. Het geluid viel in de hoeken wel wat te wensen over maar dit is Arena-eigen.

Waar ik me wel enorm aan stoorde was de drankprijs. Ik kan nog wel leven met € 2,50 voor een biertje, maar dit weekend mochten we doodleuk € 2,75 aftikken voor een lauw en slecht getapt biertje. Erg onhandig ook met een betaalsysteem waarbij je alleen maar tegoed in bedragen van € 10, € 20 of € 50 kunt kopen. Bijzonder onklantvriendelijk als je het mij vraagt.

Maar goed, gelukkig kon dat de avond niet bederven. Het was een mooie en feestelijke tocht door de geschiedenis van Q-dance, zowel qua muziek als evenementen en decors. Verjaardag geslaagd!

Steven

Foto’s met dank aan Q-dance