Hard Bass, Gelredome, Arnhem

Op 6 februari vond in het Gelredome te Arnhem Hard Bass plaats. Dit evenement verhuisde vorig jaar na een aantal jaren Silverdome (in Zoetermeer) naar het Gelredome. Daarmee verdubbelde de capaciteit ruimschoots, niet vreemd dus het feest vorig jaar niet uitverkocht raakte. De reacties achteraf waren gematigd positief, behalve ten aanzien van het geluid, dat om te huilen was. B2s beloofde beterschap, en Partyscene ging eens kijken of die belofte werd nagekomen.

Vooraf kon hier overigens al een voorzichtig ja op beantwoord worden. De nieuwe geluid-setup was namelijk al succesvol getest op Qlimax dus die verbetering zou hoogstwaarschijnlijk wel gerealiseerd gaan worden. De line-up was daarnaast ook weer prima voor elkaar, waardoor toch behoorlijk veel vrienden en bekenden Hard Bass op hun agenda hadden staan. Deze editie beloofde succesvol te worden.

Evenals vorig jaar bestond de line-up weer uit vier teams van dj’s. Elk team, bestaande uit vier dj’s (of duo’s) mocht een set neerzetten van twee uur. Een van de vier sloot daarbij het blok van twee uur af met een half uur durende live-act. Dit was een leuke en creatieve indeling van de avond, en door de combinaties van dj’s werden de sets ook lekker afwisselend. Niet een uur lang dezelfde soort platen of stijl, maar een echte mengelmoes van alles wat hardstyle te bieden heeft.

Vanaf tien uur mocht Balistic de boel opwarmen met een lekker setje early hardstyle. Helaas was ik pas vlak voor elven binnen. Daarmee was ik wel precies op tijd voor de officiële opening, om elf uur. Het thema van de avond was The Core, een soort verbinding tussen de virtuele en werkelijke wereld. Die core werd beschermd door vier teams, te weten Green, Blue, Yellow en Red. Bij de wisselingen van de teams werd het verhaal nog wat verder uitgebreid met onder andere aanvallen op diezelfde core. Best leuk bedacht.

Na de opening verscheen Team Green, bestaande uit Crypsis, Technoboy, The Pitcher en Second Identity (een project van A-lusion en Scope dj) op het podium. Een deel van het podium werd omhoog gehesen waaronder de booth en deze dj’s vandaan kwamen.

Team Green begon meteen stevig te draaien, van rustig beginnen was geen sprake. Crypsis en The Pichter deden in het eerste uur het meeste werk. Beide dj’s gooiden er behoorlijk lekkere platen op. De combinatie van deze twee was wel wat vreemd, want Crypsis heeft een flink hardere stijl dan de Pitcher. De set kwam daardoor ietwat rommelig over.

Later kwam Technoboy erbij, en ook hij deed het leuk. Alleen van zijn nieuwe verzonnen stijltje genaamd the undersound ben ik niet zo kapot.

Team Green werd afgesloten door Second Identity. Deze live-act, bestaande uit Scope dj en A-lusion maakte zijn debuut op Hard Bass. Deze twee dj’s draaien weleens vaker samen maar nu dus voor het eerst samen live, onder deze alias, en met een hoop nieuwe platen.

In dit half uurtje hoorde ik een aantal dikke platen voorbij komen maar het was niet allemaal geweldig. Sommige platen zijn mij toch iets te slap en vrolijk.

In de zaal ging het overigens ook nog steeds niet echt los. Men stond nog druk te kletsen met elkaar en had nog niet veel aandacht voor de muziek.

Inmiddels stond het volgende team alweer klaar om te knallen: Coone, D-Block & S-te-Fan, Wildstylez, Zany en The Beholder. Die laatste twee gingen live, en ook voor hen was dat een debuut.

Dit team draaide eigenlijk wel zoals ik verwachtte. Coone deed mij niet zoveel, DBSTF waren weer goed als vanouds. Ze wisselden weer heerlijk af met hun meer subtiele en ruigere platen. “Live the Moment” van JDX was toch wel mijn favoriete plaatje van dit team. Een behoorlijk vol Gelredome beleefde deze plaat intens mee, zo was te zien vanaf het VIP-podium. De zaal stond ook behoorlijk vol, lege plekken waren niet zichtbaar. Een knappe prestatie voor een concept wat twee jaar geleden nog maar 10.000 bezoekers trok!

De live-act van dit team beloofde interessant te worden. Zany en The Beholder maken samen ook af en toe platen, en die zijn zo ongeveer het hardste binnen het hardstyle genre. Duister, rauw, grof en hard, zo kun je hun stijl het beste omschrijven.

Ik was dan ook verbaasd dat ze toch nog best ‘zacht’ en vriendelijk begonnen. Het lompe rauwe werk bleef in eerste instantie achterwege. Gelukkig kwam dit verderop in hun live-act wel naar voren met platen als ‘Do You Want Heavy’ en ‘Annihilating’. Ik denk dat de hardstyle-scene er een goede live-act bij heeft!

Het volgende clubje dj’s bestond uit Frontliner, Pavo, Tatanka en Brennan Heart (live). Zij vormden samen Team Yellow en mochten knallen van drie tot vijf. Iets wat hen behoorlijk goed lukte, wat een dikke set! Dat kon overigens ook bijna niet anders met deze drie namen, het zijn stuk voor stuk helden met weliswaar hun eigen stijl maar toch voldoende overlap. Heerlijk gewoon.

Aansluitend ging Brennan Heart live, wederom het debuut van een live-act. De vaste mc daarbij wordt Da Syndrome, misschien een wat vreemde combinatie omdat deze adhd’er harder gaat dan Brennan Heart draait. In de praktijk pakte het echter prima uit en voor het eerst sinds lange tijd genoot ik weer eens van een set van Brennan Heart.

Het team dat mocht afsluiten was Team Red, bestaande uit de Noisecontrollers, The Prophet, Zatox en Deepack (live). Ook deze set was het genieten waard. Met name Zatox schitterde achter de booth met een flink aantal nieuwe, bijzonder vette platen. Met onder andere ‘Andromeda’ en ‘I Hate U’ liet hij zien een goede winter gehad te hebben.

Ook de Noisecontrollers waren weer als vanouds goed bezig. Uiteraard hadden zij veel te weinig tijd om alles uit de kast te kunnen halen, dit losten ze leuk op met een kleine minimix van eigen producties.

Het afsluitende half uurtje van de avond was voor de mannen van Deepack. Ik verheugde mij enorm op deze set maar helaas viel het een beetje tegen. In plaats van een half uur dikke Deepack-platen, schakelden zij na een dik kwartier over naar hardcore. Eigenlijk dus maar een kwartiertje echt Deepack. Gelukkig kwamen in dat kwartiertje wel onder andere de remix van ‘The Prophecy’ en ‘Fire is in the Place‘ voorbij.

En zo eindigde Hard Bass iets na zevenen. Wat mij betreft een mooie editie. De sets over het algemeen best lekker, de zaal ging lekker los en organisatorisch heeft b2s geen steken laten vallen. De belofte over het geluid was redelijk nagekomen. Voor mijn gevoel stond het iets minder hard dan op Qlimax, maar het was zeker niet te zacht.

Het enige element waar ik niet kapot van was, was het publiek. Op de een of andere manier zijn de bezoekers van Hard Bass toch een beetje ander slag volk dan je op het gemiddelde hardstyle-feest ziet. Iets meer brede mannetjes zeg maar.

Maar goed, gelukkig kon dat de pret niet drukken. Hard Bass heeft laten zien een mooie toekomst te hebben, en mij zou het niet verbazen als de tent volgend jaar wel uitverkocht raakt!

Steven